«تصویب پالرمو باز هم به تعویق افتاد» این خبر در حالی که افکار عمومی منتظر تصمیم مجمع تشخیص مصلحت نظام بودند، تا سرنوشت قانون پالرمو تعیینِ تکلیف شود، بازهم یکی از موضوع‌های مهم کشور را در هاله‌ای از ابهام برد.
مصطفی هاشمی‌طبا، عضو هیئت مؤسس حزب کارگزاران سازندگی ایران، وزیر صنایع در دولت موسوی و رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت‌های هاشمی و خاتمی و نامزد دو دوره انتخابات ریاست جمهوری در گفت‌وگویی به بررسی دلایل و تبعات عقب افتادن تصویب این قانون پرداخته است.
تصویب پالرمو بازهم به تعویق افتاد. با توجه به اهمیتی که دارد، چه دلیلی می‌توان برای دست دست کردن در تصویب این طرح مهم آورد؟
هیچ! هیچ کس نمی‌تواند تاخیر در این امر ضروری را توجیه کند. متاسفانه بعضی از آقایان اصرار عجیبی به خودزنی دارند و اصلا هم توجه نمی‌کنند که کشور در چه شرایطی است و چه نیاز‌هایی دارد. قانون پالرمو اگر منفعتی برای ما نداشته باشد، حتما جلوی ضرر‌های زیادی را خواهد گرفت. ای کاش گروهی که عادت به تندروی و رفتار‌های رادیکال دارند، کمی به خود بیایند تا در این شرایط خطیر، کشور را از وارد بحران‌های خودخواسته نکنند.
رییس جمهوری که با رای مردم روی کار است، طرحی را به مجلسی ارایه کرده که نمایندگانش منتخب مردم هستند. چطور می‌شود گروهی که آشکار است، رای ندارند، می‌توانند خواسته خود را به کرسی بنشانند؟
آن‌ها خودزنی می‌کنند و بدون اینکه به عواقب کار خود مطلع باشند، به طور آشکاری منافع ملی را تهدید می‌کنند و اصلا هم برای‌شان مهم نیست که در چه وضعیتی قرار داریم.
سؤال این است که چطور فضا را برای انجام دادن کار‌های خودشان مهیا می‌بینند؟
من واقعا نمی‌دانم چطور می‌شود که گروهی که اتفاقا تشخیص درستی از شرایط ندارند، آزادانه هرآنچه می‌خواهند را عملی می‌کنند. تکرار می‌کنم، کشور وضعیت فوق‌العاده سختی دارد و عدم تصویب پالرمو می‌تواند تهدید‌ها و تحدید‌ها را افزایش بدهند. درستش این است، باید به دولت و مجلس و سایر ارگان‌های رسمی و قانونی اعتماد کنیم تا بلکه از این گذرِ سخت رها شویم. ای کاش تندر‌ها قرار را بر عقل گرایی بگذارند تا بیشتر از این به کشور و آسایش مردم ضرر نزنند.
به سرانجام رسیدن فعالیت تندرو‌ها باعث نمی‌شود مردم ناامید و بی اعتماد شوند؟
خودسری حتما تبعات زیادی می‌تواند داشته باشد که یکی از بدترین اثراتش می-تواند بی اعتمادی و ناامیدی مردم باشد که این احتمال اصلا در شان نظام اسلامی نیست. مردم در هر حال باید بدانند، رای دادن با هیچ متر و معیار و بهانه ای، نمی‌تواند تصمیمی غلط و خسارت زا قلمداد شود.
البته بعضی اینطور می‌گویند که ۴۰ سال برای رسیدنِ یک نظام به آرمان‌شهر کافی نیست.
اصلا اینطور نیست. ۴۰ سال نزدیک به نیم قرن است که مدت زمانی کافی برای کاهش مشکلات است.
شما در سخنان تان به تندرو‌ها اشاره کردید. اما گا‌هی مشاهده می‌شود که از تریبون های مهم، هم اظهاراتی خاص بیان می‌شود.
بله؛ برخی از آقایان بدون اطلاع و آگاهی لازم اظهارنظر می‌کنند و کاری هم به این ندارند که حرف هایشان تا چه مقدار هزینه ساز می‌شود. جالب، این است که این حرف‌ها را می‌زنند و ادعای بی طرفی هم می‌کنند.
یعنی بی طرف نیستند؟
نه، نیستند. آن‌ها صبح تلاش می‌کنند تا آقای روحانی را سرنگون کنند و مثلا به مردم بگویند که رای‌شان اشتباهی بوده است. باید به آن‌ها گفت، با بدتر شدن شرایط، نه روحانی و نه هیچ کس دیگری سرنگون نمی‌شود و فقط این مردم و البته نظام هستند که روز به روز شرایط بدتری را خواهند داشت. واقعا تعجب می‌کنم، چطور می‌شود عده‌ای بخواهند و البته بتوانند کار‌های کارشکنانه خودشان را به سرانجام برسانند. همه حرفشان این شده است که مگر برجام چه کرد که با پالرمو هم مشکلات مان کمتر شود. یکی باید به این آقایان بگوید، اگر برجام بد بود چرا رییس جمهوری آمریکا زیر قرارداد زد. به آن‌ها می‌گویم، تنهایی ترامپ را در پرونده توافق هسته‌ای ببینند تا بفهمند که برجام برای کشور اتفاقی خوب بوده است.
سئوال آخر؛ رفتار صداوسیما را چطور تحلیل می‌کنید؟
رفتارشان، نشانه‌ای از همان پرونده نفوذ است که خودشان در بوق و کرنا می‌کنند. در پایان لازم به تاکید می‌دانم که تندرو‌ها مخالف روحانی نیستتد، مخالف نظام‌اند.
منبع: سایت انتخاب