لیلا خوشکام

عضو كانون زنان كارگزاران سازندگی ایران

تهرانِ این روزها حال و هوای دیگری دارد. تهرانِ این روزها سرشار از زندگی ست، مگر نه اینکه زن زندگی ست و زندگی بخش. آسمانِ تهران حالا به ستارگان درخشانی مزین است که چهره شهر را زنانه‌تر، مادرانه‌تر و مهربان‌تر کرده است.
تهران حالا شبیه خانه‌ای شده که لبخند گرم و پرمهر زنی را در خود دارد، گرم و امن...
زن‌ها تاریخ را درنوردیدند. از گورهایی که زنده در آن دفن می‌شدند سربلند کردند. بودنشان را فریاد کردند. از پستوها و اندرونی‌ها به کوچه و شهر و سرتاسر زمین و فضا رسیدند. زن‌ها به آسمان رسیدند و چه حس خوبی دارد دیدنشان بر فراز بلندای شهر...
من دیده شدم. تلاش‌هایم، غم‌هایم، فداکاری‌هایم و مقاومت‌هایم دیده شدند. حالا می‌توانم فریاد کنم من زن هستم. بر روی بیلبوردهای شهر خودنمایی می‌کنم بی‌آن‌که سیمای خود را به رخ بکشم. بودنم را، زن بودنم را، صاحب اندیشه بودنم را و توانمند بودنم را به رخ می‌کشم!
من امروز با دیدن تصویر زنان فرهیخته و برجسته بر پیشانی پایتخت سرزمینم می‌توانم دختر نوجوانم را رهنمون باشم.
دختر من حالا تصویر شفافی از زن موفق در چشم و در ذهن دارد و زن موفق برای او مصداق عینی است نه تخیلی ساختگی.
امروز تصویر این زن‌ها برای دختران ما الگوی حقیقی ترسیم نموده است. به عنوان یک مادر و به عنوان یک زن مدافع برابری، اقدام امور فرهنگی شهرداری تهران را اقدامی شایسته و شجاعانه می‌دانم که بایستی به شهرهای دیگری این سرزمین تسری یابد.
دیدن چهره‌هایی چون مرضیه حدیدچی دباغ، ایران درودی، توران میرهادی، سیمین دانشور و... که اسطوره صبر، تلاش، مقاومت، خودباوری و وطن‌پرستی هستند، بر تارک شهر برای زنان و حتی مردان ما خوشایند است چرا که با این اتفاق زنان را به خودباوری بیشتر و مردان را به باور زنان ترغیب نموده‌ایم.
معرفی این چهره‌ها به نسل بعد چراغ امید را در دل و ذهن فرزندانمان روشن‌تر می‌سازد. نوع‌دوستی و میهن‌پرستی که در پس تلاش و مقاومت این زنان خودنمایی می‌کند برای نسل آینده پشتوانه‌ای عظیم و گرانقدر است.
و در آخر جامعه‌ای که زنانش را پاس بدارد جامعه‌ای است سالم و پویا و امیدوار...
یادمان باشد زن زندگی‌بخش است! اگر چنین باوری نداریم کافی است تنها یک لحظه در ذهن خود خانه‌ای بدون حضور مادر، خواهر، همسر و دختر را تجسم کنید.