محمد هاشمی، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران
در ایامی که کشور ما – و البته به موازات آن همه دنیا- درگیر مساله کرونا شده است شاهد بودیم که زمان و انرژی زیادی صرف دعوای سیاسی با موضوع کرونا و البته قضاوت دولت در زمینه نحوه مدیریت و برخورد با این بیماری در این زمینه شد. غیرقابل انکار است که دولت در مقابل این موضوع غافلگیر شد و زمانی که قم آلوده شد اقدامات لازم انجام نگرفت در نتیجه این ویروس به شهرها و استان‌های مختلف سرایت کرد. در مقابل نباید از یاد برد که تلفات و همه‌گیری این ویروس که سازمان بهداشت جهانی آنرا «پدیده‌ای جهانی» معرفی می‌کند، در کشورهای جهان اول نیز بسیار وسیع‌تر از ایران است بنابراین این موضوع نباید ابزاری برای تسویه‌حساب سیاسی با دولت باشد کما اینکه با آغاز اقدامات ضربتی دولت و اعمال قرنطینه و برنامه‌ریزی بهداشت بخش مهمی از بحران مدیریت شده است. البته این شرایط تمام نشده و باقی است اما مابقی راه به هیچ وجه با طی مسیر دولت به تنهایی کافی نیست. درست است که در بسیاری از موارد انتظار از دولت است که با برنامه‌ریزی و اقدامات به موقع و قاطع مسائل را مدیریت کند اما در بحران کرونا نقش مردم و فرهنگ همراهی برای عبور از این مساله، بسیار مهم‌تر و کلیدی‌تر از نقش دولت است.
براساس آنچه سازمان بهداشت جهانی و متخصصان ویروس‌شناسی و جمعیت‌شناسی در همه دنیا مطرح کرده‌اند در روند مقابله و مبارزه با کرونا، بیش از 80 درصد پیشگیری و درمان بر عهده مردم است. این مردم هستند که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی زنجیره انتقال را محدود و ضعیف می‌کنند.
در مرحله بعد است که اهمیت برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و خدمات بهداشتی دولت‌ها و بخش‌های بهداشتی اهمیت می‌یابد. از این حیث نگرانی‌هایی وجود دارد چرا که بعضا دیده می‌شود که مردم همراهی کافی و وافی ندارند و ریسک و بحران این مساله را جدی نگرفته‌اند. بخشی از این مساله ریشه در فرهنگ سهل‌اندیشی ما دارد و بخشی دیگر نیازمند اطلاع‌رسانی دقیق و پیوسته است.
بر اساس پیش‌بینی سازمان بهداشت جهانی اگر کرونا در تابستان هم فروکش کند، در پاییز و زمستان باز هم شیوع می‌یابد. واقع‌بینی در این شرایط به خصوص توجه به اینکه بحران تمام نشده است از اهمیت زیادی برخوردار است. مساله یک ماه و دوماه نیست که از دولت انتظار تعطیلی عمومی اقتصاد را داشته باشیم به خصوص در شرایطی که درآمدهای دولت زیر سایه تحریم و تحولات بازار نفت به شدت محدود است.
بنابراین اکنون برنامه‌ریزی‌هایی که برای سال آینده صورت می‌گیرد به شدت حول همین محور مبارزه جدی با کرونا است. با توجه به این موضوع حتی در شرایط فعلی بسیاری از کسب و کارها صدمه دیده‌اند و این مساله موجی از اثرات روانی و نارضایتی‌های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت. برای عبور از این بحران مردم باید به نقش و اهمیت خود واقف باشند. تنها زمانی می‌توانیم به کرونا و تبعات ناشی از آن غلبه کنیم که مردم فرهنگ همراهی را در خود تقویت کنند؛ موضوعی که در برخی از موارد پیش از این کمرنگ بوده است.
منبع: روزنامه سازندگی
فرهنگ همراهی
محمد هاشمی، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران
در ایامی که کشور ما – و البته به موازات آن همه دنیا- درگیر مساله کرونا شده است شاهد بودیم که زمان و انرژی زیادی صرف دعوای سیاسی با موضوع کرونا و البته قضاوت دولت در زمینه نحوه مدیریت و برخورد با این بیماری در این زمینه شد. غیرقابل انکار است که دولت در مقابل این موضوع غافلگیر شد و زمانی که قم آلوده شد اقدامات لازم انجام نگرفت در نتیجه این ویروس به شهرها و استان‌های مختلف سرایت کرد. در مقابل نباید از یاد برد که تلفات و همه‌گیری این ویروس که سازمان بهداشت جهانی آنرا «پدیده‌ای جهانی» معرفی می‌کند، در کشورهای جهان اول نیز بسیار وسیع‌تر از ایران است بنابراین این موضوع نباید ابزاری برای تسویه‌حساب سیاسی با دولت باشد کما اینکه با آغاز اقدامات ضربتی دولت و اعمال قرنطینه و برنامه‌ریزی بهداشت بخش مهمی از بحران مدیریت شده است. البته این شرایط تمام نشده و باقی است اما مابقی راه به هیچ وجه با طی مسیر دولت به تنهایی کافی نیست. درست است که در بسیاری از موارد انتظار از دولت است که با برنامه‌ریزی و اقدامات به موقع و قاطع مسائل را مدیریت کند اما در بحران کرونا نقش مردم و فرهنگ همراهی برای عبور از این مساله، بسیار مهم‌تر و کلیدی‌تر از نقش دولت است.
براساس آنچه سازمان بهداشت جهانی و متخصصان ویروس‌شناسی و جمعیت‌شناسی در همه دنیا مطرح کرده‌اند در روند مقابله و مبارزه با کرونا، بیش از 80 درصد پیشگیری و درمان بر عهده مردم است. این مردم هستند که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی زنجیره انتقال را محدود و ضعیف می‌کنند.
در مرحله بعد است که اهمیت برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و خدمات بهداشتی دولت‌ها و بخش‌های بهداشتی اهمیت می‌یابد. از این حیث نگرانی‌هایی وجود دارد چرا که بعضا دیده می‌شود که مردم همراهی کافی و وافی ندارند و ریسک و بحران این مساله را جدی نگرفته‌اند. بخشی از این مساله ریشه در فرهنگ سهل‌اندیشی ما دارد و بخشی دیگر نیازمند اطلاع‌رسانی دقیق و پیوسته است.
بر اساس پیش‌بینی سازمان بهداشت جهانی اگر کرونا در تابستان هم فروکش کند، در پاییز و زمستان باز هم شیوع می‌یابد. واقع‌بینی در این شرایط به خصوص توجه به اینکه بحران تمام نشده است از اهمیت زیادی برخوردار است. مساله یک ماه و دوماه نیست که از دولت انتظار تعطیلی عمومی اقتصاد را داشته باشیم به خصوص در شرایطی که درآمدهای دولت زیر سایه تحریم و تحولات بازار نفت به شدت محدود است.
بنابراین اکنون برنامه‌ریزی‌هایی که برای سال آینده صورت می‌گیرد به شدت حول همین محور مبارزه جدی با کرونا است. با توجه به این موضوع حتی در شرایط فعلی بسیاری از کسب و کارها صدمه دیده‌اند و این مساله موجی از اثرات روانی و نارضایتی‌های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت. برای عبور از این بحران مردم باید به نقش و اهمیت خود واقف باشند. تنها زمانی می‌توانیم به کرونا و تبعات ناشی از آن غلبه کنیم که مردم فرهنگ همراهی را در خود تقویت کنند؛ موضوعی که در برخی از موارد پیش از این کمرنگ بوده است.
منبع: روزنامه سازندگی