محسن هاشمی در مراسم اختتامیه چهاردهمین سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی که صبح دیروز، دوشنبه ۳۰مهرماه در کتابخانه ملی ایران برگزار شد، به ایراد سخنرانی پرداخت.

به گزارش سایت کارگزاران، متن کامل سخنرانی رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و شورای شهر تهران به شرح زیر است:

مدیریت و فعالیت در روابط عمومی در جامعه ما، مسئولیت دشواری است چرا که هنوز شاید بسیاری از مسئولان و مدیران، فهم روشنی از جایگاه روابط عمومی ندارند، روابط عمومی را بعنوان بلندگوی تبلیغاتی و یا وکیل مدافع سازمان تصور می کنند.
البته شاید در برهه ای و در دهه های گذشته این نوع نگاه می توانست عملی شود اما امروزه با انقلاب در صنعت ارتباطات و ظهور شبکه های اجتماعی و فضای مجازی این نگاه نوعی توهم و مانند کبک سر در برف فرو بردن است که البته با این وضعیت خشکسالی پیدا کردن برف نیز مشکل است!
برای آنکه تفاوت نگاه سنتی مسئولان و نگاه واقع بینانه به روابط عمومی را توضیح دهم از کلیدواژه سیت استفاده می‌کنم: در نگاه افراطی به روابط عمومی، روابط عمومی یک فرایند یک طرفه، یک بعدی و یکجانبه است. یعنی روابط عمومی وظیفه دارد فقط اطلاعات مثبت را بدون بررسی به افکار عمومی بصورتی یکطرفه پمپاژ کند.
آیا در دنیای امروز این نوع اقدامات اثر مثبتی دارد یا بی اعتمادی عمومی و کاهش تاثیرگذاری رسانه های رسمی بر افکار عمومی می انجامد؟
روابط عمومی برای اینکه نقش و جایگاه واقعی خود را در جامعه حفظ کند واثرگذاری لازم بویژه در زمان بروز بحران که نقطه حیاتی سازمان می باشد باید بجای رویکرد یکطرفه، یک بعدی و یکجانبه، رویکرد تبادل، تعامل و تفاهم را سرلوحه اقدامات خود قرار دهد. یعنی بجای سه ی ، سه ت را جایگزین کند و رویکرد سیت را برگزیند.
در نگاه افراطی روابط عمومی وظیفه دارد که به صورت یکطرفه اطلاع رسانی کند اما در نگاه اعتدالی، تبادل اطلاعات جایگزین جریان یکطرفه اطلاعات می گردد و همانگونه که روابط عمومی اطلاعات سازمان را به جامعه منتقل می کند دیدگاهها، بازخوردها و اطلاعات جامعه را نیز به سازمان منعکس می کند.
در روابط جریان یک بعدی اطلاعات نیز باید جای خود را به اطلاعات تعاملی بدهد، یعنی روابط عمومی فقط بلندگوی مدیران نباشد بلکه در بررسی موضوع، تولید محتوا و انعکاس حقیقت ونه صرفا تصویری سفید از سازمان به جامعه فعال باشد، البته این ویژگی نیاز به توانمندی کارکنان روابط عمومی و احساس مسئولیت آنها در قبال افکار عمومی دارد.
ویژگی یکجانبه‌گرایی نیز باید جای خود را به تفاهم بدهد، یعنی روابط عمومی سعی در اقناع مخاطب داشته باشد و این به فرایند گفتگو و پذیرش واقعیات از سوی هر دو طرف منجر شود بعضا می بینیم برخی از مسئولان از روابط عمومی انتظار دارند به جای آنکه با رسانه ها و افکار عمومی به یک تفاهم و اقناع برسد از طریق تطیمع و اهدای هدایا و پول یا تهدید به شکایت رسانه‌ها را وادار به انعکاس فرمایشی و یک جانبه اطلاعات کند در حالی که این نوع برخورد با رسانه هم به زیان سازمان و رسانه است و هم اثر عکس در مخاطب دارد.
این روند که به اختصار سیت می‌نامیم می‌تواند موج کاهش اعتماد عمومی به رسانه‌های رسمی و افزایش قدرت تاثیرگذاری شایعات و رسانه‌های غیررسمی کنترل کرده و به سوی چرخه افزایش اعتماد عمومی بازگرداند که این اعتماد مهمترین تکیه گاه حاکمیت و نظام در مواقع بحران برای مدیریت جامعه است.
جا دارد در اینجا یادی کنیم از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، که به تنهایی خود یک رسانه و یک سازمان روابط عمومی برای انقلاب و نظام محسوب می‌شد، در روزهای سخت و دشوار دفاع مقدس، خطبه های نماز جمعه ایشان، کارکرد کم‌نظیری از بازسازی اعتماد و امید در جامعه داشت و این روند در طول حیات سیاسی ایشان ادامه پیدا کرد و در آخرین خطبه نیز تلاش آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بر جلوگیری از ریزش نخبگان و بازسازی اعتماد عمومی و حفظ امید در جامعه بود.
امروز هم شاهد هستیم که پس از گذشت دو سال از رحلت ایشان این تاثیرگذاری ادامه دارد و 35 سال خاطرات روزنوشت آیت‌الله به منزله یک منبع موثق و سندی معتبر، اطلاعات صحیح را به جامعه منتقل می کند همانطور که اخیرا در دو موضوع حساسی که درجامعه ابهاماتی مطرح شد، توانستیم با اتکا به خاطرات ایشان به ابهامات پاسخی مستند دهیم.