ناهید تاج الدین، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و نماینده مجلس
تشکیل وزارت میراث فرهنگی و گردشگری گام مثبتی در زمینه توسعه پایدار و باعث توجه و تمرکز بیشتر بر گردشگری و میراث فرهنگی است. در حالیکه نزدیک ده درصد تولید ناخالص داخلی جهان مربوط به گردشگری است و یک یازدهم شغل‌های جهان در این بخش ایجاد شده اما شاخص‌های کشور ما در این صنعت سبز عقب است. تشکیل وزارت میراث فرهنگی و گردشگری توجه، تمرکز و نظارت را بر این حوزه بیشتر خواهد کرد و آن را از حاشیه به متن خواهد آورد و در نهایت به جذب بودجه بیشتر و سرمایه‌گذاری گسترده‌تر در این حوزه و رونق اقتصاد هنر و اقتصاد گردشگری خواهد انجامید. امروز به‌جای توسعه صنعتی باید به دنبال توسعه فراصنعتی باشیم و تشکیل وزارت گردشگری و میراث فرهنگی در راستای توسعه فراصنعتی است. معتقدم برای توسعه پایدار ما باید چهار ظرفیت اقتصادی یعنی اقتصاد دانش‌بنیان، اقتصاد اجتماعی، اقتصاد فرهنگ و هنر و اقتصاد گردشگری را در کشور فعال‌تر کنیم و تشکیل این وزارت‌خانه لااقل می‌تواند به رونق اقتصاد گردشگری و اقتصاد فرهنگ و هنر کمک کند. طبق آمار بانک جهانی به ازای هر یک میلیون دلار درآمد ناشی از صنعت گردشگری می‌توان 20 هزار شغل پایدار ایجاد کرد و این بسیار مناسب است. چرا باید آمار ورودی گردشگران ما نزدیک هشت میلیون باشد در حالیکه کشور همسایه ما ترکیه در سال بیش از 40 میلیون گردشگر جذب می‌کند، امروز صنعت گردشگری ترکیه چهارمین قطب بزرگ اقتصادی دنیاست و این صنعت از 185 بخش اقتصادی دیگر نیز حمایت می‌کند.
امیدوارم تشکیل وزارت میراث فرهنگی و گردشگری بتواند به ارتقای اقتصاد گردشگری و اقتصاد فرهنگ و هنر کمک و آنها را سرمایه‌پذیرتر از قبل کند. طبق مصوبه‌ای که در تیرماه در صحن علنی مجلس تصویب شد مقرر شد از تاریخ تصویب این قانون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با تمامی اختیارات و وظایفی که به موجب قوانین و مقررات در مواردی که مغایر شرع نیستند با رعایت بند د ماده ۲۹ قانون مدیریت خدمات کشوری و بند الف ماده ۲۸ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه و بدون توسعه تشکیلات و افزایش نیروی انسانی به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تبدیل شود و نمایندگان در تبصره 1 ماده واحده این طرح مقرر کردند تمامی امکانات، اموال و نیروی انسانی سازمان مزبور در اختیار وزارت‌خانه جدید قرار گیرد.
شرح وظایف این وزارت‌خانه مطابق قوانین مورد عمل سازمان مذکور خواهد بود و دولت موظف است تغییرات در شرح وظایف وزارت‌خانه جدید را حداکثر ظرف مدت یک سال برای تصویب به مجلس ارائه دهد ضمن آنکه با تصویب نمایندگان مجلس در تبصره 3 ماده واحده هر گونه افزایش نیروی انسانی، امکانات و بار مالی برای وزارت‌خانه موضوع این ماده در طول دوران اجرای برنامه ششم توسعه ممنوع است. در ایجاد و تشکیل وزارت‌خانه‌ها مهمترین مسئله ما بهره‌وری است و باید در نگارش شرح وظایف این وزارت‌خانه بهره‌وری را در نظر داشت و عملا ایجاد این وزارت‌خانه به بروکراسی بیشتر در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی نیانجامد.»
مشاهدات این سال‌ها از ایجاد نابهنجار برخی گذرهای فرهنگی تا تخریب برخی آثار دیگر نشان می‌دهد به‌خصوص در حوزه میراث فرهنگی نیازمند نظارت بیشتر هستیم و تشکیل این وزارت‌خانه این نظارت را پررنگ‌تر می‌کند. ضمن آنکه امیدوارم با به سرانجام رساندن بحث دو روزه شدن تعطیلات در مجلس نیز بتوانیم در کنار وزارت گردشگری نوعی سبک زندگی حول اقتصاد گردشگری ایجاد کنیم و بدین صورت بسته‌ای کاربردی برای احیای گردشگری داشته باشیم. بر خلاف برخی تصورات رایج، دو روزه شدن تعطیلات پایان هفته نه‌تنها از نظر اقتصادی آسیب‌زا نیست، بلکه در ابعاد مختلفی مثل «بهره‌وری نیروی کار»، «کاهش هزینه‌های آلودگی» و «توزیع یکنواخت جغرافیایی و زمانی مسافرت‌ها و رونق گردشگری» سبب افزایش کارایی، رشد مناطق کمتر توسعه‌یافته و ایجاد اشتغال می‌شود. نظرسنجی‌های انجام گرفته نیز گواه مطالبه افزایش تعطیلات در فضای کارشناسانه کشور است.متاسفانه تفریح در زندگی ما در بسیاری از موارد معنای «وقت اضافه» را می‌دهد، درحالی که اگر تفریح بخشی از سبک زیست ما باشد برای گذراندن آن برنامه خواهیم داشت. ما نتوانسته‌ایم تفریح را به یک نهاد و در مرتبه بالاتر ساختار پایدار اجتماعی تبدیل کنیم و درصد زیادی از تفریحات در ایران، زود‌گذر، تصادفی، بی‌برنامه و بدون نقشه راه است. شاخص فرسودگی اجتماعی بالاتر از رفاه اجتماعی ست.
یکی از عوامل مهم هم برای ساختاری شدن تفریحات و هدایت فرهنگ عمومی به این سمت ایجاد فرصت‌های مشخص در سال به نام تعطیلات سفر یا افزایش تعطیلات پایان هفته است که این نیاز به تقنین دارد و باید در مجلس آن را تبدیل به قانون نمود که در این مورد چندین‌بار از سال 89 تا به حال قوانینی در کمیسيون اجتماعی و بعضا صحن علنی مجلس بررسی شده و اگرچه محتوای این قوانین همه بر ساماندهی تعطیلات متمرکز بوده اما شکل آن از دو روزه کردن تعطیلات پایان هفته تا تصویب تعطیلات تابستانی و زمستانی تغییر داشته و برای تصویب آن نیاز به حذف برخی تعطیلات غیر‌ضروری در طول سال بوده که در این مورد میان نمایندگان اجماع حاصل نشده است.
منبع: روزنامه سازندگی