محسن هاشمي‌رفسنجاني

در دو نوشته قبلي اشاره شد كه نبايد همه خوبي‌ها را به نام خود و همه بدي‌ها را به نام ديگران نوشت و تاكيد شد كه خود انقلاب اسلامي مهم‌ترين عنصر وضع موجود است كه بايد يادي از پديدآورندگان كرد. روشن است كه بعد از پيروزي ديري نپاييد كه انقلاب با بحران‌هايي مواجه شد و كساني بودند كه با مديريت خود كشور را از بحران‌ها عبور دادند تا به تثبيت رسيد. يكي از بحران‌ها جنگ تحميلي يا دفاع مقدس بود كه بايد همه ايثارگران اين ميدان را جزيي از بانيان وضع موجود دانست و قدردان آنها بود. لذا مناسب است يادآور مرداد سال 1369 كه ماه سرنوشت‌سازي است، مخصوصا 23 مرداد 1369 روز بزرگي در تاريخ ايران است. روز تثبيت پيروزي ايران و دفاع مقدس و آن هم با امضاي صدام باشيم، مهمي كه با سياست‌هاي اعتدالي و خروج از افراط و تفريط به دست آمد. آيت‌الله هاشمي در خاطرات 24 مرداد 1369خود چنين نوشته: «خبر رسيد كه راديو بغداد، نامه صدام به من را خوانده و صدام در اين نامه خواسته‌هاي ما را پذيرفته است؛ حدس ديشب درست درآمد. سيل تلفن‌هاي تبريك راه افتاد؛ پيروزي مهمي است و حاكي از تصميم عراق به مقاومت در كويت در مقابل امريكاست كه به ما امتياز داده است. از صبح زود، خبر اعلان اقدام سخاوتمندانه‌اي در ارتباط با ايران را داده بودند و ما منتظر بوديم. [آقاي يوسف بن علوي]، وزير امورخارجه عمان به ملاقات آمد؛ از شنيدن خبر قبول خواست‌هاي ما كه براي آنها نشان از ادامه بحران در جنوب خليج فارس است، خيلي دمغ شده بود. از همكاري ما با عراق نگران بود؛ گفتم در مورد موضوع تجاوز به كويت همكاري نخواهيم كرد و براي خروج از كويت پافشاري مي‌كنيم. خبر داد كه عربستان سعودي و ساير كشورهاي جنوب خليج فارس، شايق به اصلاح روابط خود با ايران هستند.» شايان ذكر كه صدام در اين روز نامه‌اي ارسال كرد كه حاوي عبارت عجيبي بود.

«جناب آقاي هاشمي‌رفسنجاني رييس محترم جمهوري اسلامي ايران: با اين تصميم ما، ديگر همه‌ چيز روشن شده و بدين ‌ترتيب همه‌ آنچه مي‌خواستيد و بر آن تكيه مي‌كرديد، تحقق مي‌يابد و ديگر اقدامي جز مبادله اسناد باقي نمانده.» براي بسياري از كارشناسان و مسوولان كشور اين نامه و عملي شدن اقدامات وعده داده شده در آن باورنكردني بود، صدامي كه ده سال قبل از آن به ايران حمله كرده بود، امروز نامه‌اي را امضا مي‌كند كه تمام اهداف و خواسته‌هاي جمهوري اسلامي ايران، از جمله پذيرش توافق 1975 الجزاير، عقب‌نشيني تا مرزهاي بين‌المللي، آزادي بدون قيد و شرط همه اسراي ايراني و اجراي همه بندهاي قطعنامه 598، همه مطالباتي بودند كه ايران در مذاكرات صلح سازمان ملل دنبال مي‌كرد اما خارج از اين مذاكرات و با مكاتبه ميان صدام و آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، رييس‌جمهور وقت ايران به دست آمد. نكته جالب توجه در اين فرآيند، دقت‌نظر و تيزهوشي آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني و همكاران ايشان بود كه با شناخت كامل از روحيات و روانشناسي صدام، در پيش‌نويس نامه‌هايي كه توسط وزارت خارج تهيه مي‌شد، تغييراتي مي‌دادند كه موجب غافلگيري طرف مقابل و واكنش‌هاي منفعلانه آنان شد، صدام در دومين نامه خود تصريح مي‌كند كه به اتفاق ساير مسوولان ارشد عراقي، پاسخ رييس‌جمهور ايران را بارها مطالعه كرده است و در آخرين نامه نيز اظهار مي‌دارد كه تمامي درخواست‌هاي ايشان را پذيرفته است. حدود سه ماه پس از آغاز مكاتبات ميان روساي جمهور عراق و ايران، عراق به كويت حمله مي‌كند و در حالي كه برخي جريانات تندروي داخلي، به ويژه در مجلس سوم، طرح ائتلاف با صدام براي جنگ با امريكا را مطرح كردند، اما جمهوري اسلامي، با تدبيري تاريخي، ضمن محكوم كردن تجاوز صدام به كويت، بي‌طرفي ايران را در جنگ اعلام و از حادثه پيش آمده در جهت تامين منافع ملي ايران، استفاده كردند كه نتيجه آن، پذيرش خواسته‌هاي ايران توسط عراق و اعلام عراق به عنوان متجاوز از سوي سازمان ملل بود. يادم مي‌آيد كه در سال 68 آيت‌الله خامنه‌اي رهبر معظم انقلاب قصد نصب مدال فتح بر سينه فرمانده جنگ آيت‌الله هاشمي را داشتند كه ايشان قبول نكردند و خواستند در زماني كه به صلح كامل رسيديم و آزادگان به كشور بازگشتند، انجام شود. لذا رهبري در ابتداي شهريور 1369 مدال فتح را به سينه ايشان نصب كردند و در مراسمي چنين فرمودند: «يكي از چيزهايي كه ما هميشه به عنوان فضايل برجسته جناب آقاي هاشمي در ذهن داشتيم و مشاهده مي‌كرديم، حضور فداكارانه و مدبرانه‌اي ايشان در صحنه‌هاي جنگ تحميلي بود و حقيقتا زبان قاصر است از اينكه آن زحمات و آن فداكاري‌ها را سپاسگزاري كند. من آن شب‌هاي دشوار، آن لحظات پر هم‌وغم و پرمسووليتي را كه ايشان در مقابل چشم همه ما گذراندند- كه هميشه مورد تشكر امام بزرگوارمان (رضوان‌الله) هم بود- فراموش نمي‌كنم. ما حالا مي‌خواهيم اين تشكر را به صورت يك حركت سمبليك مجسم كنيم و اين نشان فتح را به سينه جناب آقاي هاشمي الصاق نماييم.» متاسفانه كساني كه به صورت جانبدارانه صحبت از بانيان وضع موجود مي‌كنند، چنين وقايع تاريخي را كاملا فراموش كرده و سعي در پنهان كردن واقعيات دارند. اميدوارم كه در گراميداشت هفته دفاع مقدس مجددا صداوسيماي جمهوري اسلامي رشادت‌هاي گذشتگان و مدال‌داران را كه حال بانيان وضع موجود ناميده مي‌شوند، فراموش نكند. در همه كشورها قدرشناس مدال‌آوران خود هستند.

منبع: روزنامه اعتماد