سیدمصطفی هاشمی طبا، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران

معاون اول رئیس‏جمهوری با بیان اینکه به هر میزانی که امید مردم به آینده را افزایش دهیم، دوره شرایط سخت امروز کاهش می‏یابد، گفته:«اگر در زمینه افزایش امید مردم به آینده به خوبی عمل کنیم، شرایط سخت در همین سال ۹۷ پایان می‏یابد». صحبت‏های آقای جهانگیری در حالی انجام می‏شود که اعتماد عمومی مردم پایین آمده و افزایش امید نیاز به توجه بسیار به این مطلب دارد. ما شرایطمان بسیار استثنایی است، در زمان جنگ هم شرایط متفاوتی را تجربه کردیم، اما داخل کشور وضعیت پایداری حاکم بود  و اتحاد داخلی باعث شد تا بتوانیم آن شرایط را از سر بگذرانیم. امروز هم همان فشارها در ایران وجود دارد و کشور تحت فشار خارجی بی‏امانی قرار گرفته است و وارد جنگ اقتصادی شدیم؛ اما از آن اتحاد داخلی خبری نیست و آینده سرزمینی کشور تحت خطر قرار گرفته است و شرایط ایران بسیار حاد و سخت شده است. در این شرایط افزایش امید مردم به این شکل محقق می‏شود که با مردم شفاف باشیم و همه مشکلات را بیان کنیم.

به نظرم یکی از نقاطی که ما باید با مردم صادق باشیم اشکالات برنامه‏های توسعه است. برای مثال ما برنامه ششم توسعه را تصویب کردیم که طبق برآورد دولت به 800 هزارمیلیارد بودجه برای تحقق آن نیاز داریم که این به معنا است که عملا این برنامه تحقق نخواهد یافت. اما اگر هم این برنامه محقق می‏شد هیچ کمکی برای حل مشکلات کشور نمی‏کرد، چون خود این برنامه دارای مشکل است. در این شرایط وقتی واقعیت‏ها گفته نمی‏شود، جز وعده‏های توخالی و پوچ حرفی نداریم که به مردم بگوییم. کشوری که وارد جنگ اقتصادی شده، نمی‏تواند چنین سیاستی را دنبال کند و باید با مردم صادق بود. مگر می‏شود به مردم پول بدهیم یا منتظر باشیم که از آسمان خدا باران ببارد تا وضعیت کشاورزی بهبود پیدا کند؟ روش امید دادن به مردم این‌گونه نیست و باید به جامعه به طور شفاف بگوییم که شرایط کشور این است و راه حل مشخص آن را هم بیان کنیم. وقتی که با مردم به طور شفاف صحبت کنیم مردم هم همراه خواهند شد و مانند جنگ در کنار مسئولان قرار می‏گیرند و برای حل مشکلات به دولت کمک می‏کنند.همانگونه که بارها گفته شده با گفتاردرمانی نمی‏توان مسائل و مشکلات را حل کرد؛ نمی‏توانیم قول شرایط بهتر بدهیم در شرایطی که کشور زیر بار فشار سنگین‌ترین تحریم‏ها قرار دارد.

اگرچه صحبت‏های آقای جهانگیری در کلیت خود بسیار مثبت است و امید دادن به مردم در چنین وضعیتی بسیار رویکرد عاقلانه‏ای است، اما برای آنکه امید را افزایش دهیم باید واقعیت‏ها را بیان کنیم.درحال‏حاضر ما به طور کلی امید به آینده برای سرزمینمان را از دست داده‌ایم و ابتدا باید سیاست مشخصی برای نجات آینده کشورمان در همه بخش‏ها داشته باشیم. الآن می‏بینیم که در مساله محیط زیست، اقتصاد و انرژی کشور دچار مشکل است و این مسائل آینده سرزمینی به نام ایران را در خطر قرار داده است. ما برای حل مشکلات و بیرون آمدن از وضعیت کنونی و ایجاد امید برای آینده ایران نیازمند بسیج تمام جامعه هستیم.

به نظر می‏رسد که دولت درحال‏حاضر به این سمت حرکت نمی‏کند. برای مثال، آقای جهانگیری در صحبت‏های خود که در جمع دانشگاهیان مطرح شده، گفته‌اند:«ده‏ها کانون فکر در آمریکا طی سال‏های گذشته با اقدامات، رصدها و پژوهش‏های خود به دنبال راهی برای زمین‏گیر کردن جمهوری اسلامی ایران بودند و به این نتیجه رسیدند که این اقدام باید از طریق جنگ نرم به وقوع بپیوندد اما ما در مقابل آنها حتما قدرت نرم مهم و تأثیرگذاری خواهیم داشت که بتوانیم از چالش‏های ایجاد شده عبور کنیم». باید این نکته را به ایشان یادآوری کنیم که درست است که آمریکا برای مقابله با ما برنامه دارد، اما برنامه ما در مقابله با اقدامات آنها چیست؟ به نظر من بدون تخصیص درست امکانات و منابع و شفاف شدن مشکلات برای مردم نمی‏توانیم امیدی برای آینده داشته باشیم.

منبع: روزنامه سازندگی