در پی سقوط هواپیمای بویینگ۷۳۷ متعلق به کشور اوکراین و حوادث در پی آن، حزب کارگزاران سازندگی ایران بیانیه‌ای منتشر کرد.
به گزارش سایت کارگزاران، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
به نام خدا
فاجعه هدف قرار دادن هواپیمای بویینگ۷۳۷ را به همه هم میهنان تسلیت می‌گوییم.
این فاجعه به جز آنکه جان بسیاری از هم‌وطنان را گرفت اعتماد افکار عمومی را هم نشانه رفت و در این کارزار سخت، شنیدن واقعیت فاجعه از زبان بیگانه بر شکاف جامعه و قدرت افزود. اعتمادی که پس از حوادث تلخ آبان‌ماه، در جریان وداع با سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی تا حدودی ترمیم شده بود اکنون بار دیگر در معرض خطر قرار گرفته است. اما آنچه پیش و بیش از نظام رسانه‌ای کشور باید مورد نقد قرار گیرد فقدان رفتار حرفه‌ای و مسئولیت‌پذیری در ارکان مختلف کشور است. پنهان‌کاری مدیران اجرایی از هر رده ای از مسئول بالا و پایین کشور یک زنگ خطر و بحران جدی است که باید سریعا درمان شود چرا که همین بحران به ارکان دیگر کشور تسری می‌یابد و در سلسله مراتب معیوب اداری به تداوم فاجعه منتهی شده است. ما نقد حرفه‌ای و فنی و مهندسی این فاجعه را به فرصتی دیگر می‌سپاریم و معتقدیم باید یک کمیته تحقیق ملی برای این کار به وجود آید تا روشن شود چرا و چگونه نتوانستیم از این فاجعه پیشگیری کنیم و با اقدامات صیانتی حداقلی، مانع از دست رفتن جان انسان‌ها شویم. از سوی دیگر و در اولین اقدام عاجل معتقدیم نظام اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای کشور باید در معرض نقد و بررسی جدی قرار گیرد تا در کنار آمادگی در نبردهای سخت در نبردهای نرم این گونه شکست نخوریم و با پنهان ساختن اشتباهات از مردم، خود را در معرض اتهام قرار ندهیم. فقدان جریان اطلاع‌رسانی مستقل و شفاف به اندازه سامانه آفندی و پدافندی مهم است و با این کیفیت رسانه‌های داخلی، ما حتی با وجود پیروزی در جنگ سخت، نبرد نرم را می‌بازیم. اکنون که قرار است به قول رییس جمهور از مجازات مقصرین این خطای سخت انسانی و فنی نگذریم و بی‌تردید باید مسئولین مربوطه در رده‌های مختلف در بخش‌های پادفندی و نیز اطلاع‌رسانی معزول یا مستعفی شوند، چرا به فکر آنچه پنهان‌کاری در این سه روز بر سر افکار عمومی آورد نیستیم؟ چرا فکر نمی‌کنیم چگونه فرصت اطلاع‌رسانی و همدلی و جبران خطا به ضد خود بدل شد و ظرفیت به وجود آمده در مقاومت ملی با تهدید مواجه شد؟ چگونه این فاجعه سبب تخریب کشور از سوی خودی و بیگانه شد و چرا ما به بیگانگان اجازه دادیم نقش دایه مهربان‌تر از مادر بازی کنند و رسانه‌های داخلی را خنثی و بی‌اثر و بی‌اعتبار ساختیم؟! از این پس هر گونه گناه روی آوردن به رسانه‌های خارجی بر عهده ماست که دفاع رسانه‌ای شفاف نداریم و نمی‌توانیم با مردم خود صادقانه، دقیق و قانع‌کننده حرف بزنیم. بحرانی که از حوادث آبان‌ماه تا فاجعه دی‌ماه قابل رصد است: بحران افکار عمومی.
ما با تاکید بر این نکته که نباید از آسیب‌های احتمالی این فاجعه بر وحدت ملی ایران غفلت کرد و با درک عمیق از عمق این فاجعه انسانی خواهان تغییر استراتژی اداری و رسانه‌ای کشور، حذف انحصار رسانه‌ای و اعتماد به رسانه‌های شفاف و مستقل درون کشور هستیم و با استقبال از پذیرش مسئولیت این اشتباه معتقدیم باید در پیشگاه ملت سر اعتذار و تعظیم فرود آورد و باور کرد که اگر دشمن نتواند در جنگ ما را از پای درآورد، دروغ می‌تواند ملت ما را نابود کند.
این فاجعه را می‌توان با صداقت و سیاست مبتنی بر شفافیت به موقعیتی برای پیشگیری از فاجعه بدل کرد یا با لجاجت سازمانی و نهادی و انداختن مسئولیت آن بر گردن یکدیگر به فرصتی برای از هم پاشیدن شیرازه بورکراسی کشور بدل ساخت. اکنون زمان اتهام‌زنی نیست. همه ما مسئول این فاجعه و غفلت هستیم و باید در برابر ملت عذر تقصیر یا قصور به جا آوریم و از خطای انسانی و فنی، توبه‌ای ملی کنیم و ملت را حول این مصیبت متحد سازیم. امروز همه ما صاحب این عزای ملی هستیم.
کارگزاران سازندگی ایران
۲۱ دی ۱۳۹۸