عطریانفر گفت: آقای روحانی امروز در اوج محبوبیت است. او نزد اصلاح‌طلبان فوق انتظار ظاهر شده و همواره ستایش می‌شود.

به گزارش سایت کارگزاران، محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در گفت‌وگو با نامه نیوز به موضوع تخریب حسن روحانی در هفته‌های گذشته پرداخت. او ضمن اشاره به عدم عصبانیت روحانی در مواجهه با تخریب‌های رقبای تندرو دولت بر محبوبیت روحانی در فضای امروز ایران تاکید کرد. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

سکوت آقای روحانی را در برابر تخریب ها و توهین ها به ویژه واقعه روز قدس و مداحی روز عید فطر را چگونه تحلیل می کنید؟
آقای روحانی سیاست درستی را دنبال می کند، خداوند ما را توصیه کرده است «إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِراماً». اگر برخی افراد جهالتی به خرج می‌دهند، رفتار بد و نامأنوس از خودشان به نمایش می‌گذارند و به رئیس جمهور توهین می‌کنند، هیچ دلیلی ندارد که آقای روحانی بخواهد مقابله به مثل کند. او باید وجاهت و جایگاه رفیع ریاست جمهوری خودش را درست نگه دارد. دیگران هستند که باید از رئیس جمهور به لحاظ حقوقی دفاع کنند و این دفاع را از کانال دستگاه قضایی پیگیر شوند. ضمن آنکه نیروهای سیاسی پشتیبان و پیرامون رئیس جمهور در جای خودش باید به این تخریب‌ها و توهین‌ها پاسخ دهند. البته شاهد بودیم که مردم به صورت خود جوش و بدون آنکه فرمانی از ناحیه ریاست جمهوری یا اصلاح‌طلبان صادر شده باشد در شبکه‌های مجازی و اجتماعی حجم شایسته‌ای از مقاومت و دفاع از رئیس جمهور را در مقابل توهین‌ها به کار بستند و این نشان می‌دهد جامعه هیچ گونه توهین این‌چنینی را در حق رئیس جمهور بر نمی‌تابد.

آیا از این اتفاق می‌توان برداشت کرد که آقای روحانی در مقابل توهین‌ها و تخریب‌ها سکوت استراتژیک دارد چون می‌داند این اقدامات تخریبی به نوعی افزایش محبوبیت برای او به ارمغان می آورد؟
آقای روحانی در مقام افزایش محبوبیت برای این سیاست تبلیغی و بازدارندگی خودش نیست، او بیشتر به این فکر می‌کند که برای خدمت و انجام وظیفه در قبال مردم آمده است اگر قرار باشد فرصت خود را صرف این نوع امور مقابله جویانه به کار ببندد پس چه زمانی فرصت کار پیدا می‌کند. به عبارت دیگر او یک رفتار متقابل سیاسی به کار نمی‌بندند با این امید که محبوبیت اجتماعی‌اش افزایش پیدا کند بلکه معتقدم آقای روحانی امروز در اوج محبوبیت است. او نزد اصلاح‌طلبان فوق انتظار ظاهر شده و همواره ستایش می‌شود، اخیرا یکی از دوستان اظهارنظر کرد و گفت «ما امروز آقای روحانی را در قامت یک اصولگرا به حساب نمی‌آوریم او یک شخصیت ملی و مدافع و خادم ملت محسوب می شود». پس با این توضیح آقای روحانی در عالی‌ترین سطح مورد ستایش و احترام اصلاح‌‎طلبان است. در انتخابات ریاست جمهوری نیز 60 درصد رأی دهندگان به آقای روحانی رأی دادند امروز حتی اگر در حوزه رقبای منطق‌دار آقای روحانی وارد شویم، می‌بینیم آنها خواسته یا ناخواسته آقای روحانی را ستایش می‌کنند و حرمت قائل هستند. طبیعتا آقای روحانی در اوج محبوبیت و ارادت از ناحیه مردم است، بنابراین نیازی به این معنا ندارد که بخواهد محبوبیت خود را افزایش دهد. معتقدم آقای روحانی انصافا به انجام تکالیف اصلی خود یعنی خدمت به مردم براساس قانون اساسی می‌اندیشد.

آقای روحانی در مناظرات انتخابات ریاست جمهوری نشان داد می‌تواند به مباحث تخریبی و بداخلاقی جواب دهد، آیا الان هم جوابی در مقابل توهین‌ها و تخریب‌ها دارد که تشخیص می‌دهد نیازی به بیانش نیست؟
آقای روحانی در این زمینه اوج قدرت را دارد. ما در میان سیاستمداران از ابتدای انقلاب تا به امروز چنین شخصیتی را که قدرت مواجهه کلامی با رقیبش را داشته باشد ندیدیم. آقای روحانی حقیقتا در این حوزه بسیار توانا و قدرتمند است. اگر به زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری برگردیم، به یاد خواهیم آورد که آقای روحانی در مناظره اول بسیار ساکت و آرام بود، با این امید که جریان رقیب متوجه اشتباهش در اتخاذ روش بشود. حتی در پشت صحنه به زبان بی‌زبانی به آنها گفته شد که اگر این ترفندهای ضداخلاقی‌شان را ادامه دهند امکان مقابله وجود دارد اما آنها توجهی نشان ندادند. در مناظرات بعدی دیدیم که در کمتر از یک دقیقه آقای روحانی آنچنان پاسخ‌های کوبنده و محکم و سنگینی را به رقیبان خود داد که آنها تا پایان زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری عملا در یک نوع عدم تعادل به سر بردند و نتوانستند خودشان را جمع کنند. بنابراین آقای روحانی توان پاسخگویی به تخریب‌ها را دارد. علت آنهم این است که به صفت هوش سیاسی و سابقه و تجربه اجرایی، دیپلماتیک، امنیتی و تقنینی بسیار تسلط نیرومندی بر زوایا و انحنای پشت صحنه سیاست دارد و ریشه‌های بسیاری از این رفتارها را خوب درک می‌کند. آقای روحانی ویژگی‌هایی را دارد که امکان پاسخگویی‌اش را بسیار بالا می برد اما به خاطر منافع مردم ملاحظه و پرهیز می‌کند.

در واقع آقای روحانی به نوعی راه آقای هاشمی را در مواجهه با تخریب‌ها دارد دنبال می‌کند؟
بلکه به نظرم قوی تر. آقای روحانی پدیده‌ای است. یک زمانی می‌گفتم وقتی رقیب، آقای هاشمی را عصبانی می‌کرد، آقای هاشمی به یک معنا نسبت به رفتار رقبا نوعی عصبانیت در وجودش شکل می‌گرفت و ناراحت و به تعبیر عوامانه ضربان قلب ایشان از حالت عادی خارج می‌شد اما آقای روحانی به هیچ عنوان عصبانی نمی‌شود. در مواقعی که رقیب به اصطلاح او را عصبانی می‌کند ضربان قلبش از استاندارد منطقی خودش یک شماره هم بالا نمی‌رود، بسیار آرام می‌تواند پاسخ دهد. از این جهت سیره او، سیره تحمل و صبر و پایداری است. آقای روحانی خیلی اعصابش بر اثر رفتارهای شکننده، شکسته نمی‌شود. آقای هاشمی عزیز در مقابل این رفتارهای خشن رقبای تندرو و بی‌اخلاق اصولگرا دچار نوعی دلخوری سنگین می‌شد لکن این جنبه را ما در آقای روحانی ندیدیم.