عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران تأکید کرد تا زمانی که روشها و تاکتیکها تغییر پیدا نکنند و جریان اصلاحات از مطالبات جامعه فاصله داشته باشد، وضعیت همین است و چیزی عوض نخواهد شد.
به گزارش سایت کارگزاران، شهربانو امانی ضعف احزاب در ایران را عدم حمایت دولتها از تحزب دانست و با اشاره به اینکه کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری و مجلس شورای اسلامی بعد از پیروزی خود را مستقل و بدون وابستگی به گروههای سیاسی معرفی میکنند، اظهار کرد: سیاسی بودن کرسیهای پارلمان و صندلی پاستور اجتنابناپذیر است و از الزامات مهم به شمار میآید، اما متأسفانه اکثر آنان بعد از رقابت خودشان را مبری از احزاب میدانند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب نبود تبلیغات منسجم و قوی در جامعه را از ایرادات مهم احزاب برشمرد و افزود: تاکنون سازمان صداوسیما اقدامی جهت ترغیب و تشویق احزاب برای فعالیت در ایران نکرده است درحالیکه احزاب در دیگر کشورهای توسعه یافته و صاحب دموکراسی، دارای شبکههای دیداری و شنیداری هستند.
وی تصریح کرد: متأسفانه تا الان هیچیک از نمایندگان حزبی در مجلس شورای اسلامی پاسخگو نبودهاند تا گزارشی از عملکرد خودشان به احزاب و جامعه ارائه دهند. کدامیک از احزاب در ایران برنامههای مدتدار برای انتخابات مختلف داشتهاند؟ احزاب صرفاً نباید در آستانه انتخابات فعالیت کنند و یاد مردم بیفتند به عبارتی اکثر گروهها و جریانهای سیاسی در کشورمان ارتباطی با مردم ندارند، ولی هنگام انتخابات، مردم مهم میشوند.
نماینده دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی در ادامه به مشارکت در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ اشاره کرد و یادآور شد: برای بررسی عدم توفیق اصلاحطلبان در انتخابات باید به مسائل مختلفی توجه داشت؛ بعد از سال ۸۸ شرایط کشور بر فعالان سیاسی و احزاب اصلاحطلب سخت شد و سال ۹۲ صلاحیت بسیاری از داوطلبان اصلاحطلب-اعتدالگرا همچون مرحوم آیتالله هاشمی احراز نگردید که البته دلایل این موضوع ماههای گذشته توسط آقای حیدر مصلحی رسانهای و مطرح شدند.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران اضافه کرد: آیتالله هاشمی در انتخابات سال ۹۲ توانست از آن تهدید، فرصت بسازد و با حمایت و پشتیبانی مردم و احزاب باعث پیروزی آقای روحانی شوند، چراکه جامعه بر تغییر اوضاع امید داشت.
امانی با بیان اینکه جریان اصلاحات در سال ۹۴ با موفقیتهای خود و اعتماد مردم توانست شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان را برای انتخابات مجلس دهم تشکیل دهد، گفت: همان زمان هم صلاحیت بسیاری از داوطلبان احراز نشد، اما شورایعالی با لیست امید فضای انتخابات را رقابتی و با کمک مردم پیروزیهای خوبی کسب کرد؛ این روند تا سال ۹۶ در انتخابات شورای شهر و ریاستجمهوری برای اصلاحطلبان-اعتدالگرایان ادامه داشت و انتقال قدرت از طریق صندوق رأی محقق شد.
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی بیان کرد: در سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ صلاحیت کاندیداهای نیمکتنشین اصلاحطلب تایید شد و مردم در انتخابات به امید پیروزی اصلاحات شرکت کردند، اما چرا در سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری و ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا مردم دلسرد یا بیتفاوت شدند؟ چون موضوعاتی مانند تحریمها، کرونا، نارضایتیهای اقتصادی و اعتراضات و... رخ داد.
وی ادامه داد: متأسفانه اصلاحطلبان پژواک صدای مردم نشدند، در شرایط سخت کنار جامعه قرار نگرفتند، اکثریت آنان بدون داشتن برنامه در خانه نشستند، از مطالبات مردم فاصله گرفتند و چشم به انتخابات دوختند. قطعاً چنین مسائلی در رفتار جامعه با جریان اصلاحات اثرگذار بوده است؛ در نتیجه این مردم بودند که اصلاحطلبان را تنها گذاشتند و کاندیداهای اصلاحات را در انتخابات همراهی یا حمایت نکردند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب ضعف مدیریتی مسئولان در کنترل ویروس کرونا را از دیگر عوامل موثر کاهش مشارکت در انتخابات ارزیابی کرد و افزود: متأسفانه مردم ایران در این برهه تاریخی تنها و بیپناه شدند و احساس میکردند کسی همراهشان نیست تا آنان را از کرونا نجات دهد. در کنار فشارهای اقتصادی، کرونا مزید بر علت شد تا در سالهای اخیر جامعه آرامش خود را از دست بدهد.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران تصریح کرد: رقابتهای سیاسی به رقابتهای مالی سطح پایین و بازی با جان مردم تبدیل شد؛ نبود مدیریت صحیح در واکسیناسیون و خروج مردم برای نجات از کرونا به کشورهای همسایه جهت تزریق واکسن از دلایل ناامیدی جامعه به مسئولان به حساب میآید.
امانی اضافه کرد: در این مدت کدامیک از اصلاحطلبان در اعتراض به این رفتار و به دفاع از مردم بیانیه جمعی نوشتند؟ مگر چند درصد از مردم در کلاب هاوس و شبکههای اجتماعی حضور دارند؟
نماینده پیشین مجلس با انتقاد از عملکرد برخی اصلاحطلبان یادآور شد: سال ۹۴ شورای عالی سیاستگذاری ۳۰ نفر از لیست امید تهران را راهی پارلمان کرد؛ در این شورا کسانی هم ناظر و هم ذینفع بودند و متأسفانه عقبه را رها و دریافت گزارش عملکرد از نمایندگان فراموش شد. شورای عالی در انتخابات شورای شهر پنجم هم مرتکب همین خطا شد و هرکسی سراغ کار خودش رفت.
وی با ابراز تأسف گفت: نمیخواهم بگویم که اصلاحطلبان با توجه به موفقیتها در سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ دچار غرور یا خودشیفتگی شدند، اما علاوه بر فاصله گرفتن از جامعه و مطالبات مردم، فعالیت سیاسی احزاب و گروهها در ایران فقط شرکت در انتخابات یا پروژه انتخابات خلاصه میشود.
این فعال سیاسی اصلاحطلب اذعان کرد: در آستانه هر انتخاباتی تشکیلاتی با عناوین متفاوت مانند شورایعالی، نهاد اجماعساز، جبهه اصلاحات و ... ایجاد میکنیم بدون اینکه ارزیابی یا پایشی از عملکرد نیروها در قوای مجریه، مقننه و حتی شورای شهر داشته باشیم؛ فقط افراد را به نهادهای قدرت میفرستیم و آنان را بدون حسابکشی و ارائه گزارش عملکرد به مردم رها میکنیم.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران افزود: از سال ۷۶ تا به امروز به دنبال اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی و به رسمیت شناختن اعتراضات هستیم، اما همچنان موفق به این کار نشدهایم. اصلاحطلبان هم در مجلس و هم در دولتهای سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید حضور داشتند و در قدرت بودند ولی هنوز تاکتیک خودشان را تغییر ندادهاند.
نماینده ادوار مجلس با اشاره به عدم موفقیت لیست جمهور در انتخابات شورای شهر یادآور شد: نتایج نظرسنجیها در اسفند سال ۹۹ نشان میداد که مردم به دلیل مشکلات اشاره شده و همچنین عدم پاسخگویی مسئولان تمایلی به شرکت در انتخابات ندارند. اما تمرین سامانه سرا باید از مدتها و سالها قبل انجام میگرفت و نقاط ضعف و قوت آن نیز زودتر مشخص میشد نه اینکه در آستانه انتخابات و بستن لیست آن را تمرین کنیم.
امانی در ادامه افزود: بنده برای شخصیت افراد احترام زیادی قائل هستم، اما متأسفانه جبهه اصلاحات ایران هم ورود دیرهنگامی به انتخابات ریاستجمهوری داشت و هم اینکه به دلیل تکثر و تعدد، رفتار دوگانهای (شرکت یا عدم شرکت در انتخابات) از آن سر زد. از طرفی دیگر نیز نهاد اجماعساز و نخبگان فرصتی برای تغییر نظر مردم و حضور در پای صندوقهای رأی نداشتند.
وی با بیان اینکه مردم از جریان اصلاحات عبور نکردند، تصریح کرد: مردم با هیچ گروه یا جریان سیاسی عقد اخوت نبستهاند و دغدغه اصلی آنان حفظ کیان ایران است، اما وضعیت کشور به گونهای بود که مردم و جامعه اعلام کردند با این روشها مملکت اداره نمیشود.
نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: اصلاحطلبان باید پاسخگوی رفتار سیاسی خودشان باشند و در این دورهای که در قدرت بودند به مردم گزارش دهند. از سوی دیگر، بایستی بازسازی، بازخوانی گفتمانی و نقد درون جریانی میان اصلاحطلبان صورت بگیرد.
امانی گفت: تا زمانی که روشها و تاکتیکها تغییر پیدا نکنند و جریان اصلاحات از مطالبات جامعه فاصله داشته باشد وضعیت همین است و چیزی عوض نخواهد شد.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در پایان تأکید کرد: یکی از شعارهای اصلاحطلبان تقویت نهادهای مدنی است، اما وقتی در قدرت حضور ندارند بیشتر به این بخش از جامعه توجه میکنند. به اعتقاد من، تصمیمات و رفتارهای جمعی اصلاحطلبان باید مستند شود و هر دوره از نقطه سرخط شروع نکنیم.
منبع: خبرگزاری پانا