سیدحسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی ایران

این روزها نظرات مختلفی برای حضور رئیس‌جمهور در مجلس در راستای پاسخ به سوال نمایندگان مطرح است. شاید برخوردهای تدافعی از سوی اشخاص و گروه‌ها صورت گیرد اما باید با این موضوع منطقی و عالمانه برخورد کرد. طرح سوال از رئیس‌جمهور توسط نمایندگان مجلس در سه بخش قابل بررسی است. بخش اول شامل مباحث مقدماتی است که منجر به سوال رسمی از رئیس‌جمهور شده است. این مقدمات به مسائل امروز کشور برمی‌گردد که نه‌تنها مجلس نسبت به آن دغدغه دارد بلکه مسئله مشترک نظام و مردم و همچنین قوای سه‌گانه و همه نهادهای حاکمیتی هم است. به طور منطقی باید تعاملات بین آقای رئیس‌جمهور و دولت و از دیگر سو بین مجلس و دولت برقرار باشد تا بدون نیاز به سوال رسمی، مسائل مورد نظر نمایندگان که دغدغه دولت هم هست در فضای دوستانه‌ا‌ی طرح شود و در واقع منتج به نتیجه‌ای شود که منافع کشور و مردم را تعیین کند.  بنابراین با توجه به شرایط کشور و ائتلاف آمریکا، اسرائیل و عربستان علیه ایران هر کس که نسبت به این روابط و تعاملات کوتاهی کرده تا وضعیت در این شرایط خاص کشور به طرح سوال از رئیس‌جمهور منتهی شود، خطای فاحشی مرتکب شده است که قابل بخشش نیست.  نباید در چنین شرایط سختی که مردم از لحاظ معیشتی در تنگنا و فشار قرار دارند و کشور گرفتار فتنه شده است، این فتنه فشار مضاعفی را بر مردم ایران تحمیل ‌کند، این فشارهایی که از سوی دشمنان اعمال می‌شود، نباید ما را به نقطه‌ای می‌رساند که نهادهایی مثل مجلس و دولت و شخص رئیس‌جمهور را در مقابل هم قرار دهد. این مسائل مطروحه مقدماتی است که منجر به طرح سوال رسمی از رئیس‌جمهور شده است.  اما حال که طرح سوال از رئیس‌جمهور انجام می‌شود و نمایندگان مجلس از حق قانونی خود استفاده می‌کنند، باید دید که رئیس‌جمهور چگونه می‌خواهد نسبت به سوالات نمایندگان برخورد کند. در بعضی از جهت‌گیری‌ها و گرایش‌ها اینگونه انعکاس یافته که رئیس‌جمهور باید به مجلس برود و ناگفته‌ها و حقایق موجود را بازگو کند و از پشت پرده‌ها خبر دهد. یعنی برخی بر این موضوع تاکید دارند که رئیس‌جمهور برای دفاع از دولت و خود باید مسائل ناگفتنی را بگوید و پرده دری کند یا پنبه مجلس و برخی از نهادها را بزند. اما اینگونه افشاگری‌ها نه‌تنها اثر مثبت نمی‌گذارد بلکه کشمکش و تنش را در جامعه تشدید می‌کند و به ضرر نظام و رئیس‌جمهور و مجلس و مردم است. درحالی‌که سوال از رئیس‌جمهور فرصت خوبی است که در اختیار دولت و آقای روحانی قرار گرفته تا بخشی از مشکلات واقعی کشور مانند مشکلات مردم، نظام سیاسی، مشکلات مشترک مجلس و دولت طرح و همراه با راهکارهای اساسی منجر به کاهش تنش‌ها و افزایش وحدت در مجموعه نظام سیاسی ایران شود. برای برقراری آرامش باید از رئیس‌جمهور درخواست کنیم، هر میزانی که لازم است از حق دولت بگذرند و صحنه پاسخ رئیس‌جمهور برابر سوال نمایندگان را تبدیل به صحنه و فضایی کنند که خروجی آن انسجام بیشتر نهادهای نظام و عزم  و اراده مشترک مجلس و دولت برای فائق آمدن بر مشکلات کشور باشد. حتی اگر در بخشی از دولت کوتاهی کردند هیچ ایرادی ندارد که آقای روحانی بابت آن ضعف‌ها عذرخواهی کنند لذا سبب اعتمادآفرینی بیشتر هم خواهد شد. اگر در جایی مجلس در کار دولت کارشکنی کرده است، گلایه‌ها را دوستانه مطرح کنند و مجلس را متقاعد کنند که باید در این شرایط بیشتر دولت را پشتیبانی کنند.  آقای رئیس‌جمهور به عنوان دومین مقام کشور و منتخب ملت ایران، در مجلسی که منتخب ملت است همه همت شان را بگذارند بر اینکه خروجی همه این سوال و جواب‌ها منتج به فضایی شود که بدانیم، چگونه می‌توان مشکلات کشور را کاهش داد. اکنون زمان دفاع از خود نیست بلکه زمان دفاع از کشور است و زمان دفاع از یک کل به نام جمهوری اسلامی است که درواقع سرافرازی کشور به سرافرازی ملت بستگی دارد. زمان دفاع از مردم ایران است، نه دفاع از نمایندگان در مجلس و نه دفاع احتمالی رئیس‌جمهور از خود و دولت؛ چرا که این مسائل هیچ‌یک از مسائل کشور را حل نمی‌کند.  پس زمان گذشت و فداکاری برای حل مشکلات مردم است و فکر می‌کنم اگر آقای روحانی با چنین راهبرد تنش‌زدایی در مجلس ظاهر شود، می‌تواند از خود یک برگ برنده ارائه کند و می‌تواند شخصیت ممتاز خود را یک بار دیگر به مردم و کشور نشان دهد و این بر‌تری ظاهری و سیاسی گذرا نیست بلکه اثرات مثبت فراوانی دربرخواهد داشت.  رئیس‌جمهور باید نشان دهد که مدافع کل ایران است و از هر حق و نفعی می‌گذرد تا ایرا ن سربلند باشد.  طرح سوال از رئیس‌جمهور آزمایش بسیار مهمی است و حتما آقای روحانی و مجلس از عهده این تعامل سازنده، هرچند دیر هنگام، برخواهند آمد.

منبع : روزنامه سازندگی