سیدمصطفی هاشمیطبا، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران
ناکارآمدی عملکرد دولت، مجلس و شورای شهر تهران در سالهای اخیر به خصوص با ارزیابی عملکرد اصلاحطلبان در این نهادها و دستگاههای قدرت، برخی اصلاحطلبان را به این نتیجه رسانده که باید به دنبال بازسازی و تغییراتی در جبهه اصلاحات باشند. این موضوع توسط برخی چهرههای این جریان از طیفهای مختلف مورد تاکید قرار گرفته اما در این رابطه باید به چند نکته توجه کرد.
اول اینکه هرگونه بازسازی و تغییر نه فقط در جبهه اصلاحات بلکه در هر گروه و جناح سیاسی باید به صورت طبیعی انجام شود به این معنا که تغییر، اتفاقی نیست که در کوتاهمدت و به اراده یک یا چند نفر انجام گیرد. بازسازی قطعا به اراده جمعی یک جریان نیاز دارد.
نکته دوم این است که قطعا حذف افراد و افکار در هیچ حزبی پسندیده نیست و نباید به بهانه تغییر، افراد یا جریانی را حذف کرد. واقعیت این است که اگر تغییرات به مرور، با برنامهریزی و روالی طبیعی پیش برود میتواند مثمرثمر باشد. در این صورت نمیتوان پیشبینی کرد که چه کسانی باشند و چه کسانی نباشند.
هرچند تغییرات گفتمانی و درون جریانی در هر گروه و جناح سیاسی مباحثی کلی هستند و نهایتا نمیتوان در طول سالها، فرآیند آنچه پیش میآید را توضیح داد و روند این تکمیل و تکامل در هر جناح را به طور دقیق بیان کرد.
با وجود این تفاسیر، واقعیت این است که هر کنشگر سیاسی و اجتماعی در طول زمان نیاز به بررسی عملکرد، روش نوآوری و زبان جدید دارد. رسیدن به زبان جدید با توجه به نیازهای روز جامعه، مردم و افکار عمومی موضوعی است که همه احزاب، گروهها، جناح و جریانهای سیاسی و چهرههای فعال در این عرصه باید بدانند و دنبال کنند.
اگر آنها نتوانند آرا و نظرات جدیدی را بیان کنند و گفتمان متفاوتی با توجه به تحولات عرصه داخلی و خارجی کشور نداشته باشند، قطعا توسط جامعه فراموش خواهند شد و مورد اقبال قرار نخواهند گرفت.
در همین رابطه، بسیاری معتقدند دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا دیگر حرف و ایده جدیدی برای عرضه به مردم ندارند. اما واقعیت این است که اینگونه نیست، و نمیتوان از حالا نوع مواجهه افکار عمومی با این دو جریان را در انتخابات پیش رو پیشبینی کرد و گفت که نظر مردم چه خواهد بود.
به نظر میرسد در انتخابات مجلس یازدهم که اسفند ماه سال جاری برگزار میشود، مردم علاوه بر رای به جناح و گروه مورد نظر خود، به ایدهها و گفتمانهای جدید هم توجه خواهند کرد.
به هرحال مردم ایران به خصوص در یک سال اخیر با مشکلات فراوانی مواجه بودهاند و با نگاهی واقعبینانه باید گفت تا زمانی که سیاست خارجی جمهوری اسلامی بر این مبناست که استقلال کامل داشته باشیم و از سازش با دشمنان اجتناب کنیم، آمریکا و غرب هم از راههای مختلف همچون تحریم با ایران برخورد میکنند.
بنابراین باید برای پیشبرد امور کشور به نحو احسن و حرکت در مسیر توسعه و پیشرفت، برنامهای درازمدت داشته باشیم. همه کنشگران عرصه سیاسی، احزاب و شخصیتها باید بدانند که شعار دادن صرف فایدهای ندارد. شعار نه نرخ دارد و نه مالیات، به همین دلیل تنها به مسیر برخی فعالان سیاسی برای کسب قدرت تبدیل شده است.
با این حال تنها راه حل عملی عبور از مشکلات این است که همه منابع و نیروهای داخلی کشور به حرکت درآیند و با داشتن اهداف و برنامههای مشخص و تبیین گفتمانی جدید به دولت کمک کنند تا با اجرایی کردن سیاستهای مشوقانه به کارآفرینان و تولیدکنندگان یاری رساند.
منبع: روزنامه سازندگی