رییس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و شورای شهر تهران با بیان اینکه باید از حجیم کردن برنامه و افزایش تعداد احکام و تکالیف برنامه بپرهیزیم، گفت: پیکره برنامه باید از فربهی به چابکی تغییر کند.
به گزارش سایت کارگزاران، محسن هاشمی، رییس شورای شهر تهران در آغاز جلسه شورا گفت: امروز خوشبختانه لایحه برنامه سوم توسعه شهری تهران از سوی شهردار محترم جناب آقای افشانی تقدیم شورا می‌شود.
وی ادامه داد: از سال 1386 که دور جدید برنامه ریزی شهری تهران آغاز شده است، تاکنون دو برنامه سه وپنج ساله تهیه و مصوب شده است و انشاله از ابتدای سال آینده اجرای برنامه سوم توسعه شهری تهران آغاز می شود. اما چند نکته کوتاه در آسیب‌شناسی برنامه‌ریزی با ملاحظات و سیاست‌های کلی حاکم بر برنامه یکی از مشکلات برنامه‌ریزی در کشور که شامل مدیریت شهری نیز می‌شود، برنامه‌ریزی ویترینی و نمایشی است، یعنی عملکرد سازمان لزوما تابع برنامه، تغییرات و سیاست‌های آن نیست و بر اساس روزمرگی و مصالح ذی‌نفعان صورت می‌گیرد، بنابراین با تصویب برنامه و تغییرات آن تغییر محسوسی در عملکرد سازمان مشاهده نمی‌شود.
هاشمی اضافه کرد: نکته دوم، لزوم پرهیز از حجیم کردن برنامه و افزایش تعداد احکام و تکالیف برنامه است، اگر برنامه هوشمند و هدفمند تدوین شود، طبیعی است در یک دوره محدود با منابع محدود قادر به تامین بخش بزرگی از احکام و تکالیف نیست و بایست پیکره برنامه از فربهی به چابکی تغییر کند.
رییس شورای شهر پایتخت خاطرنشان کرد: نکته سوم، ضرورت سنجش‌پذیری و شاخص‌پذیری کمی اهداف و تکالیف برنامه است، استفاده از عبارات کیفی، کلی‌گویی و ایده آل‌گرایی در ادبیات برنامه، مسیر را برای عدم تحقق پذیری و افزایش ابهام در عملکرد برنامه باز می‌کند.
وی افزود: نکته چهارم، اولویت‌بندی متناظر با مطالبات شهروندان در برنامه‌ریزی است، واقعیت این است که مدیریت شهری تهران با انبوهی از مطالبات و خواست‌های گروه‌های ذی‌نفع، بدنه شهرداری و مردم مواجه است که قادر به تحقق همه آنها در مدتی محدود نیست، پس ما ناگزیریم خواست عمومی شهروندان را که شورای شهر تبلور آرا و اراده آنهاست بر سایر گروه‌های ذی‌نفع مقدم کنیم و نتیجه این تقدم ممکن است به نارضایتی این گروه‌ها منجر شود اما حفظ رضایت همه در یک برنامه ریزی علمی و اجرایی اجتناب ناپذیر است.
هاشمی ادامه داد: نکته پنجم، ضرورت حرکت به سمت متوزان کردن منابع و تکالیف شهرداری تهران است، کاهش اتکای شهرداری از درآمد ناپایدار به پایدار گر چه یکی از مطلوبیت‌های برنامه است اما از آن مهمتر متوازن کردن ساختار منابع – هزینه شهرداری تهران است، شهرداری منابع متفاوتی دارد و با انتظارات و تکالیف متعددی نیز مواجه است، یکپارچه دیدن منابع و هزینه شهرداری یکی از آسیب‌های ساختار فعلی است که باید به تدریج اصلاح شود و برای هر گونه از هزینه‌ها، نوعی خاصی از درآمدها پیش‌بینی شود تا امکان تعادل و توازن در منابع و هزینه هر حوزه فراهم آید و به طور مثال اگر منابع هزینه های جاری و خدماتی یا فرهنگی و اجتماعی تامین نشد، بودجه سیستم حمل و نقل عمومی به این حوزه اختصاص نیابد و مدیریت شهری دچار روزمرگی و انقباض نشود.
رییس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در پایان خاطرنشان کرد: نکته پایانی، ضرورت واقع‌بینی وعمل‌گرایی در برنامه است، بسیاری از اهداف برنامه برای تحقق نیازمند ابزارهای قانونی و اجرایی هستند که معمولا به دلیل عدم پیگیری مناسب فراهم نمی‌شوند و نتیجتا هدف برنامه محقق نمی‌شود، به طور نمونه در حوزه درآمدهای پایدار، کمتر از یک پنجم قبوض صادره برای شهروندان وصول می شود و پیش‌بینی‌های انجام شده جهت ایجاد مکانیزم مناسب برای وصول درامد پایدار اجرایی نشده است و همین موجب بروز کسر بودجه و اختلال در تحقق بخشی از برنامه می‌شود.
منبع: خبرگزاری برنا