شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
مجلس دهم در حالی مصوبه مربوط به تصویب لوایح موسوم به FATF را مجدداً در دستور کار قرار داد و تصویب کرد که یکبار با مخالفت شورای نگهبان در اینباره روبهرو شده بود.
در این شرایط بود که مجلس مجدداً بر تصویب لایحه اصرار و بر اساس قانون لوایح به مجمع تشخیص مصلحت نظام رفتند و یک سال در این نهاد معطل برای بررسی باقی ماند. در واقع مجمع تشخیص مصلحت غیرقانونی و سیاسی رفتار کرد تا مهلت بررسی لایحه بر اساس آییننامه داخلی مجمع پایان یابد و در نهایت نظر شورای نگهبان تائید شود. در عمل با این کار، هم جریان سیاسی اکثریت در مجمع به خواست خود یعنی تائید نظر شورای نگهبان رسیدند، هم در عمل مجمع حکمی در اینباره نداد و از زیر بار مسئولیت، با فرار ر وبهجلو، شانه خالی کرد. با توجه به اهمیت بیبدیل این مسئله، رئیسجمهور در نامهای به رهبری درخواست بررسی مجدد این لوایح را داد.
حالا دوباره مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال تکرار همان رویه و سیاست است اما اینبار بهنظر میرسد استدلال و انگیزه متفاوتی در پشت کار قرار دارد که مشخصاً میتوان آن را در تاریخ انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم جستوجو کرد. در این بین مجلس یازدهم اصرار دارد تا مجدداً بررسی این لوایح را در دست بگیرد. آنها تا پیش از این میگفتند که اصولاً مذاکره با غرب یا پیوستن به هر معاهده غربی خیانت است؛ اما حالا زمانی که در گرفتاریهای اقتصادی ناشی از همین طرز تفکر، محبوس شدهاند، میگویند اصل مسئله مشکلی ندارد اما نباید از جانب اصلاحطلبان انجام شود و رشته امور باید در دست اصولگرایان باشد.
در این شرایط مشخصاً در حال وقتکشی برای از بین رفتن بازه زمانی در اختیار دولت روحانی تا خرداد 1400 هستند. البته دولت تا مرداد نیز هنوز میتواند اقداماتی را انجام دهد اما آنها میخواهند قبل از اتمام کار دولت هیچ قدمی در این زمینه برداشته نشود تا دستاوردهای آن نیز به نام و کام دولت اصولگرای بعدی ثبت شود. این استراتژی مشخصاً به دنبال قرار دادن انحصار این کار در دست دولت بعدی است چر اکه آنها مؤکدا تأکید دارند که پیروز دور بعدی انتخابات هستند.
در همین ایام که آنها در حال برنامهریزی انتخاباتی روی مسئلهای همانند FATFهستند، مشکلات اقتصادی مردم هر روز بیشتر میشود و در عمل اصولگرایان در حال مانور انتخاباتی روی مشکلات معیشتی و سفرههای خالی مردم هستند. مردم این مسائل را بهمرور درک میکنند؛ علاوه بر این در صورت پیروزی تصمیم دارند به یکباره با چه ادلهای تغییر رویکرد و ادبیات و گفتمان خود را در قبال این لوایح توجیه کنند؟
منبع: روزنامه سازندگی