احمد نقیب زاده، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
جلسه اخیر شورای امنیت با حضور وزیر امور خارجه و عملکرد تاثیرگذار دکتر ظریف در این نشست بسیاری از معادلات را درباره وضعیت فعلی تنش جدید درباره موضوع تحریم تسلیحاتی ایران روشن کرد. ظریف که به صورت ویدئو کنفرانس در نشست شورای امنیت، درخواست رسمی ایران را به گوش جامعه جهانی رساند، هشدار داد که ایران از حقوق طبیعی خود کوتاه نمی‌آید و در ارائه کامل مستندات تاریخی نیز دست برتر را در این جلسه مجازی داشت. او خطاب به تروئیکای اروپا نیز یادآوری کرد که همراهی با امریکا در چنین شرایطی از چشم ایران دور نمی‌ماند.
وزیر امور خارجه ایران به خوبی یادآوری کرد که «خودکامگی دلیل ریشه‌ای نشست امروز است». اشاره دکتر ظریف به اینکه از ماه می 2018 ، ایران و سایر اعضای جامعه بین‌المللی، شاهد بوده‌اند که دولت ایالات متحده امریکا که از بانیان قطعنامه 2231 شورای امنیت بود، مکررا قطعنامه را نقض کرده و در عین حال سایر کشورها را برای پیوستن به خودش در نقض متنی که خود ارائه داده بود، تشویق می‌کند، بسیار درست و به‌جا بود. این هشدار یادآور این است که اولین‌بار در تاریخ سازمان ملل متحد، یک عضو دائم شورای امنیت به مجازات دولت‌های قانون‌مدار و اشخاص خصوصی به اتهام عدم نقض قطعنامه شورا می‌پردازد.
اشاره مهم و ضربه اصلی صحبت شفاف وزیر امور خارجه در ارتباط با تاریخ رفع تحریم‌های تسلیحاتی ایران است. چارچوب زمانی رفع محدودیت‌های تسلیحاتی که در قطعنامه 2231 پیش‌بینی شده، از معدود دستاوردهای باقی‌مانده برجام برای ایران است و بدون شک تهران بر سر آن کوتاه نمی‌آید. سخنرانی ظریف نیز با اشاره به همین مسئله بود که بخش لاینفک از تفاهم سخت به دست آمده است، که طرف‌های برجام را قادر ساخت تا در نهایت در مورد بسته کلی برجام و قطعنامه 2231 توافق کنند.
حالا تهران مصرانه خواستار اجرای کامل چارچوب زمانبندی در این رابطه است و هر تلاشی برای تغییر یا تعدیل زمانبندی پذیرفته شده به معنای لطمه به تمامیت قطعنامه 2231 است. شورای امنیت نیز نباید اجازه دهد که تنها یک دولت این فرایند را مورد سوءاستفاده قرار دهد. این خواسته ملت ایران است که از زبان دکتر ظریف نیز به صراحت در جلسه شورا مطرح شد و به خوبی و شفافیت نیز بیان شد که «راهبرد ایران دیگر صبر استراتژیک نخواهد بود».
طبیعی است که واشنگتن سعی دارد تا با دست و پا زدن مانع از دستیابی ایران به این مهم در مهرماه پیش رو شود و تلاش دارد تا فضای بسته نظامی فعلی از طریق شورای امنیت، فشار بر اروپا یا هر راهکار سیاسی دیگری تداوم یابد.
واشنگتن به خوبی می‌داند که به هر میزان که این فضای بسته تعامل نظامی با ایران بعد از 27 مهرماه شکسته شود، به طور حتم توان و قدرت نظامی تهران افزایش پیدا خواهد کرد و این مسئله در ادامه می‌تواند نفوذ پررنگ‌تر ایران در منطقه غرب آسیا را به همراه داشته باشد و افزایش نفوذ ایران در خاورمیانه نیز به معنای تحت‌الشعاع قرار گرفتن امنیت رژیم صهیونیستی خواهد بود. از این رو است که واشنگتن به شدت نگران از پایان یافتن تحریم‌های تسلیحاتی ایران بعد از 27 مهر است؛ تاریخی که پس از آن با پایان تحریم‌های تسلیحاتی دست ایران و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه افزایش می‌یابد.
با این وجود فضای سخنرانی وزیر خارجه در شورا بازتاب خوبی داشته است. اشاره مکرر دکتر ظریف به نام و کارنامه مصدق راهبرد مناسبی در این جلسه بود. در فضای فعلی بعید می‌دانم که اروپایی‌ها بخواهند با این قطعنامه مد نظر امریکا برای فشار بر ایران در خصوص تحریم‌های تسلیحاتی همراهی کنند. امریکا که پیش از این با طرح مسئله استفاده از مکانیسم ماشه به دنبال قطع دسترسی ایران به رفع تحریم‌های تسلیحاتی بود و با شکست مواجه شد بعید به نظر می‌رسد با دست پر از شورای امنیت نیز بیرون بیاید.
سخن نهایی در این رابطه نیز همان است که وزیر امورخارجه تاکید کرد: «این شورا نخواهد توانست، در توجه به استدلال‌های مستحکم ما به قانون، قصور ورزد. بااین حال، این شورا یک نهاد حقوقی نیست، بلکه در درجه اول یک نهاد سیاسی است که بالاترین مسئولیت‌های سیاسی را بر عهده دارد. بنابراین بی‌تردید درک خواهد کرد که ما به فشار چه از جانب دولت‌های خارجی و چه از جانب نهادهای بین‌المللی تن در نمی‌دهیم.»
منبع: روزنامه سازندگی