حميد شجاعي: تقابل مجلس يازدهم و دولت ديگر بر کسي پوشيده نيست و همگان مي‌دانند که برخي نمايندگان با تمام توان درصدد هماوردي با دولت است. رد کليات لايحه بودجه سال 1400 نمونه‌اي از ضرب شست مجلس به دولت بود که نشان دهد گويا تعاملي در کار نخواهد بود و مجلس مي‌خواهد ميخ خود را محکم بکوبد. اين در حالي است که با اينکه دولتي‌ها نيز همواره از تعامل و همکاري دم مي‌زدند اما با اقدام اخير مجلس آنها نيز به اتخاذ موضع پرداختند. چنانکه حسينعلي اميري در اظهاراتي واضح بيان کرد که دولت بودجه جديدي ارائه نمي‌دهد و از ارائه بودجه سه دوازدهم نيز خبري نيست. با اين حال بسياري از مسئولان و مقامات دولت و مجلسي را به تعامل براي حل مشکل بودجه فراخوانده‌اند. بايد ديد اين تعامل چگونه شکل خواهد گرفت. براي بررسي روابط بين دولت و مجلس و مساله بودجه‌اي و حواشي آن «آرمان ملي» با پروانه مافي رئيس فراکسيون خانواده و نماينده تهران در مجلس دهم به گفت‌و‌گو پرداخته است که مي‌خوانيد.
رفتار بودجه‌اي مجلس و دولت را چگونه ارزيابي مي‌کنيد و فکر مي‌کنيد اين نوع برخورد تخصصي است يا رنگ و بوي سياسي دارد؟
يکي از اختيارات مهم مجلس اين است که مي‌تواند بودجه دولت را چه در کليات و چه در مواد نپذيرد و راي ندهد. نکته قابل توجه اينکه کليات اين بودجه از ابتدا توسط نمايندگان مصوب و بعد از آن کميسيون تلفيق تشکيل شده است. ساعت‌هاي زيادي اعضا در کميسيون تلفيق وقت گذاشتند و بررسي کردند. در بررسي کميسيون تلفيق لايحه بودجه‌اي که دولت به مجلس داده بود کلا به هم ريخته و آنچه از سوي دولت ارائه شده نيست. حال براساس توجهاتي که نمايندگان داشتند تغييرات فاحشي در بخش‌هاي مختلف لايحه دولت ايجاد شده و اساسا چيز ديگري شده است. البته نمايندگان مي‌توانند تغييراتي را در لايحه دولت ايجاد کنند. اما آنچه تعجب‌بر‌انگيز است اينکه وقتي اين لايحه به صحن مجلس آمد، يعني همان چيزي که خودشان در کميسيون تلفيق تصويب کردند به آن راي ندادند که اين خود جاي سوال دارد. وقتي کسي چيزي را قبول نمي‌کند و درصدد اصلاح و تغيير آن برمي‌آيد به چه معناست؟ يعني اصلاحات را پذيرفته و اصلاحات بايد جايگزين آن متن اوليه شود. اما با وجود اينکه اصلاح کردند، تغييراتي را ايجاد و نقطه نظرات خود را وارد کردند باز هم در صحن به اين لايحه راي ندادند. پرسش اينجاست که اگر با لايحه بودجه موافق نبودند از همان ابتدا به کلياتش راي نمي‌دادند و اساسا چيزي به نام تلفيق هم تشکيل نمي‌شد. لايحه را براي اصلاح به دولت بازمي‌گرداندند. ولي در اقدام اخير مجلس کار عجيبي صورت گرفته که هم سوال‌برانگيز است و براي مردمي که اين فرآيند را مشاهده مي‌کنند هنوز پاسخي جدي و منطقي نيامده است. بهترين برداشتي که مي‌توان از اين نوع رويکرد نمايندگان داشت اين است که چون سال اول مجلس است و شايد اکثر نمايندگان با کار بودجه‌نويسي و فلسفه آن آشنايي ندارند از اين منظر بتوان گفت که دچار چنين تناقضاتي در بررسي بودجه شده‌اند.
دولتمردان از يکسو و مجلس از سوي ديگر در اظهارات و ادعاهاي خود به اهميت و بحث معيشت مردم اشاره مي‌کنند؛ درحالي‌که شايد مردم کمترين نفع را از اين نوع رويکردها ببرند. اساسا اين بازي با نام مردم را چگونه مي‌بينيد؟
با اين نوع رفتارها نشان داده مي‌شود که اساسا مردم شناخته نشده‌اند و مشکلات معيشتي‌شان مورد توجه قرار نگرفته و شناخته نشده تا براي آن راه‌حلي پيدا شود. البته در اين مرحله دولت بايد بودجه اصلاحي بدهد يا اينکه بودجه سه دوازدهم براي سه ماه آغاز سال جديد بدهد که مشابه بودجه سال 99 بسته مي‌شود. پس از آن دولت جديد که روي کار مي‌آيد مي‌تواند لايحه جديد بدهد.
بسياري از مقامات و مسئولان به بحث تعامل و همکاري بين دولت و مجلس اشاره مي‌کنند؛ اين تعامل بايد چگونه باشد؟
بهترين صحبت را مقام معظم رهبري در ديداري که با مداحان به مناسب ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) داشتند بيان کردند که روي سخن ايشان در حقيقت به همه ملت چه مسئولان، غيرمسئولان، دولتي‌ها و بخش‌هاي مختلف کشور بود که بايد همه از سخن‌هاي نادرست و استفاده از الفاظ بد، درشت و ناسزا پرهيز جدي داشته باشيم و اين نوع ادبياتي که گاها بين طبقات مردم و حتي مسئولان رايج شده به‌جد جلويش گرفته شده و از ادبيات سياسي کشور حذف شود. اين بهترين تذکري بود که به اين نوع برخوردها و روش‌هاي متاسفانه زشتي که گاها در رفتار برخي مسئولان و برخي از کساني که تريبون‌هاي مردمي را به دست دارند مشاهده شده و پيام ايشان به نظرم بايد نصب‌العين همه کساني که به اين شکل صحبت مي‌کنند قرار بگيرد.
برخي معتــقدنــد با نــزديـک شدن به انتخابات 1400 اين نوع رويکردها از سوي مجلــس و برخورد‌هايـي که با دولت مي‌شود اکثرا سويه انتخاباتي دارد؛ اساسا چقدر به اين موضوع قائل هستيد؟
در رفتارهاي برخي از نمايندگان و برخي اقداماتي که صورت مي‌گيرد کاملا بحث‌هايي که مربوط به انتخابات است مشخص مي‌شود. يعني رفتارهايي که فقط نمايانگر وظايف نمايندگي باشد نيست. گاها نمايندگاني که در مجلس قرار گرفته‌اند از اهداف نمايندگي خود دور شده و به سمت تبليغات و فضاسازي‌هايي که براي همگروه‌هاي خودشان لازم است روي مي‌آورند. درنتيجه اين شائبه را در اذهان ايجاد مي‌کند که مجلس به سمت يک فضاي انتخاباتي براي انتخابات آينده حرکت مي‌کند.
منبع: روزنامه آرمــان مـلی