هاشم‌زایی گفت: اولویت ما این است که آقای زنگنه به‌خاطر بعد خارجی و بین‌المللی، بماند. خود آقای زنگنه خیلی تمایل به ماندن ندارد.
به گزارش سایت کارگزاران به نقل از شرق، عبدالرضا هاشم‌زایی، رئیس سنی مجلس دهم و از اعضای فراکسیون امید مجلس است. او درباره آخرین لابی‌ها و رایزنی‌های صورت‌گرفته در کابینه گفته و اینکه نمایندگان چندان موافق حضور رحمانی‌فضلی در کابینه دوازدهم حسن روحانی نیستند. به گفته او شخص زنگنه به دلیل فشارهایی که بر او آمده، چندان مایل به ادامه راه نیست و نامه ٢١٧ نماینده نیز به نوعی، تلاش برای اقناع او جهت حضور دوباره در کابینه است. هاشم‌زایی همچنین هرگونه رایزنی و لابی برای حضور محمدرضا باهنر در کابینه آینده حسن روحانی را بعید می‌داند و تأکید دارد که نمایندگان مجلس چندان دل خوشی از عملکرد رحمانی‌فضلی ندارند؛ بااین‌حال این واقعیت را در نظر می‌گیرند که حسن روحانی یک گزینه ریاست‌جمهوری اصلاح‌طلب نیست. او همچنین به نمره‌دهی فراکسیون امید به کابینه روحانی اشاره دارد و اینکه معدل وزرای فعلی روحانی منفی است.
چه خبر از رایزنی‌ها درباره کابینه آینده؟
اطلاعات دقیقی نداریم. تک‌وتوک، مثلا آقای واعظی را می‌گویند رئیس دفتر می‌شود و نهاوندیان که گویا گزینه وزارت اقتصاد است. می‌گویند واعظی به‌عنوان رئیس دفتر رئیس‌جمهور قطعی شده است. درباره وزیر کشور و اطلاعات می‌گویند ماندنشان قطعی شده است؛ یعنی آقای رحمانی‌فضلی و علوی.
اصلاح‌طلبان نقدی به ابقای رحمانی‌فضلی ندارند؟
اصلاح‌طلبان ممکن است نقد داشته باشند اما آقای رئیس‌جمهور که اصلاح‌طلب نیست. ما حمایت کردیم و حمایت می‌کنیم، یعنی چاره‌ای جزء این نداریم. شنیدم که آقای رحمانی‌فضلی ماندگار شده است. در خبرها دیدیم که یک نظرسنجی از اعضای فراکسیون شده است ولی وزرای موجود خیلی نمره نگرفته‌اند. پنج، شش وزیر نمره قابل‌قبولی نگرفته‌اند، بعضی از وزرا ضعیف و برخی خیلی ضعیف بودند. ما تصمیم گرفتیم به وزرایی که نمره منفی گرفته‌اند، مصلحتی رأی ندهیم. به هر شکل حضور رحمانی‌فضلی در کابینه آینده به مصلحت اصلاح‌طلبی نیست اما تصمیم نهایی را شخص حسن روحانی خواهد گرفت.
شایعه‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه احتمال دارد آقای زنگنه در دولت بعد نباشد؛ این را شما شنیده‌اید؟
مطرح است.
چقدر جدی است؟
اولویت ما این است که آقای زنگنه به‌خاطر بعد خارجی و بین‌المللی، بماند. خود آقای زنگنه خیلی تمایل به ماندن ندارد.
آقای زنگنه بشخصه علاقه‌ای به ماندن ندارند یا به علت فشارها تمایلی به ماندن ندارند؟
خود زنگنه نمی‌خواهد بماند. به‌خاطر فشارهایی که از این‌سو و آن‌سو بر او آمده است. نه اینکه بگویند نباشد؛ مطمئن باشید اگر زنگنه بیاید، در مجلس رأی خوبی می‌آورد. ولی فشار روی زنگنه در این چهار سال زیاد بود. حالا نمی‌دانم پشت پرده فشارهایی که به ایشان می‌آید، چیست و نمی‌توانم بازش کنم چون اطلاعی ندارم و صرفا تحلیل شخصی است. فکر می‌کنم که نهایتا زنگنه می‌ماند. خود من از ایشان پرسیدم، خیلی جواب قاطعی برای ماندن نداد، ولی من با خیلی از دوستان اصلاح‌طلب و طرفدار دولت که صحبت می‌کنم، به دلایل مختلفی نگران‌اند از اینکه وزیر نفت تغییر کند. به نظرم زنگنه می‌ماند. اما ایشان را خیلی اذیت کردند. تا جایی که از دستشان برآمد. در کشورهای دیگر نیروهایی مانند زنگنه را ارج می‌نهند و اینجا مدام انرژی‌شان را به خاطر درگیری‌ها با این و آن هدر می‌دهند.
نامه ٢١٧ امضايی نمایندگان در تأیید زنگنه چه معنایی دارد؟
به هر شکل آقای زنگنه باید بداند که نمایندگان قدردان تلاش او در به‌ثمررساندن و توسعه حوزه نفت و گاز کشور هستند. از اینها گذشته به‌ثمرنرسیدن طرح سه‌فوریت دلواپس‌ها با توتال در مجلس نشان داد که اتفاقا مخالفان پایگاه چندانی نداشته و در عوض رأی مساعد ٢١٧ نماینده با زنگنه است.
محور نامه حمایت از زنگنه چه بود؟
بیشتر جنبه بین‌المللی داشت و شکستن تحریم‌ها [بود] که ما اگر یادتان باشد، تشکری کردیم درباره سهمیه اوپک که درباره همین حوزه خارجی-بین‌المللی بود.
برخی اصولگراها بحث از حضور آقای باهنر می‌کنند، به‌نظر شما آیا حسن روحانی بنا دارد تا این حد به اصولگرایان امتیاز بدهد؟
نه، خیلی خبر جدی‌اي نیست. در حد وزیر حتی شایعه‌اش هم نیست. آقای باهنر یک اصولگرای معتدل است اما نه اینکه این‌قدر مواضعش به ما نزدیک شده باشد که بخواهد در کابینه باشد. من بعید می‌دانم. ولی ببینید به‌عنوان یک نماینده که با دوستان این‌طرف و آن‌طرف صحبت می‌کنم؛ قرار نبوده که ما فهرست بدهیم. ولی از زمانی که آقای موسوی نخست‌وزیر بود و من نماینده مجلس بودم، خود آقای موسوی قبل از بستن فهرست می‌آمد و با مجلس تعامل می‌کرد. با نماینده‌هایی که هم‌سو بودند. [نخست‌وزیر] می‌آمدند حرف‌هایشان را می‌زدند و نمایندگان سؤال می‌پرسیدند (سؤال غیررسمی)، حتی در صحن مجلس هم نبود [بلکه] در جایی دیگر مثلا [جلسه‌های] صد نفر، ۹۰ نفر. حتی آن زمان فراکسیونی نبود، چپ و راست مطرح بود. راست‌ها این‌کار را می‌کردند ما هم به‌عنوان نمایندگان خط امام آن‌موقع (چپ) سؤال می‌کردیم و جواب می‌دادند. حتی ما رأی هم می‌گرفتیم. اگر ما رأی تمایل می‌دادیم، مهندس موسوی در نظر می‌گرفت، البته نه اینکه آن را صددرصد اجرا کند. آن موقع، مجلس دوم خیلی مجلس متعادلی بود و [آقای موسوی] می‌دانستند که با یک موضع‌گیری ما به نفع هر یک از جناح‌ها آن گزینه رأی می‌آورد.
شما گفتید آقای روحانی یک گزینه اصلاح‌طلب نبوده است و آقای رحمانی‌فضلی اگر بیایند، گزینه ایشان است. مواضع فراکسیون امید درباره شخصی مثل آقای رحمانی‌فضلی چیست؟
نمی‌توانم مواضع فراکسیون را بگویم.
نظر شخص شما چطور؟
با صحبت‌هایی که می‌شود، [می‌توان حدس زد] بعضی از اعضای فراکسیون به آقای رحمانی‌فضلی رأی نمی‌دهند. بعضا هم استدلال می‌کنند که ایشان انتخابات برگزار کرده است و در مجموع نمره مثبت نمی‌دهند. این‌جور نیست که بگوییم دوستان [فراکسیون امید] برای رأی‌گیری یک‌جا رأی بدهند. منتها یک مسئله هست؛ اگر فهرست قابل‌قبول فراکسیون امید را به مجلس ارائه کنند، ممکن است یک‌سری چشم‌پوشی‌ها شود و به فهرست نهایی رأی داده شود. این در صورتی است كه معدل وزراي فهرست پذيرفتني باشد. معدل [وزرای] دولت فعلی منفی است. زیر نمره قبولی است. اگر بخواهد چنین کابینه‌ای معرفی شود، خود من به‌عنوان یک نماینده اصلاح‌طلب قطعا رأی نخواهم داد.