سیدمصطفی هاشمی‌طبا، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران

به‌رغم اینکه این روزها درباره‌ی FATF زیاد صحبت می‌‏شود اما بسیاری که مخالف آن هستند هنوز نمی‌‏دانند با چه چیزی مخالفت می‌‏کنند. FATF یک قرارداد نیست، یک سازمان بین دولتی است. گروه ویژه اقدام مالی (Financial Action Task Force – FATF) در سال 1989 به ابتکار کشورهای عضو گروه «جی 7» تشکیل شد تا بررسی‏‌هایی درباره وضعیت قوانین مبارزه با پول‏شویی در بازارهای مختلف مالی در سرتاسر جهان انجام دهد و نتیجه آن را در جلسات هر چهار ماه یک بار خود به اطلاع کشورهای عضو برساند تا این کشورها بتوانند ریسک سرمایه‌‏گذاری در بازارهای مالی هدف را بررسی و در مورد سرمایه‏‌گذارانی که به «کشورهای مشکوک» می‏‌روند احتیاط کنند. یکی از مهم‌ترین بحث‏‌هایی که درباره لوایح چهارگانه مرتبط با این کنوانسیون وجود دارد این است که برخی از گروه‌‏های مقاومت ممکن است در لیست تحریم‌‏های آن قرار بگیرند. مساله این است که اولا در این کنوانسیون درباره گروه‏‌های تروریستی صحبت شده که مشخصا ایران از هیچ گروه تروریستی حمایت نکرده است و با تصویب این لوایح هم هیچ مشکلی برای کمک ما به گروه‌‏های مقاومت به‌وجود نخواهد آمد. یقینا اگر این لایحه تصویب نشود مشکلات جدیدتری خارج از تحریم‏‌های آمریکا برای کشور به وجود می‏‌آید. به نظر من درباره تاثیر مالی این توافقات باید به دو جنبه آن توجه کنیم. یکی بحث پیوستن یا نپیوستن به این کنوانسیون است و بحث‏‌هایی که مخالفان و موافقان آن مطرح می‏‌کنند و یک مساله مهم دیگر این است که در صورت عدم پیوستن ما، موسسات مالی دنیا به طور خودکار می‏‌توانند روابط مالی خود را با ما قطع کنند. همانگونه که در گزارش‏‌های این کنوانسیون پیش از این درباره ایران وجود داشته است. برای مثال این کنوانسیون در گزارشی درباره عملکرد مالی ایران نوشته بود: «FATF نگرانی‏های ویژه و فوق‏‌العاده‌‏ای درباره شکست ایران در رسیدگی به کاهش ریسک تامین مالی تروریسم و در نتیجه تهدید جدی علیه یکپارچگی سیستم مالی بین‏‌المللی دارد. ما به همه اعضاء و نهادهای تصمیم‌‏گیری مجددا تاکید می‌‏کنیم که به همه موسسه‌‏های مالی‏شان توصیه کنند که توجه ویژه‏ای به روابط تجاری و معامله با ایران و شرکت‌‏های تجاری و موسسه‏‌های مالی ایرانی داشته باشند. علاوه بر گسترش اقدامات امنیتی، FATF  بیانیه سال 2009 را مورد تاکید مجدد قرار می‏‌دهد که بر اساس آن از اعضاء و نهادهای تصمیم‌‏گیری خواسته شده بود که اقدامات مقابله‌‏ای موثری را در پیش بگیرند تا بخش‏‌های مالی خود را از ریسک پولشویی و تامین مالی ترورسیم در ایران حفظ کنند». بر این اساس اگر ما در لیست سیاه قرار بگیریم به طور طبیعی روی روابط ما با موسسات مالی معتبر دنیا تاثیر خواهد داشت، حتی اگر آمریکا هم فشار و تحریمی نداشته باشد این موسسات به صورت خودکار روابط مالی خود را با ایران محدود می‏‌کنند.

 قطعا پیوستن به این کنوانسیون و تصویب لوایح مربوط با آن بسیار مثبت خواهد بود، اگرچه مخالفان جدی در داخل کشور دارد. به نظر من این مخالفان را باید به چند گروه تقسیم کرد. گروهی از آنها هیچ اطلاعی از این لوایح ندارند و بدون درک درستی از آن، با آن مخالفت می‏‌کنند، حتی یکی از این مخالفان گفته بود که FATF را نخوانده‌ام اما با آن مخالفم. برخی دیگر از مخالفان هم تنها برای مخالفت با دولت این لوایح را نقد می‌‏کنند و همه مسائل را از دید مخالفت سیاسی با دولت مد نظر قرار می‏‌دهند. متاسفانه برخی متوجه نیستند که حرف‌هایشان چه هزینه‏‌ای برای کشور ایجاد می‌‏کند. آنها باید بدانند که با عدم تصویب لوایح مرتبط با FATF عملا دچار خود تحریمی می‌‏شویم. البته ظاهر امر نشان می‏‌دهد که این لوایح به تصویب خواهند رسید.

منبع: روزنامه سازندگی