حمید شجاعی: بیش از نیمی از درآمد و هزینه شهرداری برای پرداخت حقوق استفاده میشود، با این وجود شهربانو امانی، عضو شورای شهر تهران با نقد بر مدیریت اقتدارگرای شهرداری در زمان محمود احمدینژاد به شرح جزییاتی در این مورد پرداخت و گفت: « در شورای شهر و شهرداری شاهد نوعی بیکاری پنهان هستیم.»
به گزارش سایت کارگزاران، گفت وگوی شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران، برای بررسی مسئله ازدیاد نیروهای شهرداری و چگونگی تعدیل آنها به شرح زیر است:
باتوجه به اظهارات اخیر شهردار در باره نیرویهای مازاد بر ظرفیت شهرداری و هزینه گزافی که بابت حقوق به آنها تعلق میگیرد، ارزیابی شما از روند جذب نیرو در شهرداری چیست؟
طی سالیان گذشته اشخاصی با روش مدیریتی نظامی اقتدارگرا وارد سیستم اجرایی شهرداری شدند و مسئولیت پایتخت را برعهده گرفتند و نگاه شهردار وقت به شهرداری نگاه برنامهمحور و مدیریتی نبود و صرفا به شهرداری بهعنوان سکویی برای پرش از بهشت به پاستور نگاه میشد. آقای محمود احمدینژاد در دوسال حضور خود در شهرداری این انحراف از معیار را بنا نهاد و در 12 سال پس از آن نیز رویکرد درستی در مدیریت شهردار تهران اتخاذ نشد که مشکلات عدیدهای برای شهر تهران پدید آمد. از سوی دیگر یکی از مسائلی که شهردار فعلی، شورای پنجم و شهروندان تهرانی درگیر آن هستند و از پی آن خدمات بسیار بیکیفیت وگران دریافت میکنند، متورم بودن نیروی کارآمد غیرتخصصی در شورای شهر و شهرداری است. شهرداری تهران 68هزار کارمند حقوقبگیر شناختهشده دارد و طبق گزارشات بیش از 150هزار نفر نیرو دارد که فقط اسم هستند و کار نمیکنند. مثال بارز ورود نیروهای غیرتخصصی به شهرداری در سه دوره انتخاباتی بود که آقای محمدباقر قالیباف کاندیدا شد. از سوی دیگر دیگر در شورای شهر و شهرداری شاهد نوعی بیکاری پنهان هستیم. اکنون در شورای شهر تهران قریب به 500 نفر نیرو وجود دارد. بنده دو دوره نماینده مجلس بودم که در دفتر حوزه انتخابیه خودم حداکثر سه نیرو داشتم، اما اکنون در شورای شهر تهران به ازای هر عضو 5/28 (28ممیز پنج) نفر نیرو وجود دارد. این در حالی است که بسیاری از این نیروها حتی زیر دیپلم هستند. ما نمیگوییم آنهایی که تحصیلات عالیه ندارند حق کارکردن ندارند، اما طبق قانونی که از برنامه اول توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کشور تدوین شده، باید به ازای هر دونفر نیروی غیرتخصصی یک نیروی تخصصی جذب میشد که چگونگی تعدیل آنها در قانون نیز آمده بود. از طرف دیگر هر زمان دولت به معنای واقعی در دست اصلاحطلبان بوده، آنها تلاش کردند کشور را بر مدار قانون، توسعه پایدار و شایستهسالاری قرار دهند. در دوره گذشته به جای اینکه بخش خصوصی را تقویت کرده و تولید سرمایه کنند، متاسفانه توزیع فقر کردند. از این رو اگر چنانچه مدیران شهرداری فرصتی را ایجاد کنند و جرات و شهامت تصمیمات اساسی داشته باشند و اجازه فعالیت به جوانان خلاق و نوآور بدهند، شهرداری میتواند با ایدههای خلاقانه روبهجلو حرکت کند. البته آقای شهردار تصمیم دارد که مدیریت نظامی اقتدارگرا را به مدیریت اجتماعی خردگرا تغییر دهد.
طبق اعلام رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورا شهرداری ماهانه 540میلیون حقوق به کارکنان خود پرداخت میکند. با توجه اینکه از 150هزار نفر استخدام شهرداری هستند وحدودا نیمی از آنها بدون کار حقوق میگیرند، آیا نباید سازوکاری فراهم شود که از آنها در جایگاه دیگری استفاده شود تا در قبال کار و فعالیت حقوق دریافت کنند؟
بله، شهرداری ماهانه 600میلیاردتومان حقوق و دستمزد میدهد. در طول 12 سال گذشته شهرداری تهران همواره ستاد انتخاباتی یکی از کاندیداهای ریاستجمهوری بوده و با رویکرد استفاده ابزاری از جوانان اداره شده که بر اساس آن صرفا به جوانان بدون کارکرد پولی تحت عنوان حقوق پرداخت شود، در حالی که اگر با رویکرد اجتماعی به این مساله نگاه کنیم، مساله صرفا مالی نیست، چون اگر فقط قرار بود به جنبه مالی این قضیه فکر شود، در سالهای پایانی دولت دهم قیمت نفت به بشکهای 140 دلار رسید، اما باری از روی دوش مردم برداشته نشد و مشکل مردم حل نشد. حال باید پرسید چرا با نیروهایی که با نگاه ابزاری و غیرمدیریتی وارد سیستم شدند، مشکلات شهر تهران حل نمیشود و مردم از شهرداری ناراضیاند. بسیاری از نیروها در برشهای تقویمی وارد شهرداری شدند و آنها را برای کسب مدرک روانه دانشگاهها کردند. در این راستا اکنون معاونت نیروی انسانی شهرداری با نیروهای جوانی مواجه است که با وجود داشتن مدرک فوقلیسانس و دکترا توانایی انجام کار در شهرداری را ندارند. این نوع استخدامها آسیب عدممدیریت اصولی و مدیریت سیاسی دورههای گذشته است که اکنون نیز دامنگیر شهرداری فعلی شده است.
بهنظر شما نباید برای افراد تحصیلکردهای که سابقه کار در شهرداری ندارند، نوعی کار آموزی در راستای توانمندسازی فراهم شود؟
من در این ارتباط مثالی میزنم. برای بازدید به یکی از مناطق رفتم که ساکنان آن منطقه 300هزار نفر هستند و شهرداری پنج هزار ملیون نفر ساعت به آنها آموزش داده، اما ثمری نداشته است. از این رو با دو رویکرد شعاری و آموزش توانمندیها مواجهیم. تا قبل از این دوره هدف شهرداری بیشتر رفتار شعاری و پوپولیستی بوده تا آموزش توانمندیها به شهروندان. زمانی که کار در دستان افراد کاردان نیست و نگاه به شهرداری صرفا نگاه مالی و دریافت حقوق است، نمیتوان به بهبود این امور امیدوار بود. این نوع نگاه به شهرداری باید از بین برود و و رویکرد درستی جایگزین آن شود.
برنامه آینده شهرداری در این عرصه چیست؟
در این راستا شهرداری باید بتواند طرحی نو در اندازد و برای یک سال بودجه برنامه محور ارائه کند که خوشبختانه این موضوع در دستور کار مدیران آن قرار دارد. یکی از این موارد نیروی انسانی شهرداری است. آقای دکتر سیف برای ارزیابی، ارتقا و تعدیل نیروهای موجود معتقد هستند که شهرداری با برونسپاری و سپردن بخش مهمی از اداره شهر در چارچوب قوانین به بخش خصوصی تقویت میشود و حتی میتواند در زیرساختهای شهر تهران نیز سرمایهگذاری کند.
منبع: روزنامه آرمان