علی جمالی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
همه می‌دانیم در شرایط بدی به سر می‌بریم و بحران کرونا هر روز با ابعاد جدیدتری ما را در بر می‌گیرد. اگرچه در این میان کادر و پرسنل درمانی همه توان خود را برای مقابله با این موضوع گذاشته و از جان خود گذشته‌اند، اما متاسفانه به نظر می‌رسد هیچ مدیریت قابل توجهی در این ماجرا نیست.
وزارت بهداشت که متولی مدیریت اقدامات مقابله‌ای با کرونا است، چه در اطلاع‌رسانی و چه از جنبه مدیریت منابع و لجستیک و چه از جهت اقدامات پیشگیرانه‌ای که باید انجام دهد، بسیار ضعیف ظاهر شده است. بخشی از این ضعف به دلیل مدیریت داخلی خود این وزارتخانه و بخشی دیگر به دلیل مداخلات بیرونی است. به عنوان مثال قرنطینه کردن یک شهر امر حاکمیتی محسوب می‌شود و فقط در اختیار وزارت بهداشت نیست؛ اما این اقدام در نهایت انجام نگرفت. همین‌طور اطلاع‌رسانی به‌موقع درباره کرونا که بر عهده صدا و سیما بود انجام نشد و حتی در این زمینه پنهانکاری‌هایی صورت گرفت. متاسفانه امروز شاهد انتشار ویدئوهایی در شبکه‌های اجتماعی از روزهای ابتدایی شیوع کرونا در قم هستیم که در آنها اوضاع عادی جلوه داده شده و حتی تاکید می‌شود شیوع کرونا یک شایعه است و نباید به آن توجه کرد. در واقع با برخی انگیزه‌های واهی از جمله پایین آمدن میزان مشارکت در انتخابات تلاش کردند تا این موضوع مخفی بماند و با این اقدام حجم تلفات و میزان شیوع بیماری را افزایش دادند. اما از آنجا که در دنیای امروز هیچ امری را نمی‌توان پنهان از مردم نگه داشت، انتشار این ویدئوهای دوچندان منجر به بی‌اعتمادی به حاکمیت شده است.
متاسفانه دستگاه اطلاع‌رسانی دولت هم مانند چند اتفاق گذشته از جمله گران شدن بنزین، اعتراضات آبان‌ماه، سقوط هواپیمای اوکراینی، ردصلاحیت‌های گسترده در انتخابات و... به شدت ضعیف عمل می‌کند. گویی که اصلا اراده‌ای ندارند که کانال ارتباطی با جامعه ایجاد کنند.
طبیعی است که در این شرایط این‌گونه به ذهن مردم متبادر شود که حالا که رایشان را گرفتند، دیگر نیازی به مردم ندارند و آها را رها کرده‌اند. رئیس‌جمهور در این مدت یک بار با مردم مستقیم صحبت نکرده است و در همان سخنرانی‌هایی هم که از ایشان پخش شده، برخوردهای سوال‌برانگیزی دیده می‌شود؛ از جمله اینکه ایشان گفته بود از شنبه همه چیز عادی می‌شود! با همه این تفاسیر ما در شرایط بسیار پیچیده‌ای هستیم و نکته مهم این است که مردم باید همکاری کنند تا زنجیره شیوع کرونا قطع شود. حتی در چین یا اروپا هم تا وقتی مردم به طور جدی پای کار نیامدند، سیر ابتلا به بیماری روند نزولی به خود نگرفت.
متاسفانه این بیماری تبعات گسترده اقتصادی نیز به دنبال خود دارد و به نظر می‌رسد ما باید در انتظار یک بحران جدی اقتصادی در کشور باشیم. تمام کسب و کارهای کوچک که در این چند سال اخیر به سختی خودشان را روی پا نگه داشته بودند، حالا به شدت متضرر شده‌اند و اغلب اینها حتی اگر دولت توان کمک کردن داشته باشد، هم اصلا امکان دریافت کمک‌های دولتی را ندارند. تجربه گذشته نشان داده اگر دولت بخواهد کمکی در این راستا انجام بدهد، ترجیح می‌دهد این کمک را به بنگاه‌های بزرگ انجام دهد تا افراد بیشتری را شامل شود. اما واقعیت این است که با کسری بودجه دولت اصلا نمی‌توان منتظر کمک‌های دولتی بود.
به علاوه در این مدت با سیاست‌هایی که اعمال شد، از تشکیل و توسعه سمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد جلوگیری یا به نحوی با آنها برخورد شد. به همین جهت امروز که دولت ناتوان از برخی اقدامات یاری‌رسان است و جا داشت از مردم برای کمک به خود مردم استفاده کنیم و سازمان‌های مردم‌نهاد به میدان بیایند، از حضور آنها نیز بی‌نصیب هستیم.
لذا حتی اگر بحران کرونا را هم به سلامتی پشت سر بگذاریم، با جامعه‌ای مواجه خواهیم بود که به لحاظ روانی آسیب زیادی دیده و به لحاظ اقتصادی نیز طی سه یا چهار ماه وضعیت آن زیر و زبر شده است. به خصوص که در این شرایط قیمت نفت به شدت افت کرده و اگرچه میزان فروش نفت ایران از مدت‌ها قبل کاهش یافته بود، اما امروز همان میزان کاهش یافته را هم باید با قیمتی بسیار ارزان به فروش برسانیم. لذا در این شرایط لازم است تا همه دستگاه‌های حاکمیتی و بنگاه‌های اقتصادی تحت امر آنها به کمک دولت بیایند و علاوه بر اینکه از مداخله در مسیر تصمیم‌گیری‌های دولت پرهیز می‌کنند، توان اقتصادی و لجستیکی خودشان را به حل این بحران اختصاص دهند.
منبع: روزنامه سازندگی