عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران گفت: در شرایطی که جهان به واسطه سیاستگذاریها و ایدئولوژیهای نظام بنای رویارویی با ایران دارد، مهمترین عنصر موثر برای دوری از بحرانها چیزی جز ارتباط حاکمیت با درون جامعه و مردم نیست.
به گزارش سایت کارگزاران، جهانبخش خانجانی در این باره اظهار داشت: برای اینکه امور به درستی اداره شود و سیر در مسیر توسعه و همچنین آرامش در یک جامعه خودنمایی کند، لازم است که بین حاکمیت و مردم رابطهای متقابل و متقارن برقرار باشد. این مهم هم با قبول داشتن یا مقبولیت و اعتماد به یکدیگر محقق میشود.
این فعال سیاسی اصلاحطلب در ادامه گفت: یعنی اگر مردمانی حاکمان خودشان را قبول نداشته باشند و نتوانند به آنها اعتماد کنند، طبیعتاً رابطه یا ارتباط متقابل دچار اختلال خواهد شد. در چنین شرایطی نه حاکم میتواند به درستی حکمرانی و رضایتمندی عموم را جلب کند و نه مردم میتوانند نسبت به تصمیمگیریهای تصمیمگیران امیدی داشته باشند. به همین دلیل حس ناامنی پیدا میکنند که این عوامل باعث مخدوش شدن رابطه مردم با حاکمیت میشود.
او تصریح کرد: با توجه به هزینههای بیاعتمادی، حاکمیت ناچار است مسیری را طی کند که بتواند اعتماد مردم را به دست آورد. ولو اینکه لزوماً همه خواستههایشان را هم پوشش ندهند، اما به نوعی باید اعتماد مردم را جلب کند تا جامعه به ذهنیتی مثبت درباره حکمرانی حکمرانان برسند. اگر بین حکومتکنندگان و حکومتشوندگان فاصله زیادی بیفتد، طبیعتاً نه اعمال قدرت مناسبی صورت خواهد گرفت و نه اقبال قدرت. به این معنی که اعمال و اقبال قدرت باید توأمان باشد.
خانجانی با اشاره به نگاه تنازعی نظام بینالملل به جمهوری اسلامی توضیح داد: در شرایطی که جهان به واسطه سیاستگذاریها و ایدئولوژیهای نظام بنای رویارویی با ایران دارد، مهمترین عنصر موثر برای دوری از بحرانها چیزی جز «ارتباط حاکمیت با درون جامعه و مردم» نیست؛ یعنی رابطه دولت و ملت باید رابطهای مثبت، متقابل و در عین حال همراه باشد تا همگرایی مثبتی که به آن احتیاج داریم، برقرار شود. در غیر این صورت مردم به جای توجه و اقبال به حاکمیت، به بیرون از مرزها سوق داده میشوند. این مساله برای حکومت خوب نیست به این دلیل که ریزش سرمایههای اجتماعی، کماعتمادی و در نتیجه افزایش ناهنجاریهای اجتماعی را به دنبال دارد.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در پایان گفت: بررسی دقیق شرایط موجود و همچنین نگاه مردم به پیرامون خود، به طور واضحی مشخص میکند که مردم نه تنها از دولت بلکه از حاکمیت ناراضی هستند به طوری که حتی اگر این نارضایتی به شورشهای اجتماعی هم بدل نشود شاهد ناهنجاری و انفعالی سرکوبشده خواهیم بود. بنابراین همه باید برای بازگشت اعتماد تلاش کنند، در غیر این صورت گذر از بحران امری محال خواهد بود.
منبع: اعتمادآنلاین