یداله طاهرنژاد، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
انتخابات سال 84 در خاطر اصلاح‌طلبان به عنوان خاطرهای تلخ ماندنی است. این انتخابات که در فضای مطلوب و مهیا شده در دوران اصلاحات برگزار شد، واجد نکات شگفت‌انگیز و در عین حال درس‌آموزی است و برای همیشه تاریخ می‌تواند به عنوان یک پدیده عبرت‌آمیز مورد توجه و تمسک قرار گیرد. تلاش دولت اصلاحات در فراهم کردن بستری مناسب از نشاط و امید که علی القاعده می‌بایست بسترساز روی کار آمدن دولتی همسو و همراه با تفکر اصلاح‌طلبی باشد، مبدأ پیدایش دولتی گردید که تاریخ ایران کمتر نمونه آن را دیده است!
آیا انصافا بعد از آن فضای مثال‌زدنی دوران اصلاحات باید میراث چنین ارزشمندی را اینگونه پاس می‌داشتیم؟! آنچه که موجب پیدایش چنان اتفاق عجیبی در سپهر سیاسی ایران شد محصول تفرقه غیرقابل توجه در صفوف اصلاح‌طلبان کشور بود. حضور همزمان چند کاندیدای اصلاح‌طلب و عدم مدیریت فضای انتخابات و اصرار بعضی از گرایش‌های اصلاح‌طلبی بر خواسته‌های خود و تبلیغات آنان علیه کاندیدای معتدل کار را به جایی رساند که وقتی انتخابات به دور دوم کشیده شد، بدنه همان گرایش اصلاح‌طلبی از خط و مشی تعیین شده توسط رهبران خود تبعیت ننمود و به کاندیدای رقیب رای دادند و شد آن چیزی که نباید می‌شد. میراث دولت اصلاحات نه تنها در کف کسانی قرار گرفت که ساحت خود را در ریشه‌کن کردن اصلاحات می‌دیدند بلکه نظام تکنولوژی کشور که حاصل یک قرن تلاش مدیران و تکنوکرات‌های متعصب ملی و وطن‌پرست بود متلاشی گردید که آثار خسارت وارده بر این ملک و ملت تا سالیان سال ادامه خواهد داشت. اگرچه جریان اصلاحات تلاش کرد که در انتخابات 88 آب رفته را به جوی بازگرداند اما صدافسوس که با پرداخت هزینه‌ای سنگین در بر همان پاشنه سابق چرخید و حاصل این تلاش‌ها و هزینه‌ها، انزوای بیشتر جریان اصلاحات و خسارت بیشتر بر زیرساخت‌های مملکت بود. در نهایت در انتخابات 92 اصلاح‌طلبان با سازوکاری تازه و براساس وحدت حداکثری توانستند مسیر گذشته را اصلاح و دولت اعتدالی را جایگزین کنند که ادامه این مشی عقلانی، پیروزی سال‌های 94 و 96 را نیز به دنبال داشت که موجب عزت و سربلندی جبهه اصلاحات شد.
به نظر می‌رسد غرور حاصل از این موفقیت‌های پیاپی دکه‌هایی از جریان سابق را که در ایجاد تفرقه در صفوف اصلاح‌طلبان ید طولایی داشتند به تکاپو واداشته و ساز 84را مجددا در حال کوک کردن هستند، برخی مواضع اعلامی روزهای اخیر که از سوی بعضی از افراد صادر می‌گردد نه تنها ادامه همکاری اصلاح‌طلبان را، که هم‌اکنون نیز با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستند، با تردید جدی مواجه می‌سازد بلکه گستره فعالیت جریان متبوع خود را نیز در معرض آسیب قرار می‌دهد. امید است آئینه 84 همواره در مقابل دیدگاه ما باشد تا میوه تلخ بی‌تدبیری و یأس بار دیگر پاداش پایان کار دولت تدبیر و امید نباشد. بیم آن می‌رود که مجلس یازدهم و دولت سیزدهم قربانی سرنوشت شهرداری تهران شوند که معامله‌ای به غایت زیان‌بار خواهد بود.
منبع: روزنامه سازندگی