علی محمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
چرا برای غلبه بر مشکلات راهحل مناسبی انتخاب نمیشود؟ اگر راه حل کارشناسانه و درستی وجود دارد، چرا اراده و قدرت طی کردن مسیر برای رسیدن به نتیجه مثبت دیده نمیشود؟ دلار ۱۳۰۰۰ تومان و سکه ۴میلیون و ۶۰۰ هزار تومان، که با ادامه روند فعلی بیش از این نیز افزایش خواهد یافت و اگر راهحل سریعی پیدا نشود، روزهای سختتری در پیش خواهد بود. همانطور که برخی از اقتصاددانان، ماهها قبل و زمانی که دلار به مرز ۵۰۰۰ تومان رسید، روند افسار گسیخته را پیشبینی کرده بودند، بحران اقتصادی زمانی اتفاق میافتد که ارزش پول یک کشور طی 6 ماه، به یک سوم تنزل پیدا کند. در این حالت مردم پولها و نقدینگی خود را از بانکها خارج و آن را به کالاهای دارای ارزش ماندگار مانند سکه، طلا، ارز خارجی و ملک تبدیل میکنند تا با این کار ارزش سرمایه خود را حفظ کنند. مسلم است در این حالت و زمانی که تناسب عرضه و تقاضا به دلیل تقاضای بیش از حد، بههم خورده و عرضه نمیتواند پاسخگوی تقاضای بالا باشد، ارزش واحدهای کالاهای مورد تقاضا به سرعت بالا میرود و در نتیجه ارزش پول ملی، در سرازیری قرار میگیرد. رویکردهای اقتصادی شامل استراتژی و برنامهریزیهای درست روند ثابتی ندارد، بخشهای مختلف کشور مکمل یکدیگر نیستند، اولویتها واقعی تشخیص داده نمیشود، امنیت لازم برای سرمایهگذاری وجود نخواهد داشت و بهطور نمونه سرمایهگذاری در بازار بورس و امور زیربنایی و مراکز تولیدی معمول نیست و به اجبار به سمت در دسترسترین امکان حفظ ارزش پول خویش یعنی خرید ارز و سکه روی میآورند. این روند مانند دومینو ادامه مییابد تا ارزش پول ملی کاهش یافته و تامین نیازهای روزمره برای اکثریت جامعه مشکل خواهد شد. درباره عوارض بحران اقتصادی میتوان موارد زیر را یادآوری کرد: الف-به دلیل اینکه قیمتها مرتب در حال افزایش است، کسبه و فروشندگان اجناس خود را از دسترس خارج و در نتیجه کسب و کار مختل میشود. ب-احتکار پیش میآید. ج-دلال بازی رونق مییابد. د-فضا برای سوءاستفاده فراهم میشود به عنوان نمونه با افزایش قیمت ماده اولیه، تولید کننده تا چند برابر قیمت محصول خود را گران میکند. ه-بازارخدماتی به شدت افت میکند، زیرا ارزش جنس و کار خویش را به ریالی دریافت میکنند که ارزش آن لحظه به لحظه کم میشود. و-اجناس خارجی و بهویژه دارو کمیاب میشود. ز-موج نارضایتی در جامعه راه میافتد و اعتماد به نفس جامعه پایین میآید. راهکار جلوگیری از فروپاشی اقتصادی کدام است؟ اصولا مقدمه شناخت راهکار، شناخت درست خود مشکل است که شرح آن رفت. پس راهکارها عبارتند از: ۱-احیای اعتماد مردم به مسئولان و مدیران از طریق برگزاری انتخابات مطلوب است. ۲-رعایت اولویت امور داخلی بر مسائل خارجه. به معنای دیگر سیاست خارجی باید تابعی از تامین نیازهای داخلی و تامین رفاه، آسایش، علم و دانش و معنویت برای عموم مردم باشد. ۳-فراهم آوردن زمینه سرمایهگذاری داخلی و خارجی و در نتیجه جذب نقدینگی موجود در بازار. ۴-تامین استقلال بانک مرکزی و اصلاح سیستم بانکی، از جمله تامین اختیارات بانکها تا بتوانند انگیزه لازم جهت جذب بخشی از نقدینگی را داشته باشند. ۵-کاهش جدّی هزینههای جاری کشور. ۶-تاکید بر عدم واردات غیر ضروری به داخل کشور. 7-حذف موازیکاریها. ۸-رانت خواری محصول انحصار است. با کاهش تصدیگری دولت انحصارهارا برچینیم. 9-فراهم کردن زندگی راحت و با آرامش برای مردم تا سرمایه خود را در خارج کشور صرف نکنند و توسعه صنعت گردشگری. 10-درگیر نکردن مردم با بازیهای سیاسی. 11-برای جوانان فرصت فعالیت در بخش خصوصی را فراهم و از آنها حمایت کنیم. 12-دادن اجازه فعالیت تلویزیونی به بخش غیر دولتی. 13-تاکید بر تک نرخی بودن ارز.
منبع: روزنامه آرمان