فرزانه ترکان، عضوشورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

نگرانی‌ها همچنان نسبت به اثرات سوء پارازیت‌های ماهواره‌ای بر سلامت شهروندان وجود دارد. عده‌ای از پزشکان کشور به موجب این نگرانی نامه‌ای به مقام معظم رهبری نوشته‌ و زیان‌های احتمالی را مطرح کرده‌اند. استدلال‌هایی که در آن نامه از سوی پزشکان آمده، به صورت کلی و برداشت شده از کتب علمی است. چرا که تاکنون امکان انجام تحقیقات علمی به صورت رسمی و دانشگاهی فراهم نشده است تا جامعه علمی بتواند در مورد میزان تاثیرات این امواج و خطرات احتمالی اعلام نظر قطعی و تحقیقاتی داشته باشد.

این موضوع که پارازیت‌ها به عنوان امواج غیر‌طبیعی روی سیستم بدن و سلامت افراد تاثیر می‌گذارد، در علم پزشکی به طور قطع ثابت شده است.

اما این آگاهی وجود ندارد که چه نوع مشکلات پزشکی برای شهروندان به صورت مشخص به وجود می‌آورد؛ تنها احتمالات در این‌باره مطرح می‌شود.

محتمل‌تر از همه موارد آسیب‌رسان بحث میزان افزایش سقط جنین است. به مراتب متخصصان زنان و زایمان تاکید داشته‌اند در مناطقی که همجواری با آنتن‌های انتقال پارازیت وجود داشته، احتمال سقط جنین را بالا برده و روی سلامت جنین تاثیرگذار بود‌ه است. حال اینکه جنینی که در آینده به دنیا می‌آید، ممکن است چه عوارضی در طول زندگی آن مشاهده شود، اکنون قابل پیش‌بینی نیست.

 به طور طبیعی در بسیاری از موارد افرادی که از نظر جسمی مستعد هستند، در اثر قرار گرفتن برابر امواج‌های مختلف ماهواره‌ای دچار سردردهای مزمن می‌شوند و در واقع حالت‌های عصبی و پرخاش‌جویانه و تغییرات خلق‌وخو را تجربه می‌کنند. یکی از احتمالاتی که در علم پزشکی برای خطرات امواج پارازیت‌های ماهواره‌ای مطرح می‌شود، این است که قرار گرفتن درمعرض پارازیت‌ها احتمال بروز سرطان‌های مختلف را تشدید می‌کنند. ایران اکنون از لحاظ سلامت در شرایطی قرار دارد که متاسفانه روزبه روز آمار بروز سرطان در شهرهای بزرگ در حال بالا رفتن است. گزارش‌های ناراحت‌کننده‌ای در این زمینه وجود دارد؛ بخشی از این آمارها می‌تواند مربوط به مواد غذایی مصرفی و بخشی دیگر ناشی از در تماس بودن با پارازیت‌ها باشد.به طور کلی شکی در این نیست که پارازیت‌ها تهدید‌کننده سلامت افراد جامعه است. اما این سوال مطرح است که این تهدید سلامتی که به عنوان هزینه‌ای سنگین به مردم تحمیل می‌شود، برابر چه دستاوردی است.

این تحمیل درصورتی اعمال می‌شود که مخاطبان و بیننده شبکه‌های ماهواره با توجه به پیشرفت تکنولوژی با استفاده از ابزارهای قوی‌تر، قدرت استفاده از ماهواره را پیدا می‌کنند و به هدفشان می‌رسند، اما در این میان شهروندانی در معرض امواج پارازیت قرار می‌گیرند که تمایلی به استفاده از شبکه‌های ماهواره‌ای ندارند. اما به شکل یکسان در معرض آن قرا دارند. این حق الناسی است که به گردن دولت است، لذا با چنین روش‌هایی با سلامت مردم بازی می‌شود.

وظیفه وزارت بهداشت در این زمینه این است که در یک بازه زمانی یک الی 2 ساله از مراکز تحقیقاتی خود بخواهد تاثیرات مخرب پارازیت‌ها را اعلام کنند. ولی اگر با وزارت بهداشتی مواجه باشیم که مشکلات سلامت مردم را به دلایل سیاسی مخفی کند، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. اگر وزارت بهداشت اجازه انجام چنین تحقیقاتی را به مراکز علمی می‌دهد، پس باید هر چه زودتر اقدام کنند.

اگر قرار باشد افراد و خانواده‌ها را به لحاظ اخلاقی و سیاسی از تماشای ماهواره منع کنیم، سال‌ها ثابت شده است که راه و روشش ایجاد اختلال با امواج ماهواره‌ای نیست.

اگر در کنار فرهنگ‌سازی برای خانواده‌ها، پرهیز از تماشای فیلم‌های غیر‌اخلاقی و برنامه‌های هدف‌دار را تذکر می‌دهیم، باید رسانه ملی هم داشته باشیم که برنامه‌های سرگرم‌کننده مناسب را با در نظر گرفتن سلایق مختلف فراهم کند، در این صورت مطمئنا استقبال مردم از ماهواره نسبت به اکنون کاهش خواهد یافت. اما متاسفانه رسانه ملی ما روز به روز پس رفت کرده است. پس روش مقابله این نیست که با امواج پارازیت بخواهیم بالاجبار افرادی را از دیدن برنامه‌های ماهواره منع کنیم.

باید برای مشخص شدن مضرات امواج پارازیت‌ها کارشناسان سلامت وارد میدان شوند و انجمن‌های علمی در حوزه سلامت هر کدام در حیطه خود توضیح دهند که امواج ماهواره چه تاثیراتی را روی سیستم اعصاب مرکزی، سیستم گوارشی، بروز سرطان و احتمال سقط و آسیب به جنین می‌گذارد. مسئولان مربوطه هم پاسخ دهند که با وجود هزینه‌هایی که به مردم تحمیل می‌شود، چه منفعتی در بر دارد یا منفعتی بالا‌تر از این هزینه‌ای که مردم می‌دهند، کسب می‌شود؟ در غیر‌این صورت اکثر جامعه با این مسئله مشکل خواهند داشت و دارند و نمی‌پذیرند که در معرض خطر قرار گیرند و این حق الناس به گردن دولت است.هیچ استاندارد خاصی برای پارازیت‌ها وجود ندارد و این در حالی است که شرکت‌های تولید‌کننده تلفن همراه بر سر کاهش و به حداقل رساندن امواج مجاز کالای خود رقابت تنگاتنگ دارند. با وجود این شرایط ما خودخواسته امواج مخربی را در اقصی نقاط شهر تعبیه کرده‌ایم.در برخی مکان‌ها آنقدر قدرت امواج بالاست که در تماس‌های تلفنی و شبکه‌های تلویزیونی داخلی هم تاثیر می‌گذارد و شهروندان مجبور هستند دست به دامن گیرنده‌های مخصوص شوند.  جا دارد شهامت وزیر ارتباطات را تحسین کنم که به عنوان یک وزیر جوان شجاعت طرح موضوع را داشته و اعلام کرده است به دلیل وجود عوارض منفی آن ما می‌توانیم اطلاع‌رسانی کنیم که محل‌های انتقال این پارازیت‌های ماهواره در کجا قرار دارد. این رویکرد جای سپاس دارد و ‌ای کاش دیگر وزارتخانه‌ها هم برای اطلاع‌رسانی و خدمت‌رسانی مناسب تا این حد پیشرو بودند.

منبع روزنامه سازندگی