سعیدی گفت: در دولت روحاني فضا و فرصت خدمت براي زنان بسيار بيش از دولت قبل فراهم شد. صرف اينكه در دولت احمدي نژاد يك زن وزير شد و در دولت روحاني اين اتفاق نيفتاد ملاك معتبري براي قضاوت نيست. اگرچه ما معتقديم نه تنها يك وزارتخانه بلكه تعداد بيشتري از وزارتخانه ها را مي توان به زنان سپرد و اين انتظار را نيز از دولت داريم.

به گزارش سایت کارگزاران، فاطمه سعیدی، نماینده مجلس و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران، مصاحبه ای داشته است با سایت صدای معلم که در ادامه مشروح این مصاحبه را می‌خوانید:

به نظر شما، آیا در جامعه ما در زمینه واگذاری مدیریت های کلان به زنان موانعی وجود دارد ؟ این موانع کدام ها هستند ؟

 حتما موانعي وجود دارد كه اتفاقا قدرتمند و اثرگذار هم هستند اما اگر ريشه اين موانع را بررسي كنيم در مي يابيم بيشتر آنها ناشي از نوعي نگاه اشتباه بوده كه در طول سال هاي متمادي در ذهن تصميم‌سازان كشور رسوب كرده است. در حالي كه مي توان با استدلال و نگاهي دقيق به خوبي متوجه شد موانع مذكور امر لايتغير نبوده و مي توان به مرور زمان آن ها را از ميان برداشت.

نگاه مسئولان ارشد كشور به مقوله حضور زنان در جامعه امروز به سمت يك نگاه مترقي در حال حركت است. همچنين در بدنه فعالين زنان نيز رشد آگاهي قابل توجهي را شاهديم. همزماني اين نگاه و آن رشد آگاهي به مثابه فرصتي است كه اگر به درستي از آن استفاده نشود در آينده موجبات حسرت را فراهم مي آورد.

به طور خلاصه مي توان گفت بزرگترين مانع نگاه مردسالاري است كه زن را جنس دوم مي پندارد و بهترين جا براي او را كنج خانه و آشپزخانه مي پندارد در حالي كه عملكرد زنان در عرصه هاي مختلف اجتماعي و اقتصادي نشان مي دهد آن نگاه تنها منجر به محروم كردن جامعه از فكر و خدمات زنان شده است.

شنیده می شود که در کابینه دوازدهم  از زنان در پست وزارت استفاده نشده است. این در حالی است که در ایام تبلیغات انتخابات حداقل  وعده 30 درصدی برای پست وزارت زنان از سوی ستاد آقای روحانی داده می شد. آیا آقای روحانی از سخنانش عدول کرده است؟ آیا به نظر شما این نوعی عدول از وعده ها و پشت کردن به اعتماد مردم نیست ؟

آقاي روحاني همواره بر استفاده از زنان شايسته در مديريت كلان كشور تاكيد كرده است. البته سهميه 30 درصدي كه شما گفتيد مربوط به برنامه ششم توسعه است. همان طور كه چندي پيش نيز معاون اول رئيس جمهور اعلام كرد طبق برنامه ششم توسعه در پايان اين برنامه بايد 30 درصد مديريت اجرايي كشور در اختيار زنان باشد. در فرآيند انتخاب كانديداها از سوي تدوين كنندگان فهرست اميد در دو انتخابات مجلس دهم و شوراي پنجم نيز اين موضوع مطرح شد كه البته در نهايت به 30 درصد نرسيديم.

به طور حتم زنان از رئيس جمهور انتظار دارند تا راه را براي حضورشان در مناصب كلان مديريتي فراهم كند. ممكن است ايشان نيز ملاحظاتي مد نظرش باشد اما با در نظر گرفتن آن ملاحظات هم ما معتقديم امكان استفاده از زنان به عنوان وزير وجود دارد. اخيرا هم در نامه 157 نماينده مجلس به رئيس جمهور ديديم كه دغدغه حضور زنان به عنوان وزير در كابينه از سوي اكثريت وكلاي ملت دنبال مي‌شود و يك مطالبه ملي است كه اميدواريم از سوي رئيس جمهور به آن توجه شود.

اگر آقای روحانی برای پست وزارت از زنان استفاده نکند به نوعی عقب گرد حتی نسبت به زمان آقای احمدی نژاد داشته ایم . تابوی وزیر زن در زمان دولت دهم شکسته شد.

عقبگرد يا پيشرفت در استفاده از زنان صرفا محدود به يك وزارتخانه نيست. در دولت يازدهم شاهد بوديم كه 4 معاون رئيس جمهور را زنان تشكيل دادند. خانم ها مولاوردي، ابتكار، بروجردي و احمدي پور چهار معاون رئيس جمهور هستند كه از اين حيث دولت روحاني را از ساير دولت ها متمايز مي كند. بنابراين اگر در استفاده از زنان شاهد كاهش كمي و كيفي باشيم دولت دوازدهم نسبت به دولت فعلي عقبگرد دارد.

در واقع من معتقدم در دولت روحاني فضا و فرصت خدمت براي زنان بسيار بيش از دولت قبل فراهم شد. صرف اينكه در دولت احمدي نژاد يك زن وزير شد و در دولت روحاني اين اتفاق نيفتاد ملاك معتبري براي قضاوت نيست. اگرچه ما معتقديم نه تنها يك وزارتخانه بلكه تعداد بيشتري از وزارتخانه ها را مي توان به زنان سپرد و اين انتظار را نيز از دولت داريم.

شما عضو شورای سیاست گذاری ستاد فرهنگیان روحانی هستید. تا جایی که می دانیم نام شما علی رغم کاندید بودن برای وزارت آموزش و پرورش رای نیاورد. دلیل آن چه می تواند باشد اگرچه  رای گیری بوده است و باید به رای جمع احترام گذاشت ؟

آقاي روحاني از سه گروه ليست پيشنهادي اعضاي كابينه خود را دريافت كرده است. اينكه چه كساني در ليست ها حضور داشته اند صرفا گمانه زني رسانه اي است. از طرفي در حال حاضر نيز رئيس جمهور مشغول جمع بندي نهايي است و كسي از تصميمات ايشان آگاهي ندارد. برخي دوستان نيز ضمن ابراز لطف به بنده در رسانه ها مطرح كرده اند كه گزينه وزارت آموزش و پرورش هستم. در تمامي اين موارد به دوستان عرض كرده ام كه اولويت با خدمت در مجلس به عنوان وكيل مردم است. اگر شرايط تغيير كند آن موقع بايد با توجه به شرايط جديد تصميم گرفت. مهم اين است كه همه ما بايد كمك كنيم تا وضعيت نظام آموزشي و پرورشي ما به سمت توسعه حركت كند. هر كس در اين تحول و توسعه وظايفي دارد و من نيز به عنوان يك معلم كه افتخار نمايندگي مردم در مجلس را دارم تلاش خود را در اين راستا انجام مي دهم.

نظر شما در مورد استفاده از زنان برای وزارت آموزش و پرورش چیست در حالی که از ابتدای انقلاب تاکنون و علی رغم اکثریت زنان در آموزش و پرورش وزیر زن نداشته ایم؟

وزارت آموزش و پرورش يكي از وزارتخانه هايي است كه به دليل حضور قابل توجه زنان متخصص و شايسته به عنوان اصلي ترين وزارتخانه اي كه مي توان وزير زن براي آن در نظر گرفت مطرح شد. من هم به عنوان كسي كه سال ها در اين وزارتخانه مشغول خدمت بوده ام فكر مي كنم مي توان از ظرفيت زنان در اين وزارتخانه استفاده كرد. به هر حال هر تغييري بايد از يك جايي آغاز شود و اينكه چون از ابتداي انقلاب تا كنون وزراي آموزش و پرورش همگي از مردان بوده اند دليل خوبي براي بهره نبردن از وزير زن نيست.

شنیده شده است که آقای روحانی برای استفاده از وزیر زن به ویژه در وزارت آموزش و پرورش تحت فشار است. آیا این صحت دارد؟

اينكه بگوييم رئيس جمهور را تحت فشار گذاشته اند تا تصميمي بگيرد بيان مناسبي نيست. ايشان قريب به 24 ميليون راي آورده و به پشتوانه آن تصميم مي گيرد. بنابراين فشار آوردن به رئيس جمهور بي معني است. اما اينكه در خصوص چينش كابينه تقاضاهايي از ايشان شود و افراد و گروه ها مشاوره دهند امري طبيعي و عادي است. ما نيز بايد كمك كنيم آقاي رئيس جمهور بهترين تصميمات را اخذ كند و البته مجلس بايد در حوزه وظايف خود همكاران پيشنهادي رئيس جمهور را بررسي و اعلام نظر كند. به همان نسبت كه فشار به رئيس جمهور براي انتخاب وزرا اشتباه است فشار به نمايندگان براي راي مثبت يا منفي به وزراي پيشنهادي نيز مذموم است.

شما برای تعدیل و اصلاح نگاه مردسالار چه پیشنهادی حداقل در حوزه آموزش و پرورش دارید ؟

در گام اول مي توان بانك اطلاعاتي جامعي از زنان شايسته در وزارت آموزش و پرورش را احصا كرد. مرحله بعدي دسته بندي اطلاعات افراد بر اساس شاخص هاي كيفي و تقسيم بندي آنها براي سمت‌هاي مختلف است. با اين مكانيزم مي توانيم متوجه شويم ظرفيت زنان در وزارت آموزش و پرورش در كدام حوزه ها است و در مرحله نهايي اقدام به به كارگيري آنها كنيم. لازم است تا وزارت آموزش و پرورش اين بانك اطلاعاتي را جمع آوري كند.