فاطمه سعیدی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران، با اشاره به تخصیص بودجه برابر با سال ۹۶ به آموزش و پرورش در سال جاری گفت: به حد مطلوب به آموزش‌و‌پرورش کشور بها نداده‌ایم، بودجه امسال نیز به میزانی نیست که با آن بتوان اقدامات بنیادی و اثرگذار در این حوزه انجام داد.
به گزارش سایت کارگزاران، متن گفت وگوی فاطمه سعیدی به شرح زیر است:
آیا بودجه 97 آموزش‌و‌پرورش به میزانی است که با آن بتوان تمام مشکلات بنیادین این وزارتخانه را حل کرد یا تنها کفاف حقوق معلمان را می‌دهد؟
بودجه در نظر گرفته شده آموزش‌و‌پرورش در سال 97 به میزان بودجه هرساله است و تنها کفاف پرداخت حقوق معلمان را می دهد که به عنوان کارمندان دولت 10درصد افزایش حقوق دارند. در واقع اتفاق خاص و اختصاص بودجه خارق‌العاده‌ای که بر اساس آن بتوان تغییری بنیادین و اساسی در نظام آموزش و پرورش ایجاد کرد، رخ نداده است. بنابراین باتوجه به بودجه کنونی تخصیص یافته شده برای آموزش و پرورش قادر به ایجاد تحول در ساختار نوسازی مدارس و مسائل ضمنی دیگر در مدارس نیستیم و کار اساسی و بنیادی انجام نمی‌شود. تنها تغییر قابل اشاره افزایش حداقلی حقوق معلمان در بودجه 97 است.
آیا عدم تخصیص بودجه کافی به آموزش و پرورش را ناشی از مشکلات مالی دولت در تخصیص بودجه به این حوزه می‌دانید یا آنکه این موضوع را کم مهری به آموزش و پرورش تلقی می‌کنید؟
حرف و حدیث در مورد بودجه دولت دوازدهم بسیار است و هرازگاهی می‌شنویم توان مالی دولت به این میزان بوده و با بحران مالی رو‌به‌رو است. بنابراین به عنوان نمایندگان مجلس در تلاشیم بودجه را در کمیسیون‌های مربوطه به‌گونه‌ای تصویب کنیم که دولت دچار بحران ناشی از بودجه نشود. اما نگاه به آموزش و پرورش باید تغییر بنیادین کند و متفاوت از نگاه‌کنونی باشد، زیرا این نهاد 13میلیون دانش‌آموز و یک‌میلیون معلم دارد و این مخاطبان برای احقاق حقوقشان از مجلس توقع همکاری دارند. بنابراین باید به بودجه آموزش وپرورش به صورت ویژه نگاه کرد و وزارتخانه‌های دیگر مانند وزارت نیرو یا نفت نیز باید به تامین بودجه آموزش‌و‌پرورش به کمک دولت بیایند. علاوه بر این باید ملاحظاتی درخصوص هزینه‌های جاری مدارس وجود داشته باشد. برای مثال مدارس در هنگام پرداخت هزینه آب، برق و گاز مشمول تخفیفات و بخشودگی‌های ویژه شوند و این مورد در هنگام محاسبه و تخصیص بودجه به مدارس لحاظ شود. در نهایت باید گفت آموزش و پرورش همواره دچار بی‌مهری و عدم توجه کافی بوده است.
به اعتقاد شما چرا دولت‌ها نتوانستند تعامل درون سازمانی میان آموزش و پرورش و سایر وزارتخانه‌ها را به منظور تامین هزینه‌های آموزش و پرورش ایجاد کنند؟
همواره تاکید داشته‌ام که متاسفانه آموزش و پرورش اولویت اول کشور نیست و نظام‌جمهوری‌اسلامی و دولت آن را یک دغدغه و اولویت نمی‌دانند و اگر آموزش و پرورش یک دغدغه ملی باشد در این صورت تمام ارکان نظام برای کمک به وضعیت مالی آن خود را موظف می‌دانند. مفهوم این حرف این نیست که وزارتخانه‌ای خاص نسبت به بودجه آموزش و پرورش تعلل و کوتاهی می‌کند، بلکه به دلیل نبود نگاه ملی به آموزش و پرورش و دغدغه نداشتن دولتمردان نسبت به این سازمان مشکلات کنونی در آموزش و پرورش ایجاد شده است. در واقع هر وزیر دغدغه وزارتخانه خود را دارد در حالی که آموزش و پرورش مختص یک وزیر نیست و تمام وزرا و دولت باید به فکر آن باشند و آن را وزارتخانه‌ای خاص، جدا و مجزا نپندارند. به عنوان یک معلم فکر می‌کنم تمامی وزارتخانه‌ها و وزرا باید به اداره آموزش و پرورش کشور کمک کنند.
آیا بودجه صندوق ذخیره فرهنگیان در بودجه 97 افزایش داشته است؟
بر اساس پيشنهاد دولت صندوق ذخيره فرهنگيان در لايحه بودجه 63 ميليارد تومان بودجه دارد. اما مساله صندوق اصلا ميزان بودجه آن نيست. صندوق ذخيره فرهنگيان درآمدي دارد كه بايد از آن براي فرهنگيان سرمايه‌گذاري كرده و به افزايش سرمايه فرهنگيان عضو صندوق بپردازد. اين درآمد دو بخش دارد: واريزي اعضاي صندوق كه از فيش حقوقي آنها كسر مي شود و واريزي دولت كه بايد معادل واريزي معلمان باشد. از تجميع اين درآمد سرمايه اصلي صندوق تامين مي شود. مطلوب اين است كه صندوق ذخيره فرهنگيان بتواند بدون وابستگي به بودجه دولت تمامي هزينه هاي خود را تامين كند. البته براي رسيدن به اين نقطه موانعي وجود دارد كه يكي از آنها خود دولت است. بايد ابتدا سهم دولت از واريزي به صندوق دقيق و مدون و منظم پرداخت شود و بعد انتظار خودگردان بودن صندوق را داشته باشيم.
وضعیت را در بخش کمک به بازنشستگان آموزش و پرورش در بودجه 97 چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مساله بازنشستگان آموزش و پرورش ارتباطي به بودجه ندارد. بازنشستگان اين وزارتخانه مطالبات برحقي دارند كه بايد در حوزه سازمان‌مديريت ديده شود. آنها مي‌خواهند ميزان دريافتي‌شان همتراز ساير بازنشستگان در دستگاه‌هاي ديگر باشد. براي رسيدن به اين خواسته كه به نظر من كاملا هم درست است ما مكاتبات و جلسات متعددي با آقاي نوبخت، رئيس سازمان مديريت و برنامه‌ريزي داشته ايم. ايشان هم قول‌هايي داده است اما منابع كشور هم محدوديت دارد. ما در تلاشيم با طراحي مدلي بتوانيم بدون تحميل بار مالي به دولت مساله بازنشستگان را حل كنيم. گام‌هاي مهمي هم تا‌كنون برداشته شده كه اميدواريم به سرانجام برسد.
استدلال و ارزیابی شما نسبت به توجه به مدارس استثنایی کشور در بودجه 97 و آموزش روستایی چگونه است ؟
دولت در برابر تمامي آحاد جامعه مسئول است. فرقي نمي‌كند دانش‌آموزي در شهر زندگي كند يا روستا، به لحاظ سلامتي در شرايط عادي باشد يا استثنايي. بنابراين بايد تمامي كساني كه در سن تحصيل هستند، بتوانند از خدمات رايگان دولتي بهره مند شوند. در اين ترديدي نيست. از طرفي به نظر مي رسد در بودجه توجه نسبتا مناسبي به اين بخش‌ها شده باشد. به هر حال فراموش نكنيم تمامي دستگاه‌هاي دولتي هميشه هزينه هايي دارند كه باعث مي‌شود گمان كنند بودجه پيشنهادي برايشان ناكافي است. با اين حال امسال ردیف مجزایی با اعتبار 300میلیارد تومان برای خرید خدمات آموزشی در مناطق کم برخوردار اختصاص یافته است كه مي‌تواند بخشي از كاستي‌هاي اين حوزه را جبران کند. در بحث اختصاص اعتبار به مناطق محروم کشور 485میلیارد تومان تحت عنوان طرح جامع حمایت و ارتقای پوشش تحصیلی مناطق‌محروم و کیفیت‌بخشی به فعالیت‌های آموزشی و پرورشی و توسعه عدالت آموزشی با 288میلیارد و 250میلیون تومان در نظر گرفته شده است. اين‌ها مجموعه اقدامات مثبتي است كه نبايد دور از نظر بماند.
اگر بخواهید به تفاوت عمده و مهم بودجه 96 و بودجه 97 در حوزه آموزش و پرورش اشاره کنید آن موارد چه هستند؟ آیا بودجه 97 موجب رضایت نسبی معلمان و مسئولان آموزشی کشور می‌شود؟
بايد توجه داشته باشيم همان‌طور كه پيش‌تر گفتم منابع مالي دولت نيز محدود است. ما در شرايطي درباره بودجه زيربخش‌هاي آموزش و پرورش صحبت مي‌كنيم كه بيشترين بخش بودجه به حقوق معلمان و كاركنان اين وزارتخانه اختصاص مي‌يابد و از اين حيث آموزش و پرورش يكي از مظلوم‌ترين وزارتخانه‌هاست. با اين حال بودجه آموزش و پرورش در بخش‌هايي افزايش يافته و البته در برخي موارد مثل نوسازي مدارس كاهش جدي داشته كه حتما در كميسيون تلفيق اين بخش را اصلاح خواهيم كرد.
منبع: روزنامه آرمان