کمتر طرحی بوده که فراکسیون زنان پیگیر آن باشد و به نتیجه دلخواه نرسد که همین نشان‌دهنده ظرفیت عظیم زنان است؛ این نکته‌ای است که ناهید تاج‌الدین، هنگام گفت‌وگو درباره تصویب یک‌فوریت طرح ممنوعیت ازدواج دختران زیر ۱۳ سال با خبرنگار «شرق» به آن اشاره کرد.
ناهید تاج‌الدین هم در کسوت عضو فراکسیون زنان و هم در جایگاه هیئت‌رئیسه کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، در تصویب فوریت این طرح نقش مؤثری داشته است. چهارم مهر روزی که احمد امیرآبادی‌فراهانی در مخالفت با یک‌فوریت این طرح گفت: «این موضوع در اولویت مشکلات جامعه نیست» و با پاسخ «هر فرد مساوی با کل ملت است» از سوی همایون هاشمی مواجه شد، ناهید تاج‌الدین نیز پاسخ مخالفت‌های نماینده هم‌استانی خود با این طرح را داد. ناهید تاج‌الدین گفته بود: «جای تعجب دارد که شما در جایگاه نماینده شهرستانی که درگیر معضلات ازدواج زودهنگام دختران است، با این طرح مخالفید». در سفر اخیر ناهید تاج‌الدین به حوزه انتخابیه خود، اصفهان، با او در زمینه این طرح و مسائل روز گفت‌وگو کردیم.
تصویب یک‌فوریت طرح ممنوعیت ازدواج دختران زیر ۱۳ سال در چه بستری انجام شد و به کجا می‌رسد؟
فراکسیون زنان از آغاز فعالیت به‌طور مستمر دنبال افزایش حداقل سن ازدواج دختران بود، در این زمینه بررسی‌های فراوان انجام داد و دیپلماسی فعالی را برای تصویب این طرح پیش گرفت، هم با کمیسیون‌های تخصصی، هم با فراکسیون‌های مختلف، هم با گروه‌های مرجع و هم با علمای دینی مذاکرات متعددی انجام داد و در نهایت به این طرح رسید. بررسی‌های ما نشان می‌داد چیزی حدود پنج درصد ازدواج‌ها، مربوط به پدیده کودکهمسری است و در سال، ۳۷ هزار ازدواج صورت می‌گیرد که دختران زیر ۱۵ سال عروس آن هستند. متأسفانه در اغلب مواقع این‌گونه ازدواج‌ها، شامل ازدواج‌های دختران ایرانی با مردان اتباع بوده و حاصل آن کودکان بی‌هویت است؛ یعنی کودکانی که شناسنامه ندارند و درحال‌حاضر بیش از یک میلیون‌ونیم نفر در کشور را شامل می‌شوند که ارائه طرح اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از زنان ایرانی با اتباع خارجی نیز اساسا در همین راستا بود. از طرفی بسیاری از این ازدواج‌ها به طلاق منجر می‌شود چون چهار بلوغ عاطفی، جنسی، اقتصادی و اجتماعی در آن وجود ندارد و متأسفانه آنگاه علاوه‌بر کودکهمسری ما شاهد بیوه‌کودک‌ها هستیم؛ افرادی که در سنین زیر ۱۸ سال سرپرست خانوار شده‌اند.
اغلب این ازدواج‌ها متوجه دختران حاشیه‌نشین است. ازدواج برای این دختران به‌نوعی فرار از فلاکت محسوب می‌شود. بخشی از این دختران در ۱۳ -۱۰ سالگی جزء کودکان کار و خیابان هستند و پس از آن با توجه به محدودیت‌هایی که برای کار دارند و از طرف دیگر، خروج آنها از چرخه درآمدزایی برای خانواده، ناگزیر باید ازدواج کنند.
شما سفر رئیس‌جمهوری به نیویورک را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من حضور رئیس‌جمهوری در نیویورک و سخنرانی ایشان در مجمع عمومی سازمان ملل بسیار مفید بود؛ سخنرانی روحانی تلنگری به وجدان جمعی ملل متحد و درس حقوق بین‌الملل بود. البته در کنار اینها ما نیازمند دیپلماسی عمومی و ترجمه این سخنان به نان شب مردم هستیم، در شرایط حاضر ما باید از تضادها میان آمریکا و اروپا نهایت استفاده را ببریم و به بهره‌گیری از سیاست موازانه منفی این تضاد را زنده نگه داریم. سفر رئیس‌جمهور به آمریکا و دیدار با رؤسای جمهور کشورهای اروپایی این تضاد را زنده نگه داشت و منطق پوچ آمریکا را در خروج از برجام بر آفتاب افکند و نشان داد ایران حرفی برای گفتن دارد که از قضا حرف‌های جدی و قابل تأملی هم هستند؛ ایران به دنبال جنگ با کسی نیست و همه را به میز مذاکره دعوت می‌کند امام تسلیم کسی هم نیست و بر سر حقوق بین‌المللی‌اش مصالحه نمی‌کند، اما به نظرم باید به موازات دیپلماسی بین‌المللی، آقای روحانی دیپلماسی داخلی و عمومی را جدی بگیرد؛ به‌ویژه در اقتصاد باید با صاحبان کسب‌وکار و مردم به‌طور جدی گفت‌وگو کند و ذهن‌ها را از بی‌ثباتی نجات دهد، چون ذهن‌های بی‌ثبات به بی‌ثباتی در اقتصاد دامن می‌زنند، باید اعتماد عمومی را به اقتصاد و سیاست برگرداند.
شما در نطق میان‌دستورتان در مردادماه هشت اقدام را برای برون‌رفت از بحران پیشنهاد دادید، درباره آن بیشتر برایمان توضیح دهید.
در نطق میان‌دستورم نیز به ضرورت نگارش برنامه اول سرمایه اجتماعی به موازات همه اسناد بالادستی اشاره کردم و معتقدم در این برهه نیازمند وحدت رویه در زمینه ایجاد، افزایش و نگهداری از سرمایه اجتماعی هستیم. در شرایط حاضر باید هر کاری برای کاهش شکاف دولت-ملت، شکاف طبقاتی، شکاف قومی و شکاف نسلی از دستمان برمی‌آید، انجام دهیم و دولت را یک قدم به ملت، طبقات اجتماعی را یک قدم هم شده به یکدیگر، قومیت‌ها را یک قدم به هم و نسل‌ها را یک قدم هم شده به یکدیگر نزدیک کنیم و نگذاریم همبستگی اجتماعی مخدوش شود. اگر همبستگی اجتماعی مخدوش شد، در جامعه هرج‌ومرج ایجاد می‌شود و دود هرج‌ومرج و بی‌ثباتی بیش از هر چیز به چشم توسعه می‌رود.
منبع: روزنامه شرق