سیدحسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
اتفاقات بعد از شکستن هیمنه اسرائیل توسط حماس باعث تغییرات ماهیتی خاورمیانه در عرصه بین‌المللی شد. هرچند که مردم غزه و حتی مردم ساکن در کرانه‌باختری لطمه دیدند و بیش از 15 هزار نفر در عملیات‌ها کشته شدند ولی به هر حال مساله فلسطین که مساله درجه چندم فراموش شده و خاک خورده بود، تبدیل به مساله تراز اول روز شد که یکی از پیامدهای آن توفان‌الاقصی بود. هر چقدر که فلسطینی‌ها و سازمان حماس از بمباران‌ها و حضور گسترده نظامیان اسرائیلی در سرزمین محدود غزه لطمه بخورد اما نمی‌توان به این موضوع به عنوان دستاوردی بزرگ برای آرمان فلسطین بی‌توجه بود. نکته بعدی این است که در سطح بین‌المللی، اسرائیل به‌عنوان یک رژیم متجاوز و سفاک، شناخته شد و آبرویی برای اسرائیل در عرصه بین‌المللی باقی نماند. آنچه که اکنون اهمیت دارد، آینده منطقه و فلسطین است. به‌طور قطع خواسته‌ای که وجود دارد، تشکیل نظام دو دولتی است.
هرچند که نظام دو دولتی با پیچیدگی‌های خاص جغرافیایی مواجه است. سرزمین فلسطین بزرگ که بخش مهمی از آن در اشغال اسرائیل است به هیچ‌وجه گنجایش جمعیت یهودی‌های مهاجر و فلسطینی‌هایی که ساکن در اردوگاه‌ها، اردن، مصر و سوریه هستند را ندارد و تبدیل این فضا به‌عنوان دو سرزمین برای دو حکومت بسیار امر پیچیده‌ای است. درحال حاضر اما حداقل چیزی که در دنیا از سمت حامیان اسرائیل، مثل آمریکا پذیرفته شده، تشکیل دولت فلسطین است. یک خواسته حداکثری هم وجود دارد که ما روی این خواسته تاکید داریم و آن این است که آنچه باید در فلسطین اشغالی(بخشی‌هایی که در اختیار اسرائیل و حکومت خودگردان است) از بین برود، رفع آپارتاید است. دنیا خوشبختانه در این امر یک تجربه موفق هم دارد. زمانی که سفیدپوست‌ها در آفریقای‌جنوبی حاکم شدند و حق انتخاب را گرفتند و نظامی را براساس نژاد، یعنی برتری نژاد سفید بر سیاه مستقر کردند، تقریباً همه دنیا متحد شدند که نظام آپارتاید باید حذف شود. درست است که مبارزات اصلی را شخصیت‌های فرهیخته و بی‌نظیری مانند نلسون ماندلا انجام دادند ولی دنیا هم یکپارچه (به‌جز چند کشور محدود) ایستاد و نگفت که آفریقای‌جنوبی باید به دو کشور سیاه‌وسفید تقسیم شود بلکه ایستادند و گفتند که آپارتاید باید حذف شود.
در نهایت آپارتاید حذف شد و اکنون دیگر سیاه‌ها و سفیدها در آفریقای‌جنوبی از رای مساوی برخوردارند و کشور با دموکراسی اداره می‌شود. درخصوص فلسطین هم آنچه مهم است، این است که این سرزمین خاستگاه مسلمانان، مسیحیان و یهودیان است و قرار نیست که هیچ مسلمانی حذف شود. آن‌طور که رهبر معظم انقلاب گفتند: باید رفراندوم انجام شود، این رفراندوم به معنی حذف آپارتاید صهیونیست‌هاست. صهیونیست‌ها خودشان را از عرب‌ها و مسیحی‌ها برتر می‌دانند و این بد است. این خواسته حداکثری می‌تواند به‌موازات خواسته حداقلی که تشکیل دولت فلسطین است، پیگیری شود و می‌تواند در امتداد آن باشد. یعنی می‌توانیم از الان در دنیا این ایده را در عرصه بین‌المللی مطرح کنیم تا به ترتیب کشورهای اسلامی، کشورهای عضو عدم تعهد و کشورهای دیگر بپذیرند که این سرزمین مشترک، دین ابراهیمی است. بنابراین آوارگان فلسطین باید برگردند و در این سرزمین باید همزیستی به جای جنگ حاکم شود. همچنین براساس رای مردم یک دولت غیرآپارتاید حاکم شود و همه صاحبان ادیان باید از حقوق مساوی برخوردار باشند. بنابراین می‌شود این موضوع را به‌موازات تئوری دو دولتی از رفراندوم و تشکیل یک دولت در کشور فلسطین دفاع کنیم و اجازه دهیم که ابتدا دو دولتی شکل بگیرد و در امتداد آن که تنش‌ها و جنگ‌افروزی‌ها پایان گرفت در دوره احتمالی آینده و یک سیر تکاملی به یک دولت فراگیر بر مبنای حقوق حاکمیت اکثریت و حفظ حقوق اقلیت شکل بگیرد.
منبع: روزنامه سازندگی