سید افضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

ضرورت تغییر در سطوح مختلف مدیریتی دولت بیش از پیش به یک نیاز مبدل شده است. لذا برآیند جامعه این است که با توجه به شرایط کنونی کشور، برخی از نهادها و دستگاه‏‌ها نیازمند چابک‏‌سازی در بدنه خود هستند و دولت باید از نیروهایی بهره ببرد که به ایجاد تغییر، متناسب با مرتفع ساختن مشکلات کمک کنند.
البته این کار به این معنا نیست که خدمات و توانمندی مدیران و نیروهای مستقر نادیده گرفته شود، بلکه منظور این است که افراد در شرایط مختلف توانمندی‏‌هایشان هم متفاوت است. پس نباید در نقد عملکردها، شخصیت مسئولان را زیر سوال برد چرا که زمان و شرایط می‏تواند دو عاملی باشد که مدیران و مسئولان در دولت تغییر کنند تا بتوانند از تنگناهای موجود عبور کنند.
شرایط کشور به گونه‏‌ای است که می‌‏طلبد نیروهای توانمند و چالاک‏تر بر سر کار بیایند. مقام معظم رهبری هم فرموده‏‌اند که نیازمند نیروهایی هستیم که شب و روز نشناسند. پس باید تغییرات در این جهت باشد که دولت جوانتر شود تا بتواند کارها و امور را بهتر پیش ببرد. این احساس تغییر امروز ضروری است و همگان‏ فارغ از دسته‌بندی جناحی بر آن اذعان دارند.
البته استثناهایی هم وجود دارد و نمی‌‏توان منکر آن شد، اما در کل مدیران سن بالا به طور طبیعی تحرک کمتری از جوانان دارند. مضاف بر اینکه با پیشرفت علم هم آنها نمی‌‏توانند دانش و اطلاعات خود را با توجه به مشغله کاری به روز رسانی کنند و از این مقوله عقب می‏‌مانند. بنابراین نمی‏‌توانند مانند فردی که با دانش روز فارغ‌التحصیل شده و نسبت به علوم زمان به روزتر است درک مطلب داشته و فعال باشند. اشراف بر دانش جدید جزء ضروریات جامعه است و مدیران باید به این موضوعات مسلط باشند.
به طور مشخص از اولویت‏‌های جامعه رسیدگی به نابسامانی‏های اقتصادی است و همگان تاکید دارند که باید تغییرات اساسی در بحث اقتصادی شکل گیرد. برای این منظور باید تولید داخلی راه‌ا‌ندازی و اقتصاد مقاومتی اجرا شود. لازمه دست یافتن به آن کار فرهنگی است تا مردم برای استفاده از اجناس تولید داخل و اولویت قرار دادن آن مجاب شوند. برای این منظور دولت و مسئولان باید تمهیداتی را در نظر گیرند که اجناس با کیفیت قابل قبول و قیمت مناسب تولید و عرضه شوند.
همچنین ضروری است که دولت خود نیز از تولیدات داخلی استفاده کند و مانع استفاده از تولیدات خارجی شود تا مردم به دولت به عنوان یک الگو نگاه کنند و کشور رونق پیدا کند.
بنابراین آنچه از مطالبات جامعه و استیضاح وزرا بر می‌‏آید این است که دولت تیم اقتصادی خود را باید تغییر دهد.
اکنون وزیر اقتصاد و دارایی و وزیر کار توسط مجلس استیضاح شده‌اند و از ادامه کار در دولت دوازدهم بازمانده‌اند، حال باید افرادی جایگزین شوند که وضعیت اقتصادی را رونق بخشند. اما پیش از استیضاح وزرا رئیس‏‌جمهور خود باید تیم اقتصادی‌ای را متناسب با شرایط فعلی جایگزین کند تا بتوانند کارها را پیش ببرند و رشد اقتصادی را تداوم بخشند. شرایط امروز مجلس به گونه‏‌ای است که هر وزیری که در مجلس مطرح شود، رای منفی می‌‏آورد و استیضاح خواهد شد و از وزارت باز می‌‏ماند.
بنابراین دولت باید با مجلس تعاملی داشته باشد تا پیش از اینکه کار به استیضاح بکشد افراد توانمندتر را جایگزین کند تا این استیضاح‏‌ها بیش از این در مجلس مطرح نشود. چرا که استیضاح وزرا در مجلس تاثیر مثبتی بر رفع مشکلات اقتصادی نخواهد داشت و تنها به التهاب جامعه کمک می‏‌کند.
در جلسه سوال مجلس از آقای روحانی هم این وضعیت حاکم بود، به‌رغم اینکه رئیس‌‏جمهور سعی کرد به سوالات نمایندگان به خوبی پاسخ دهد و نرمش و تعامل داشته باشد، اما رئیس‏‌جمهور 4 رای منفی از 5 سوال گرفت.
وقتی با رئیس‏جمهوری که رای قابل ملاحظه‏ای آورده اینگونه برخورد می‏شود با وزیری که از سوی مجلس انتخاب شده هم چنین برخوردی دور از ذهن نیست. لذا دولت و مسئولان باید تدبیری کنند که این مسائل پیش نیاید. افراد قبل از اینکه مجلس آنها را فرا بخواند استعفا دهند تا این شرایط فراهم نشود، لذا تداوم این روند به نفع جمهوری اسلامی و اقتصاد کشور نیست.
سوال از رئیس‏جمهور و رای منفی مجلس به او نه تنها به رفع مشکلات اقتصادی کمک نکرد، بلکه تاثیر منفی هم بر بازار ارز و سکه داشت و قیمت‏ها را افزایش داد.
مشکل دیگری که وجود دارد این است که مجلس به صورت اساسی مشکلات را با دولت بررسی نمی‏کند تا تدبیری برای حل آن بیندیشند؛ صرفا با ایجاد موج استیضاح صورت مسئله را پاک می‏کنند. از سوی دیگر اگر دولت تعامل خوبی با مجلس داشته باشد طبیعتا کار به استیضاح نمی‏کشد.

ولی عدم تعامل دولت با مجلس یک روی سکه است و روی دیگر سکه استیضاح‏ها، نزدیک شدن به انتخابات مجلس است. برخی نمایندگان به دنبال انتخابات آینده هستند بنابراین ممکن است دولت تعامل مورد انتظار مجلس را برآورده نسازد، اما مجلس می‏تواند راه‏های بهتر و روش معقول‌تری را برای حل مشکلات کشور پیش گیرد.

منبع: روزنامه سازندگی