جهانبخش خانجانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

در سلسله یادداشت‌های گذشته درباره اهمیت نشاط اجتماعی در امر توسعه کشور نکات ضروری مطرح شد. در این بین اما اهمیت کارکرد رسانه ملی و صداوسیمای جمهوری اسلامی در ایجاد و تثبیت نشاط اجتماعی غیرقابل انکار است. در این بین نکات زیر از مهم‌ترین مواردی است که به نظر می‌رسد باید توسط سیاستگذاران این دستگاه پیگیری شود.

برگزاری جشن‌های انقلاب و اعیاد و ولادت‌ها به مردم و دانش‌آموزان واگذار شود و فضای همدلی و کم کردن نقش نهادهای دولتی در این خصوص تقویت شود. به‌عنوان مثال می‌توان برگزاری جشن‌های سالیانه انقلاب را با روش‌های مدرن تبلیغاتی به مردم محلات و روستاها واگذار کرد و از مردم خواست به هر شکل که می‌توانند در سالروز انقلاب محل و مکان زندگی خودشان را تزئین کنند و از همکاری همه گروه‌های سیاسی، اجتماعی و NGOها بهره برند.

برگزاری سمینارها، کارگاه‌های آموزشی و نشست‌های علمی درخصوص نشاط اجتماعی و نشاط ملی و انعکاس آن در رسانه ملی و سایر دستگاه‌های اطلاع‌رسانی به صورت واقعی می‌تواند اقدامی راهبردی در جهت تثبیت نقش صداوسیما در راستای افزایش نشاط اجتماعی باشد.

 نقش تأثیرگذار به اساتید دانشگاه‌ها، معلمان مدارس و اساتید حوزه‌ها برای تحقق فضای شادی‌آفرینی در مکان‌های تحصیلی و همچنین به کارگران و سایر اقشار در محیط‌های مربوط به خودشان واگذار شود.

استفاده از تالارها و سالن‌های در اختیار سازمان‌ها و شهرداری‌ها و مراکز عمومی برای برگزاری جشن‌های عروسی و مراسم‌های مختلف به مردم و گروه‌های محلی سپرده شود که برگزاری آنها در مکان‌های خصوصی هزینه گزافی برای مردم در بر دارد. این کار علاوه بر جلوگیری از اختلاط ناموزون میهمانان تأثیر بسزایی در همگرایی ملی ایجاد می‌کند.

واگذاری تولی‌گری امور مساجد، تکایا و مراکز مذهبی به هیئت‌های امناء و انجام جشن‌ها، اعیاد و مراسم مذهبی به شیوه مناسب سنتی در آن‌جا و جلوگیری از مداحی‌ها و عزاداری‌های غلوآمیز و ناصحیح در آنها؛ مساله‌ای که نظارت و پیگیری جدی را از جانب متولیان امر در رسانه ملی و بیرون از این نهاد می‌طلبد.

 کاهش صحنه‌های افراطی کشت و کشتار، مرگ، قتل، طلاق، بیمارستان، اعتیاد، فرزندان سرراهی و غیره در فیلم‌ها، تئاترها، سریال‌ها و سایر امور هنری در رسانه‌ها و سینماها و شبکه ویدئویی توصیه‌ای است که مبنای کار رسانه‌ای و روان‌شناسی دارد و نباید به سادگی از کنار آن گذشت.عدم انتخاب چهره‌های عبوس یا نازیبا برای برنامه‌های دینی، فرهنگی و اجتماعی به‌خصوص در رسانه ملی سیاستی است که باید با نظرات کارشناسی مورد توجه جدی باشد.

تقویت برنامه‌های تبلیغی و تشویقی همچون برنامه چهره‌های ماندگار و بررسی راهکارهای تحقق عملی آن در محیط‌های علمی و تحقیقاتی کشور به‌گونه‌ای که خروج مغزها و فرار اندیشه‌ها از کشور کاهش یابد و اتخاذ راهکار مناسب برای اعزام مدرسین و دانشجویان به کشورهای مختلف و بازگشت آنها به وطن پس از انجام تحصیل یا فرصت مطالعاتی. نباید از یاد برد که فضای غم‌زده همیشه بستر مناسبی برای فرار مغزها است.

نمایش سازها و دستگاه‌های موسیقی در رسانه‌های تصویری و نمایشی خصوصاً رسانه ملی و عدم ایجاد قبح فرهنگی و عقده اجتماعی در این خصوص الزامی به نظر می‌رسد. زمان آن رسیده که با احترام به قوانین در این مسائل و رویه‌های تصمیم‌گیری بازنگری‌های جدی صورت بگیرد. کاهش برنامه‌های حزن‌انگیز و مراسم‌های عزاداری در صداوسیما و تقویت برنامه‌های شادی‌آفرین در آن. بر اساس نظرات برخی مخاطبان و کارشناسان حجم و دوز برنامه‌های شادی‌آفرین و بها دادن به اعیاد مذهبی کمرنگ است.کاهش اخبار مربوط به فساد، فحشا، تجاوز، نزاع، شرارت، گروگانگیری، قاچاق، فرزندکشی، والدین‌کشی و... در رسانه‌های کشور به‌خصوص در روزنامه‌ها و ساماندهی علمی این اخبار .هیچ کس منکر اهمیت اطلاع رسانی نیست اما به واقع باید مرز بین ایجاد فشار روانی برای جامعه با انتشار این دست از اخبار و اطلاع‌رسانی به عنوان حق جامعه و هوشیاری برابر خطرات احتماعی تفکیک قائل شد.

منبع: روزنامه سازندگی