فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در روزهای اخیر بحث برخورد با مساله کشف حجاب در سطح شهرها به یکی از خبرهای صدر رسانهها تبدیل شده و مکرر شاهد اظهار نظرهای چهرههای مسئول و غیر مسئول در زمینه برخورد با بیحجابی هستیم. از یک طرف مسئولان نظام درباره حجاب و ترویج فرهنگ حجاب از طرق فرهنگی صحبت میکنند و مکرر تاکید دارند که ترویج این مهم با فشار و زور ممکن نیست و از طرف دیگر میبینیم که مستندات و قرائن نشان میدهد روش اجرای فعلی متفاوت از توصیههاست. در عمل و حتی صحبت برخی از افراد شاهد هستیم که قرارهای خلاف قانون برای برخورد و ایجاد محدودیت برای کسانی که حجاب رعایت نمیکنند، صورت میگیرد که کل این رفتارهای فعلی از نگاه قانونی بیمبناست، چراکه مبادی قانونگذاری از اساس هنوز در این باره قانونگذاری نکردهاند که البته اصل ورود نهاد قانونگذاری به این مساله نیز در جای خود نیازمند بحث مفصلی از نگاه ضرورت قانوننویسی و توجه به خواست و نیاز جامعه در تدوین یک قانون از جانب قوه مقننه است.
وضعیت فعلی نیازمند بازنگری و وحدت عمل است. سالهای سال است که میبینیم با ارعاب و تهدید و مجازات توفیقی در زمینه حجاب رخ نداده است. بعد از ماجرای مهسا در سال گذشته شاهد نوعی از مساله لجاجت مردم به خصوص زنان و دختران بر سر مساله حجاب هستیم، یعنی کسانی که با حجاب مخالفت اصولی ندارند و معاند حجاب نیستند برای اینکه اعتراض خود را نشان دهند حجاب از سر برداشتهاند. به قول برخی از جامعهشناسان همانطور که رضاخان نتوانست حجاب زنان ایرانی را با «زور» بردارد، برخی نیز نمیتوانند با اجبار زنان را با حجاب کنند.
رفتارهای گذشته در جهت مبارزه با بدحجابی و رویه.های فعلی در جهت برخورد با بیحجابی نهتنها تاثیر مثبتی نداشته و ندارد بلکه لجاجت نسل جوان را بیشتر میکند و باعث ترویج تنش در بطن جامعه میشود. اینکه فردی با قمه جلوی درب دانشگاه حاضر شود به خودی خود گویای خطرناک بودن این رویههاست. طبق تحلیل حقوقدانها هیچ قانون رسمی در کشور وجود ندارد که کسانی که حجاب را رعایت نمیکنند از حقوق اجتماعی محروم شوند. نگران این هستم این تصمیمات نامناسب زیر ساخت ایجاد نا فرمانیهای اجتماعی و نقطه آغاز شروع شورشهای جدید در کشور باشد. باید توجه داشت که در حال حاضر مردم به قدر کافی زیر فشار معیشتی هستند. بحث تورم و اقتصاد به اندازهای مردم ما را زمینگیر کرده و به میزانی طاقت مردم را از بین برده است که نباید با ابزارهای دیگر طاقت مردم را بیش از این طاق کرد. اگر قرار باشد به موازات این مشکلات معیشتی و اقتصادی هر روز سلامت دختران جوان ما تهدید شود یا از راههای محرومیتهای اجتماعی به فکر کنترل حجاب افتاد این سیاستها به اهرمی برای ایجاد اختلافهای تازه بدل شده و بحرانهای جدی ایجاد میشود. حتی برخی تصور میکنند رویههای جدید حاشیهساز این شائبه و با راهاندازی بحثها و راههای بدون مبنای قانونی در برخورد با کشف حجاب قرار است، سرپوشی روی مشکلات روز افزون اقتصادی باشد. فراموش نکنیم قوای مقننه، قوه قضائیه و دولت متعهد به انجام وظایفی از قبیل تامین امنیت و رفاه مردم هستند و نباید در این بین بحثهای دیگر به نقطه ایجاد مشکلات جدید بدل تصور شود.
منبع: روزنامه سازندگی