سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

مجلس یازدهم از خردادماه کار خودش را آغاز خواهد کرد؛ مجلسی که بیش از 90 درصد ترکیب آن را منتخبان اصولگرا تشکیل می‌دهند که اتفاقا برخی از آنها آنقدر مواضع تند و تیزی دارند که از همین حالا شمشیر را برای دولت از رو بسته‌اند. آنها رئیس‌جمهور را تهدید به استیضاح می‌کنند و پیشاپیش به گوش دولت می‌رسانند که حتما چند وزیر را استیضاح و برکنار خواهند کرد. برخی هم با اتکا به همین سخنان از آغاز دوره‌ای پرچالش میان دولت دوازدهم و مجلس یازدهم سخن می‌گویند. اما به اعتقاد من همه شعارها و تهدیدها در حد حرف باقی خواهد ماند. از خرداد تا انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 حدود 9 ماه بیشتر باقی نمانده و تا تیرماه که دولت دوازدهم رسما دولت را تحویل بدهد در نهایت حدود یک سال دیگر از کار این دولت باقی مانده است. اصولگرایان در این مدت هم بیشتر از گذشته با واقعیت‌های ملموس کشور روبه‌رو خواهند شد و هم ناگزیر هستند تا نمایی از خود به نمایش بگذارند که برای انتخاب رئیس‌جمهور بعدی اقبال مردم را از دست ندهند.

منتخبان مجلس یازدهم ممکن است حالا که در مقام تصمیم‌گیری قرار ندارند رجزخوانی‌های زیادی برای استفاده‌های سیاسی انجام دهند اما وقتی خودشان در مصدر امور قرار گرفتند و از نزدیک مشاهده کردند که این شعارها تا چه اندازه از امکانات و واقعیت‌های کشورها دور است به گونه دیگری عمل خواهند کرد. به هرحال آنچه افراد از درون گود سیاست بیان می‌کنند با آنچه از بیرون آن می‌گویند متفاوت است. به همین دلیل وقتی با امکانات و محدودیت‌ها و واقعیت‌های کشور روبه‌رو شوند دیگر نه حرفی از استیضاح می‌زنند و نه پایان دادن زودهنگام به کار دولت. در واقع این قبیل تهدیدات و رجزخوانی‌ها بیشتر جنبه انتخاباتی دارد. دور دوم انتخابات مجلس شهریورماه برگزار خواهد شد. در نتیجه اصولگرایان از الان تا آن زمان باید تنور انتخابات را گرم نگه دارند که بتوانند افراد خودشان را وارد مجلس کنند. در واقع این عده الان چون اکثریت را ندارند فریاد می‌زنند و مشکل‌تراشی می‌کنند و چون مسئولیتی ندارند به راحتی شعار می‌دهند. اما وقتی به قدرت برسند شرایط متفاوت خواهد شد.

به علاوه از آنجا که بعد از این دوره پیش‌بینی می‌کنند رئیس‌جمهور بعدی یک اصولگرا و از آنها خواهد بود سعی می‌کنند کارهایی انجام دهند که اثرات بلندمدت منفی نداشته باشد تا دامان خودشان را نگیرد. ایجاد هر بحرانی در شرایط فعلی اعم از مشکل‌تراشی برای دولت و یا پایان دادن به کار دولت زودتر از موعد خود، اثرات بلندمدت خواهد داشت و ممکن است دامان دولت بعدی را هم بگیرد. این واقعیتی است که خود اصولگرایان بهتر از هر کسی می‌دانند.

از طرف دیگر هم برخلاف برخی پیش‌بینی‌ها فکر نمی‌کنم دولت تغییرات چندانی در سیاست‌های خودش داشته باشد. به هرحال همین الان دولت آقای روحانی به گونه‌ای عمل نمی‌کند که بگوییم یک مجلس سوپر اصولگرا نتواند آن را تحمل کند. بنابراین این پیش‌بینی که دولت آنقدر به سمت و سوی سیاست‌های اصولگرایانه چرخش خواهد کرد که با مجلس یازدهم به مشکل برنخورد هم پیش‌بینی چندان درستی نیست. به هرحال قوانین و مقرراتی که مجلس تصویب کند برای دولت لازم الاجراست. ممکن است مجلس یازدهم به ویژه در حوزه فرهنگی یا اقتصادی قوانینی به تصویب برساند که دولت را با مشکل مواجه کند. اما به هرحال آنچه به تصویب می‌رسانند مختص این دولت نخواهد بود و دولت‌های آینده هم باید آن را به اجرا بگذارند. لذا بعید می‌دانم با توجه به اینکه اصولگرایان به انتخابات 1400 چشم امید دارند مقرراتی تصویب کنند که دست خودشان را ببندد و یا آنچنان نارضایتی ایجاد کند که در هنگام انتخابات با اقبال مواجه نشوند.

بنابراین پیش‌بینی من این است که آقای روحانی دوره نسبتا آرامی را پشت سر خواهد گذاشت تا دوره ریاست‌جمهوری او به پایان برسد. شرایط نرمال پیش خواهد رفت و رابطه دولت و مجلس یازدهم خیلی بدتر از رابطه امروز دولت و مجلس دهم نخواهد بود.

منبع: روزنامه سازندگی