سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
مقام معظم رهبری اخیرا فرمایشی درباره لزوم برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال آتی با مشارکت حداکثری داشتند. باید از بیانات ایشان تشکر کرد که در شرایطی که بعضی گروه‌های سیاسی در کشور مکررا بر طبل خودرایی برای مشارکت حداقلی و پیروزی در این فضا می‌کوبند ایشان در این ایام بر اهمیت مسئله انتخابات تاکید و موضوع مشارکت حداکثری را نیز مورد تاکید قرار دادند. در این بین مخاطب این بیانات، همه گروه‌های سیاسی و مسئولان هستند. مشخصا فرمایشات ایشان گویای این امر است که باید صحنه‌آرایی سیاسی کاندیداهای انتخاباتی به شکلی باشد که منجر به مشارکت حداکثری شود یعنی باید بستر و زمینه این مشارکت مهیا باشد. در مورد دیگر باید از اظهارات تفرقه‌آمیز و ناامیدکننده مردم اجتناب کرد، چراکه همین رفتارها نیز منجر به کاهش مشارکت مردم می‌شود.
مخاطب فرمایشات ایشان تمامی گروه‌های سیاسی که در چهارچوب قانون اساسی فعالیت می‌کنند نیز هستند. اصلاح‌طلبان نیز البته دغدغه مشارکت حداکثری برای برگزاری یک انتخابات جامع را دارند و همواره نیز در انتخابات‌هایی که آمار مشارکت بالا بوده است، اصلاح‌طلبان دست برتر را داشته‌اند. در این فضا مشخص است که حتی اگر وظایف دینی و ملی را نیز ندید بگیریم، اصلاح‌طلبان مدافع انتخاباتی هستند که مشارکت بالا داشته باشد. در همین شرایط نیز بوده است که اصلاح‌طلبان تصمیم به تشکیل جبهه اصلاح‌طلبان ایران گرفتند. آنها با عبور از شورای عالی اصلاحات بر اساس نواقصی که به دنبال اصلاح آن بودند، نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان را راه‌اندازی کردند و با انتخاب به موقع و صحیح مهندس بهزاد نبوی به عنوان رئیس آن در جهت تکمیل ساختارهای شورا گام برداشتند. طبیعتا سایه نگرانی از رفتار شورای نگهبان بر سر اصلاح‌طلبان بود و هنوز هم هست اما این مسئله مانع از عمل به تکلیف و البته پیگیری برای تحقق قانونی مطالبات به‌حق خود در جهت تجلی قانون اساسی و آرمان‌های انقلاب اسلامی نشد. حالا نهاد اجماع‌ساز نیز وظیفه دارد به محض نهایی شدن سازوکارهای ساختاری خود از قبیل انتخابات قطعی هیئت رئیسه و نهایی کردن آیین‌نامه، بهترین گزینه را برای شرکت و معرفی از جانب اصلاح‌طلبان انتخاب کنند و معرفی کنند. در این بین باید با منطق نیز حرکت کرد و از انتخاب و معرفی و تمرکز روی یک یا دو گزینه که مشخصا شورای نگهبان آنها را رد می‌کند اجتناب کرد یعنی باید از بین چهره‌های اصلاح‌طلب گزینه‌ای را به عنوان کاندیدای نهایی به عرصه انتخابات و مردم معرفی کنند که هم درصد قابل قبولی شانس تایید صلاحیت داشته باشد، هم پایگاه رای قابل اعتنا داشته باشد و در کنار همه این مسائل امید به توان وی نیز باشد یعنی توان اجرایی داشته باشد. بر این اصول و مبنا، اصلاح‌طلبان باید انتخاب خود را انجام دهند و به مردم معرفی کنند.
در کنار این موضوع اصلاح‌طلبان باید از تشتت در زمینه تصمیم‌گیری به شدت اجتناب کنند چراکه تجربه سال 84 برای اصلاح‌طلبان باید مورد توجه و بررسی باشد و از تکرار تصمیم‌گیری و حضور با چندین کاندیدا در عرصه انتخابات دوری کرد.اصلاح‌طلبان در شرایط فعلی در صورت حضور مردم در پای صندوق‌های رای، سبد آراء قابل توجهی دارند و نباید با تصمیم اشتباه حضور با چند کاندیدا این آراء را شکسته و از دست بدهند.
از این حیث مهم‌ترین انتظاری که از نهاد اجماع‌ساز یا همان جبهه اصلاح‌طلبان می‌رود، معرفی یک کاندیدای واحد از جریان اصلاحات برای خرداد 1400 است. در کنار این مسیر اصلاح‌طلبان، دیگر بخش‌های تصمیم‌گیر کشور نیز باید در جهت اجرای واقعی قانون و برگزاری انتخابات حقیقی تلاش کنند. این موضع‌گیری و بیانات رهبری درباره مشارکت حداکثری می‌تواند امید جدیدی باشد چراکه تعریف واقعی انتخابات را به یادآورد. از این حیث بدون شک اگر قرار بر این باشد که انتخابات درون گروهی همانند آنچه در اسفند 98 شاهد بودیم برگزار شود، خروجی نیز نهادی در سطح و اندازه همین مجلس یازدهم خواهد بود. خروجی انتخاباتی بر مبنای مشارکت حداقلی مثل مجلس یازدهم می‌شود.
مشاکرت حداکثری مد نظر رهبری بدون فضای رقابتی محقق نمی‌شود از این حیث باید برای تحقق این مطالبه، بسترسازی کرد.
منبع: روزنامه سازندگی