سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در روزهای گذشته مسأله استعفای جمعی نمایندگان اصفهان در مجلس شورای اسلامی در رسانه‌ها منتشر شد. در این باره باید گفت که نمایندگان حق دارند که از حقوق خود و منافع منطقه مورد حمایتشان دفاع کنند در کنار این مسأله باید خاطرنشان کرد کسی که به عنوان نماینده یک منطقه انتخاب می‌شود بعد از انتخاب شدن توسط حوزه انتخابیه مورد تأیید نمایندگان دیگر قرار می‌گیرد. بدین معنا که وقتی فردی انتخاب می‌شود و به مجلس راه می‌یابد پس از تصویب اعتبارنامه‌اش نماینده آحاد ملت است نه یک شهر و منطقه خاص. این مسأله یک حالت کلی پیدا می‌کند که یک نماینده ملت نباید به خاطر حوزه انتخابیه خود منافع ملی را زیر پا بگذارد و بخواهد منافع یک شهر، گروه، حزب یا سازمان را تامین بکند. بنابراین این مقوله و این رفتار از هیچ نماینده‌ای پذیرفته نیست. جدا از این، یک نماینده در مجلس قسم یاد می‌کند که منافع ملی را دنبال کند و در این موضوع کاری که نمایندگان اصفهان کردند با آن سوگندی که یاد کرده‌اند مغایر است.
البته این مسأله ناگفته نماند که ما در تعریف منافع ملی دچار مشکل هستیم و هر گروه و دسته‌ای آن را به زبان خود تعریف می‌کنند. در اینجا تلاش نمایندگان در جهت تبیین و توضیح منافع ملی حائز اهمیت است؛ عملی که نمایندگان محترم باید انجام بدهند این است که دریابند چگونه می‌توان منافع ملی را تامین کرد. به طور مثال مشکل آب تنها به کشور ما اختصاص ندارد و بسیاری از کشورهای دنیا نظیر فرانسه مشکلات زیست‌محیطی و مسأله خشکسالی دارند. بنابراین اگر قرار است که مشکل آب حل شود باید برای همه و کل کشور این اتفاق رخ دهد. حال تصور کنیم که کل کشور به خاطر اینکه یک گروه قبلا منافعشان به خاطر فراوانی آب تامین شده و هم‌اکنون به خاطر مشکل آب کمتر تامین می‌شود، سوگند خود را به جانبداری از آنها زیر پا بگذارد؛ در آن صورت مجلس شورای اسلامی که عصاره ملت و در رأس امور است چه وضعیتی خواهد یافت؟ به طور کلی نمایندگان باید به آرا و اندیشه‌های متخصصین حوزه آب و مسائل زیست‌محیطی بیشتر توجه کنند؛ کارشناسان زبده کشور و اساتید دانشگاه باید جمع شوند تا با بررسی و تحقیق نتیجه خود را به عنوان مشاور و کارشناس تقدیم مجلس کنند چراکه مسأله آب نیز یکی از عناصر منافع ملی است که باید در هر نقطه از کشور مورد پیگیری مجدانه قرار بگیرد. یکی از این گزاره‌ها نحوه تخصیص و استفاده و مصرف آب است که می‌تواند توسط کارشناسان و متخصصین برای تصویب و اجرا به مجلس ارائه شود. ناگفته نماند که این کاملا درست و به‌حق است که کسی که حق‌آبه دارد می‌تواند و حتی باید حقوق مکتسبه خود را مطالبه کند. اگر آب به صورت ناعادلانه توزیع می‌شود می‌توان آن را به وسیله طرح و مصوبه در قانون حل کرد. زمانی که کشاورزان ما نیز حقوقشان رعایت نمی‌شود می‌توانند به دادگستری شکایت کنند بنابراین نیازی نیست که نمایندگان یک حوزه استعفا بدهند.
لازم به تاکید است که منافع ملی یعنی منافع همه مردم ایران و اکنون باید پذیرفت که آب از جایی سرچشمه می‌گیرد و در زمین تقسیم می‌شود پس نمی‌توان گفت کسی که در بالادست آب دارد باید تشنه بماند چون پایین‌دستی‌ها باید بیشتر استفاده کنند. در این مورد باید قانونی بگذارند که مربوط به رودخانه‌ها و منابع آبی کشور باشد تا منافع ملی تامین شوند. برخورد سلبی راه‌حل ماجرا نیست. البته این مسأله در مجلس سابقه‌دار است و عده‌ای همین کار را در گذشته کردند و هیچ نتیجه‌ای هم نداده است. برخورد نمایندگان اصفهان یک مسأله عوام‌فریبانه است چرا که اگر نمایندگان مجلس استعفای اینها را بپذیرند، نفعی برای مردم ندارد. ما از حقوق مردم اصفهان دفاع می‌کنیم مضاف بر این که در شرایط فعلی این موضوع باعث تحریک مردم می‌شود و ممکن است به شورش و نافرمانی غیر‌مدنی بیانجامد. ما اعتراض قانونی و مدنی داریم، اما اعتراض غیر‌قانونی مطابق قانون ممنوع است و مبارزه غیر‌مدنی اشکال دارد. توصیه نگارنده این است که آنها استعفایشان را پس بگیرند و با فعالیت‌های کارشناسی به دنبال تصویب طرح‌های راهبردی بروند. تامین منافع منطقه اصفهان در گرو منافع ملی است و نمایندگان باید به دنبال تغییر قوانین در حوزه مطالبات مردم باشند.
منبع: روزنامه سازندگی