فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران 

با گذشت هر روز در ماه پایانی سال آنچه به‌صورت روزافزون در حال ادامه پیدا کردن است، خبر مسمومیت بیشتر دانش‌آموزان دختر در مدارس است. هر روز بعد از روز دیگر، این تعداد شهرهای مختلف است که خبر مسمومیت دختران دانش‌آموز در آن شنیده می‌شود و عجیب‌تر اینکه به‌جای پیدا کردن مسئول و مقصر عامل این مسمومیت‌ها، دوباره پاک کردن صورت مساله در دستور کار قرار دارد. در روزهای ابتدایی این موضوع تلاش زیادی شد تا این مسمومیت‌ها به مسائل طبیعی نسبت داده شود اما با تکرار مکرر موضوع و شهادت دخترانی که پرتاب‌اجسام را به داخل محوطه مدارس دیده بودند، راه کتمان این مساله نیز بسته شد. 

با گذشت چند هفته از این موضوع، حالا نوبت به سناریوی تکراری در برخورد با هر بحرانی رسیده است؛ مساله کار خارجی‌هاست و یک‌فتنه جدید در راه است. نکته تلخ و البته تأسف‌آور اینکه به‌موازات این رخداد باز هم شاهد اظهارنظرهای غیرکارشناسی هستیم؛ یک نماینده مجلس می‌گوید، پای ترور بیولوژیکی در میان است و رسانه‌های خاص مدعی می‌شوند این کار پروژهای برای احیای آشوب‌های اخیر است. گویی سلامت و جان دختران ما ابزار سیاسی و تسویه‌حساب‌های جناحی شده و کسی به فکر تبعات اجتماعی و امنیتی تداوم وضعیت فعلی نیست. نکته عجیب اینکه، نهادهایی خاص اجازه باز شدن بحث‌ها پزشکی در حوزه این گازها و اثرات آن را نمی‌دهند و جای تعجب و سوال است که چرا نهادهای امنیتی کشور ما که جزو نهادهای قوی و سیستم‌های به‌روز و هوشمند هستند هنوز نتوانسته‌اند مسئولان این حوادث را پیدا کنند، در حالی که در ارتباط با مسائل دیگر به‌شدت سریع عمل می‌کنند. 

روند مسمومیت‌های سریالی در حال تبدیل شدن به یک بحران است. سکوت و اهمال‌کاری فعلی دقیقا مشابه رویهای است که در شهریورماه سال جاری در روزهای حساس بعد از مرگ مهسا امینی در پیش گرفته شد و خشم عمومی را به کف خیابان آورد و بعد هزینه‌های ماجرا و لطمات و صدمات آن به اندازه‌ای زیاد بود که همه مردم کشور هزینه آن را دادند. اینکه تصویر مادر یکی از دانش‌آموزان در شرایطی که گیسوانش در دست یک نیروی لباس شخصی است منتشر می‌شود و چهره‌های نزدیک به نهادهای مسئول به جای انتقاد از این حرکت و پیگیری برای ممانعت از تکرار این صحنه‌ها می‌گویند، این زن از اساس مادر دانش‌آموز نبوده، یعنی باز هم آقایان فراموش کرده‌اند که بسیار زود دیر می‌شود و همین مسمومیت‌ها می‌تواند دوباره به عاملی برای شعله‌ور شدن آتش خشم مردم تبدیل شود. در این شرایط انتظار می‌رود نمایندگان مجلس و چهره‌های دولت از اظهارنظرهای غیرکارشناسی دوری کنند و به رویه‌ای که به آن عادت ندارند، یعنی عذرخواهی از مردم روی آورند و هر چه سریع‌تر مسئولان این فاجعه را معرفی کنند. اینکه جان دختران ما ملعبه سیاسی‌کاری و سیاسی‌بازی شود، روندی بسیار خطرناک است و نتایج جبران‌ناپذیری را برای همه ما به دنبال خواهد داشت. 

منبع: روزنامه سازندگی