شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران 

در باب ارزیایی کارنامه دو ساله دولت ابراهیم رئیسی باید فرآیندی را مورد ارزیابی قرار داد که دولت سیزدهم ذیل آن وعده‌های فراوانی داده است. البته در یک سالگی دولت، این توجیه را بیشتر بر جسته می‌کردند که دولت را از دولت قبلی تحویل گرفته‌اند و به زعم خودشان نواقص باقی مانده از آن را بر طرف کرده‌اند. سنجش کارنامه دولت با وعده‌هایی که کاندیدهای پوششی می‌دادند و الان همه آنان در ارکان دولت مشغول به کار هستند، می‌تواند چشم‌انداز روشنی از کارنامه دولت را پیش چشم مردم و آگاهان سیاسی قرار دهد. خود رئیس دولت و همه این کاندیداهای پوششی اذعان داشتند که در همه حوزه‌ها برنامه دارند. اما اکنون و در آستانه دو سالگی دولت باید بگوییم که دولت را در چه شرایطی تحویل گرفتند و الان دولت مستقر چه دستاوردهایی داشته است. رئیسی زمانی که رئیس دستگاه قضا بود، در سفرهایش جلساتی را برگزار و اذعان کرد که بانک‌ها باید ۳ کار را انجام دهند؛ یکی کمک به رشد اقتصاد کشور، خدمت به مردم خودشان بود که در سال‌های گذشته نقش اول و دوم را به خوبی انجام نداده‌اند. آیا الان ما شاهد این خدمات از سوی بانک‌ها به مردم، رشد، تولید، نهادهای تولیدی و... هستیم؟ همین چند روز گذشته، سعید لیلاز از اقتصاددان‌های برجسته کشور در گفت‌وگویی اعلام کرد که دولت رئیسی در ۲۳ ماه اخیر به اندازه کل دولت‌های قبل، نقدینگی به کشور اضافه با تحمیل کرده است. یعنی در سال ۱۴۰۱ بدون تردید رکورد تورم ۸۰ ساله شکسته شده است. نرخ تورم ۱۴۰۱ از مرز ۵۰ درصد عبور کرده که این نرخ بالاترین تورم از سال ۱۳۲۲ تاکنون بوده است. برای اینکه مشخص نشود دولت سیزدهم رکورد تورم دولت هاشمی‌رفسنجانی را شکسته است، دولت آقای رئیسی با عجله در نیمه سال مالی سال پایه را عوض کرد. اما با یک محاسبه ساده می‌توان فهمید که رکورد ۸۰۰ ساله تورم در اسفند ماه شکسته شده است. دولت کنونی باید پاسخگوی مردم، خانواده و فرزندان آنها باشند. دولت باید توجه داشته باشد که با نان، غذا، دارو و کالاهای اساسی که مردم به آنها نیاز مبرم دارند، نمی‌توان شوخی کرد.  

آنهایی که در صف مخالفت با برجام بودند و زمانی که ترامپ از برجام خارج شد جزو دسته‌ای بودند که از این موضوع خرسند بودند الان باید پاسخگو باشند که مخالفت‌ها و کارشکنی‌های آنان چه پر سر مردم و معیشت آنان و اقتصاد کشور آورده است. نکته جالبی که همین مخالفان برجام مطرح می‌کردند و به جد مدعی آن بودند، این بود که می‌گفتند اقتصاد کشور را به تحریم‌ها نباید گره زد. الان باید این مساله و این اعتقاد خود را عملی کنند. ناظران سیاسی و مردم قطعاً می‌بینند که به یک مساله عادی‌سازی با عربستان چقدر اظهار شادمانی می‌کنند، این در حالی بود که دولت روحانی همین مسیر را ۷ سال پیش رفته بود. جالب اینجاست که برگشت به تمام مسیرها و راه‌های رفته دولت روحانی را بر سر مخالفان می‌کوبند و حالا همین مخالفان هستند که با دستاوردهای دولت گذشته عکس یادگاری می‌گیرند و به آن فخر می‌ورزند.  

نکته دیگر اینکه رئیسی در همین چند روز گذشته در بحث از ساخت سالانه هزار مسکن کاملا از این وعده خود عدول و عبور و اذعان کرد که ساخت مسکن وظیفه دولت نیست. کاری به این مساله نداریم که دولت‌ها تا چه اندازه دستشان برای امور اجرایی کشور باز است اما در این اینکه دولت رئیسی از اختیارات ویژه‌ای نسبت به دولت‌های گذشته برخوردار است بر پوشیده نیست. دولت باید به این نکته توجه کند که حل مشکلات کشور بدون استفاده از خرد جمعی همه ایرانیان میسر نیست. رئیسی مسئول اجرای قانون اساسی است و باید به مردم گزارش دهد که تا چه اندازه آن قسمت از قانون اساسی که مطالبات و خواسته‌های مردم را در بر می‌گیرد به اجرا گذاشته‌اند. اما آن چیزی که ماه‌ها است در کشور برجسته شده این است که مطالبات و خواسته‌های مردم را کنار زده‌اند و امور اجرایی کشور را به حجاب و پوشش زنان تقلیل داده‌اند. رئیسی می‌توانست با سابقه‌ای که در دستگاه قضا داشته‌اند، بحران سال ۱۴۰۱ را در کشور مدیریت کنند. نه تنها این فضا را مدیریت نکردند بلکه مدام روان جامعه و اقشار مختلف آن را به بازی گرفتند. اتفاق‌های مشابه زیادی نیز در کشور رخ داده که اگر نگوییم مشابه حادثه‌ای در حد و اندازه فوت مهسا امینی بوده اما در هر صورت پتانسیل تبدیل به بحران را داشته است. اما می‌بینم که هیچ تدبیری در برابر آن صورت نگرفته است. باید بگوییم که دولت رئیسی دولت حل بحران‌ها نیست بلکه شیوه مدیریت آن به گونه‌ای بوده که خود بیشتر در ابعاد مختلف به بحران‌زایی کمک کرده است. 

منبع: روزنامه سازندگی