سیدحسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی ایران
هفتاد و سومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد مهرماه در حالی قرار است برگزار شود که رئیسجمهوری آمریکا آقای ترامپ اعلام کرده است خود او شخصا میخواهد ریاست این مجمع را برعهده بگیرد، و اکنون در ایران بحث بر سر این است که آیا آقای روحانی رئیسجمهور ایران به این مجمع بین‌المللی برود یا نرود؟
با توجه به شرایط ویژه ایران بعد از اقدامات خصمانه دونالد ترامپ علیه ایران و خروج یکجانبه از برجام، برودتهایی برای دیپلماسی ایران به وجود آمد اما با این وجود مجمع عمومی سازمان ملل فرصتی برای ایران است.لذا به جمهوری اسلامی این امکان را میدهد که با استفاده از این موقعیت و فضای سیاسی تحرک سیاسی خوبی در سطح بینالملل داشته باشد. حتی حضور آقای رئیسجمهور در مجمع عمومی سازمان ملل در سال جاری از همه سال‌های گذشته میتواند مفیدتر باشد، چراکه ما اکنون نیازمند آن هستیم که صدای مظلومیت ایران و مردم کشور را به جهان منتقل کنیم. اکنون ترامپ با توجه به سیاستهایی که در پیش گرفته است مورد انتقاد داخلی و خارجی آمریکا قرار دارد و در نوعی تنگنا و انزوا به سر میبرد. پس باید از این فرصت در جهت تامین منافع ملی استفاده شود، لذا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد فرصت دیدارهای دوجانبه برای آقای روحانی با رؤسای کشورهای دیگر فراهم خواهد شد که در این دیدارهای دوجانبه رئیسجمهور باید با اطلاعات دقیق و دست پر برای نمایان کردن بدعهدیهای آمریکا و حقانیت ایران بهره گیرد. علاوه بر این موارد حضور رئیسجمهور در جلسه شورای عالی امنیت ضروری است. چرا که مقرر است، رئیسجمهور آمریکا مطالبی را با موضوع ایران مطرح کند که قطعا مسئولان ما باید از این فرصت برای پاسخ دادن به ابهامات استفاده کنند. در واقع با این رویکرد باید چهره منطقی و معقول و مسئولیت‌پذیری ایران را در سازمان ملل به رخ دنیا کشید. حضور آقای روحانی بسیار با‌اهمیت است، لذا حل و فصل مشکلات واقعی کشور به بهبود شرایط بین‌المللی ایران هم بستگی دارد. به طور قطع مسئولان کشور باید در مقابل رفتارهای آمریکا تمهیدات خاص خود را داشته باشند.
ترامپ با تشکیل اتاق اقدام ایران دست به یک تهدید دیپلماسی وسیع برای تشدید فشارها بر ملت ایران زده است، بنابراین ما باید متقابلا تماسهای خود را با کشورهای مختلف گسترده‌تر کرده و با یارگیریهای جدید در عرصه بین‌المللی فشارهایی را متوجه آمریکا کنیم.
هرچند که سیاستگذاریها در شرایط امروز ایران مختلف و مورد اختلاف است و موافقان و مخالفانی دارد اما هیچ وجهی از تحرکات دیپلماسی در جهت کاهش مشکلات مردم را نباید دور از ذهن دانست، هرچه که منافع کشور و مردم را تأمین کند ایجاب می‌کند به آن عمل کنیم و آقای رئیسجمهور حتما این مشی را در دستور کار خود قرار خواهد داد.
کشور نیازمند یک دیپلماسی فعال و پرحجم در سازمان ملل است که حتی اگر به گشایشهای واقعی و گره‌گشا هم منجر نشود حداقل این است که مردم را متقاعد می‌کند که مسئولان جمهوری اسلامی از هیچ تلاشی برای کاهش فشارهای اقتصادی ایران غفلت نکردند، بنابراین ضرورت دارد که با یک دیپلماسی فعال هدف خود را که رفع مشکلات در کشور است دنبال کنیم. لذا با توجه به رسوخ ناامیدی و بیاعتمادی در جامعه باید سیاستهایی اتخاذ شود که مردم را در این جهت که دارای جامعهای فعال و مسئولان در صحنه هستند، قانع کند.
مسئله دیپلماسی فعال ما در نیویورک عاملی دوفاکتوری است. تاثیرگذاری در دو حوزه سیاست خارجی و متقاعد کردن مردم مبنی بر اینکه مقامات دولت تلاش خود را ترک نکردند جزء این عوامل مهم تلقی میشود.
مسئله دیگری که باید به آن توجه شود این است که ایران باید با سر‌افرازی در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کند. لذا ما هیچ تعللی در انجام تعهدات بین‌المللی نداشته‌ایم و با قاطعیت تمام همه تعهدات را انجام دادیم و گزارش‌های متعدد آژانس بین‌المللی را داریم که در آنها بارها تاکید شده ایران به تعهدات خود در برجام پایبند بوده است و این فرصت خوبی است که بتوانیم روی این مطالب تبلیغ داشته باشیم و بتوانیم بر صلح‌طلبی ایران بیش از پیش تاکید کنیم.
مباحثی در خصوص دیدار احتمالی آقای روحانی و ترامپ به درخواست رئیسجمهور آمریکا در حاشیه مجمع عمومی در نیویورک مطرح است،اما نکتهای که اهمیت دارد این است که نباید مقامات کشور ما برای این امر پیشگام شوند، درعینحال که از هیچ فرصتی هم نباید غافل ماند. مسئولان باید همواره به گونهای عمل کنند که به واقعیت نزدیک باشد. هرچه که بتواند به آرامش اقتصاد ما کمک کند و مردم را متقاعد کند که در حق آنها کوتاهی نشده است باید مورد توجه قرار گیرد.
مقامات ایران هیچ اشتیاقی به انجام ملاقات با مسئولان آمریکایی ندارند ولی مقامات ایران هم نباید هیچ فرصتی را برای کاهش فشارها بر اقتصاد ایران از دست بدهند.
منبع: روزنامه سازندگی