فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در شرایط فعلی جامعه که مردم در3 سال گذشته تجربه کردهاند، شعار همنوایی قوای مختلف نه تنها مشکلات آنها را حل نکرد بلکه روزبهروز بر مشکلاتشان هم اضافه شده است. زندگی اقتصادی و اجتماعی مردم مختل شد. اگر واقعگرا باشیم باید این نکته مهم را در نظر بگیریم که مردم ما ملتی با هوش سرشار هستند که درک میکنند برای تغییر شرایط موجود قطعاً شورش و سخنانی که خارجنشینها مطرح و اتفاقاتی که بدون دلسوزی به مردم تحمیل میکنند به ذهن جامعه ایران خطور نمیکند. زیرا مردم ما به دنبال پیشرفت و تغییر هستند تا بتوانند از حداقلهای زندگی شروع کنند و آن را به مسیر توسعه کشور ارتقا دهند. این واقعگرایی در مردم وجود دارد و جناحهای ایران هم باید با این واقعگرایی برای مشارکت در انتخابات، تشویق مردم و معرفی کاندیداهای مورد نظرشان تصمیمگیری کنند. انتقاد من در وهله اول به جبهه اصلاحات است که بسیار تنگنظرانه نسبت به این موضوع نگاه میکنند و شرط میگذارند که اگر کاندیدای آنها تایید صلاحیت شود در انتخابات شرکت میکنند اگر نه، شرکت نمیکنند. درحالی که باید شرایطی را در نظر بگیرند که اگر نامزد معتدل و کاردان وارد عرصه انتخابات نشود و رای مرم را به دست نیاورد با یک جناح تندرویی مواجه خواهیم بود که روزبهروز کشور را به طرف پرتگاه خطرناکی پیش خواهند برد. لذا اگر این موارد را لحاظ کنند و بدانند که این قبیل مسائل اعم از منافع ملی و منافع کشور بر منافع فردی و حزبی ارجحیت دارد، میتوانند تصمیم عاقلانهتری بگیرند و با منش صحیحتری در مورد ایران تصمیمگیری کنند. اعتقاد دارم که عقلای جامعه فارغ از اینکه با یکدیگر هم جناح باشند یا خیر درحال حاضر باید به فکر آینده و نجات کشور باشند. ما درحال پشت سر گذاشتن شرایط بسیار سختی هستیم. در آیندهای نزدیک، انتخابات آمریکا را داریم که اگر تندروهای آنجا بتوانند آقای ترامپ را به ریاستجمهوری برسانند، شرایط برای ما بسیار سختتر خواهد شد. بنابراین داشتن یک رئیسجمهور تندرو در ایران قطعاً ایران را به پرتگاه میبرد و نمیتوانیم آیندهای برای کشور تصور کنیم. اگر با نگاه واقعگرایی بخواهیم فارغ از رنگهای جناحی و حزبی نسبت به کشور تصمیم بگیریم باید به دنبال این باشیم که فردی کارآمد پا به عرصه رقابت در انتخابات بگذارد که بتواند مشکلات کشور را حل کند. حل مشکلات کشور نیازمند تعامل با حاکمیت، مجلس و گروههای مختلف است. اگر کسی این توانمندی را داشت که بتواند مسائل را به ویژه در زمینه اقتصاد حل کند قطعاً از هر جریان اصلاحات هم که باشد باید از آن حمایت کنیم زیرا باید کشور را از این وضعیت نجات دهیم. به خاطر دارم که برادرم (اکبر ترکان) در ماههای آخر حیاتش و با اینکه درگیر بیماری بود، در سال 1400 که آقای لاریجانی کاندیدای ریاستجمهوری شد با وجود اختلافنظری که با لاریجانی داشتند در صفحه اینستاگرامش خطاب به آقای علی لاریجانی خوشامد و خیر مقدم گفت که آن موضوع برای من عجیب بود اما اکنون متوجه شدهام که درک ایشان در آن زمان درست بوده است. امیدوارم هستیم که کاندیداهای اصلاحطلب و معتدل به اجماع واحدی دست پیدا کنند و فردی را در نهایت انتخاب کنند که اصلح باشد و میتوان گفت که به نوعی کارشناس مسائل کشور باشد بنابراین امیدوارم که بتوانند به این اجماع برسند. باید کاندیداهای اصلاحطلب و میانهرو که تاکنون آمدهاند، بحث و جدل را کنار بگذارد زیرا همین امر باعث سرخوردگی و ادامهدار شدت قهر سیاسی خواهد شد. همانطور که در دو انتخابات گذشته این موضوع ثابت شد؛ لذا تلاش کنند که واقعبینانه مردم را برای انتخابات جذب کنند و مردم بدانند که اگر بخواهند کشور را از جنگ و مشکلات داخلی نجات دهند باید حضور فعال داشته باشند و بتوانند انشاالله سرنوشت خودشان را با وجود تمام موانع موجود و ایراداتی که درباره قانون اساسی مطرح است و ردصلاحیتهای به ناحق، بتوانند تاثیرگذار باشند و برای سرنوشت خودشان هرچند اندک تصمیمگیری کنند. منبع: روزنامه سازندگی
- یادداشت
- بازدید: 228