فاطمه سعیدی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و نماینده مجلس

موضوع منتفی شدن عقد موقت دختر ۱۰ ساله در استان کهکیلویه و بویر احمد نشان از یک موضوع بسیار مهم داشت و آن قدرت نظارت عمومی و مطالبه‌گری اجتماعی است.
اگر شبکه‌های اجتماعی نبود مردم عادی هرگز متوجه آن نمی‌شدند و واکنش‌ها هم بسیار محدود ‌بود، اما دیدیم که در حرکتی به واقع خودجوش چطور افکار عمومی رسانه‌ها را بسیج کردند و آنها به نمایندگی از مردم مسئولان محلی را مورد سوال قرار دادند تا در نهایت مقامات محلی جلوی این حرکت را گرفتند و زندگی عادی دختری نوجوان را به او بازگرداندند.
امروز اگر صحبت از مطالبه گری می‌کنیم و بر نظارت عمومی پای می‌فشاریم دقیقا به همین دلیل است. دستگاه‌های مختلف انتخابی هرقدر که پشتوانه‌شان رای مردم باشد نیاز به تداوم همراهی کردن دارند تا بازوانی قدرتمند در اجرای خواست مردم داشته باشند.
اما این موضوع از یک زاویه دیگر نیز قابل بررسی است. جامعه ما به مدد شبکه‌های اجتماعی امروز از یک مورد خبردار شد و با پیگیری همه جانبه مردم جلوی پیشرفت این خطا گرفته شد اما آیا راه حل نهایی است که برای هر مورد این چنینی افکار عمومی خبردار شوند و موضع‌گیری کنند؟ اگر موردی رخ‌داد و مردم از آن آگاه نشدند تکلیف چیست؟ چند کودک دیگر باید همسر تحمیلی شوند تا متوجه شویم این مساله نیاز به قانون دارد؟
طرح منع کودک همسری با خوانش‌های متعدد گروه‌های مختلف و دستگاه‌های صاحب قدرت بلاتکلیف مانده و جلوی تصویب آن گرفته می‌شود در حالی که اگر این قانون تصویب شود امکان بروز این مساله حداقل به کمترین حد خود می‌رسد.
سوالی که امروز مخالفان این طرح باید از خود بپرسند این است که تا کجا می‌خواهند در برابر یک مطالبه عمومی ایستادگی کنند؟

منبع: امتداد