علیرضا امامی‌فرد
فیلترینگ تلگرام به یک مشکل ملی تبدیل شده است. رئیس جمهور معتقد است با فیلترینگ مشکلات حل نمی شود اما برخی از مقامات از جمله قوه قضاییه بر این باورند که همه مشکلات کشور به خاطر همین شبکه های اجتماعی از جمله تلگرام است! به همین خاطر این قوه تصمیم گرفته تا با فیلتر کردن آن مشکلات کشور را حل کرده و چرخ کشور به سوی پیشرفت حرکت کند.
پس از آنکه این شبکه محبوب اجتماعی فیلتر شد، مردم به سراغ پیام‌رسان‌های داخلی نرفتند و به همین خاطر برای استفاده از تلگرام مجبور شدند از فیلترشکن‌ها استفاده کنند. اینکه فیلترشکن‌ها می‌تواند بسترهای جدیدی را برای همه سنین به خصوص کودکان باز کند بماند اما استفاده از وی پی ان ها باعث شد تا وزیر ارتباط اعلام کند که امنیت کشور به خاطر استفاده از آنها به خطر افتاده است. به همین منظور آذری جهرمی وزیر ارتباطات اعلام کرد که به زودی در مقابل فیلترشکن‌ها خواهند ایستاد. صحبت های وزیر جوان در رابطه با فیلترینگ کافی بود تا موجی از انتقادات که اغلب از سوی حامیان دولت مطرح می‌شود روانه آذری جهرمی شود. بستن فیلترشکن‌ها باعث شد تا حدودی در برخی از مراکز اینترنت با اخلال مواجه شود که این موضوع هم صدای بسیاری را درآورد. به نظر می‌رسد اهمیت موضوع شبکه‌های اجتماعی این روزها بیشتر از گذشته باشد و همه نگاه‌ها به تصمیمات آینده است گرچه آن طور که از صحبت‌های مقامات قضاییه منتشر شده است نشان می‌دهد باید در خواب به دنبال روزهای خوش تلگرام در ایران گشت. حال سوالات با اهیمتی این روزها در خصوص فضای مجازی مطرح می شود و پاسخ درست و دقیق به آنها می‌تواند آینده را بهتر برای مخاطب روشن کند. آیا با فیلتر کردن می‌توان در مقابل فضای مجازی ایستاد؟ آیا در آینده راهی به وجود می آید تا با فیلترینگ مخالفت کند؟ به همین منظور نشستی با حضور دکتر مطهرنیا آینده‌پژوه و استاد دانشگاه و سعید نقدی کارشناس ارشد جزا و جرم با عنوان تکنیک‌های کنشگری در فضای مجازی از برندینگ سیاسی تا دیپلماسی عمومی برگزار شد که البته در اولین جلسه به شکل مقدماتی بود و قرار است در هفته‌های آینده ادامه‌دار باشد.
*مطهرنیا:
سوال‌هایی اصلی که در ابتدا باید مطرح کنم این است که آیا می‌توانیم بدون داشتن پشتوانه علمی و معنادار به سمت تکنیک ها برویم؟ آیا تکنیک ها می‌تواند در فضایی خلا ایجاد شود؟ آیا تکنیک بر خلاقیت‌های فردی مبتنی است؟ چگونه زمانی که از تکنیک چیزی ندانیم با واژگان عمل کنیم؟
در جامعه اصطلاح‌هایی استفاده می‌شود که نمی‌دانیم مفاهیم آن چیست؟ کلماتی از بیرون وارد واژگان ما شده‌اند اما نمی‌دانیم کاربردش چیست و برای چه از آنها استفاده می‌کنیم. وقتی از تکنیک صحبت به میان می‌آید باید بدانیم که یک مفروض معنادار در خودش وجود دارد و آن رقابت است. سوال اینجاست که در چه بافت متنی رقابت به وجود می‌آید؟
در یک فضای رقابتی در خصوص یک مورد خاص، هدف‌ها مشترک است اما شرایط برابر نیست زیرا اگر شرایط برای همه یکسان باشد هیچگاه فضای رقابتی ایجاد نمی‌شود.
بهتر است وارد بحث ظرفیت شناسی تکنیک‌ها شویم. تکنیک‌ها مهارت‌هایی است که ما در عرصه رقابت پیاده می‌کنیم.
درباره عوامل و عناصر قدرت همیشه سخن می‌گوییم. عوامل و عناصر قدرت را باید از هم منفک کرد زیرا این دو با یکدیگر متفاوت هستند. قدرت فرهنگی و سیاسی عوامل قدرتند و لازم است تا ظرفیت های اقداممان را در صحنه رقابت بالا ببریم.
حزب‌ها در یک فضای رقابتی فعالیت می‌کنند که خانه قدرت سیاسی هر کشوری است. هر کسی که وارد حزب می‌شود قصد دارد کسب قدرت کند و این به هیچ عنوان زشت و ناپسند نیست. باید برای کسب قدرت تعریف عملیاتی داشته باشیم و تشکیلات حزبی اینجاست که معنا پیدا می کند. هر انتخاباتی برای عناصر حزبی آزمایشگاهی بزرگ برای شیوه ها و دکترین ما هست اما تا چه اندازه از آنها نتیجه‌گیری می‌کنیم؟ آیا در انتخابات گذشته مطالعه ای داشته ایم و توانسته‌ایم آنها را مستند کنیم و از آن بهره ببریم تا متوجه شویم از داخل چه ضعف‌هایی داشته‌ایم؟ چرا در حال حاضر کشور در وضعیت موجود قرار دارد؟ آیا حتما باید تجربه شود؟ تجربه را تجربه کردن خطاست. اکنون باید از تجربه‌هایمان استفاده کنیم و برای آن راهکار ارائه دهیم. این راهکارها معطوف به آینده هستند تا بتوانیم راهکارهایی را برای آینده داشته باشیم.
در یک محیط رقابتی که در آن تکنیک به کار می‌رود، ستون فقراتش تعامل و به عبارتی دیگر کنش و واکنش است. مایه نخایی تعامل ارتباط و آن چیزی که در ارتباط جنسش را تشکیل می دهد نفوذ است. هیچ ارتباطی وجود ندارد که در آن نفوذ جایی نداشته باشد.
در بحث فعالیت در صفحات مجازی هم باید گفت که از واجبات است که بدانیم چگونه در هر کدام از آنها فعالیت داشته باشیم. باید آگاه باشیم که به چه صورت از توئیتر استفاده می‌کنیم و آگاه باشیم که به چه شیوه‌ای قرار است در فضای سیاسی فعالیت داشته باشیم. همه چیز می‌تواند نشانه‌ای برای تفکراتمان و نوع فعالیت‌هایمان باشد. طرز پوشیدن لباس، انگشترهای دستمان و از این دست موارد.
روزنامه‌هایمان باید در راهی قدم بردارند که متناسب با مخاطب های خودشان باشند. اینکه عده‌ای هزینه‌های زیادی می‌کنند و روزنامه می‌زنند و در آخر نمی‌دانند برای چه قشری مطلب می‌نویسند چه سودی دارد؟ چه بازخورد مفیدی خواهد داشت؟ هیچ.
روزنامه‌ای که برای قشر روشنفکر باید مطلب بنویسد با روزنامه‌ای که برای عوام مطالب فراهم می‌کند باید متفاوت باشد.
عده‌ای ترامپ را یک انسان احمق تصور می‌کنند اما آیا به راستی این طور است یا او اتفاقا به خوبی می‌داند که چطور از فضای رسانه‌ای استفاده کند؟
رئیس جمهور امریکا چند روز زودتر از برجام خارج شد و برای آن کار دلایلی داشت که می‌تواند برنامه‌ای که خود تنظیم کرده را پیش ببرد. نوع مذاکره و دیپلماسی و تکنیک‌هایی که آقای ظریف در پیش گرفته بود باعث شد تا رئیس جمهوری امریکا از این موضوع واهمه داشته باشد تا جمهوری‌خواهان در خصوص لغو برجام تغییر عقیده دهند و فشار به ترامپ بیاورند. تحریم‌ها اگر می‌خواهد اجرایی شود حداقل نود روز نیاز است و اگر چهار روز زودتر خروج را اعلام نمی‌کرد نمی‌توانست قوانین تحریم را به خاطر انتخابات میان کنگره‌ای امریکا اعمال کند و این می‌تواند برگ برنده‌ای برای ترامپ باشد زیرا می‌تواند نظر جمهوری‌خواهان را جلب کند.
رئیس جمهوری فعلی امریکا توانست در توئیت‌های پیش از انتخابات بر هیلاری کلینتون غلبه کند و این همان قدرت شبکه‌های اجتماعی است.
در گذشته میان مردم جهان فاصله وجود داشت اما در حال حاضر با وجود شبکه‌های مجازی این فاصله‌ها کمتر شده است و به زودی با راه‌اندازی اینترنت جهانی مرزها برداشته می‌شود و اگر حکومت ها نخواهند با خواسته‌های مردم که با وجود ارتباطات نزدیک آنها با یکدیگر تقریبا یکسان خواهد بود کنار بیایند سرنگون می‌شود. حال به نظر شما با همه این اوصاف فیلترینگ تلگرام کارساز خواهد بود؟
*سعید نقدی
مسئله‌ای که در کشورمان در رابطه با فضای مجازی از اهمیت به سرایی برخوردار بوده و هست، مسئله امنیتی است و کسانی که در این فضا فعالیت می‌کنند باید مراقب باشند تا کسانی به دلایل حقوقی امنیت آنها را بر هم نزند.
دوستان اصولگرا در گذشته اجازه می‌دادند تا مخالفینشان به مجلس ورود کنند و پس از آن با اصلاح‌طلبان مخالفت کنند اما امروز در همان ابتدا ریشه آنها را می‌زنند.
در سال ۹۲ تصمیم گرفتیم تا کانال‌های اصلاح‌طلب را گسترش دهیم. تا آنجایی که من به خاطر دارم هیچ کدام از مطلب مجرمانه نبودند اما متاسفانه قوه قضاییه حتی با بازنشر کردن توئیتی از نماینده مجلس ما را مجرم می‌شناخت. خطوط قرمزی که برخی از دوستان ترسیم کرده‌اند با قانون متفاوت است و مشکل کار همین‌جاست.