ویدا ربانی: غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، در شماره امروز (شماره هشتم) به سوالات خوانندگان پاسخ گفته است.
به گزارش سایت کارگزاران، پرسش و پاسخ غلامحسین کرباسچی با خوانندگان روزنامه سازندگی به شرح زیر است:
محمد شهرابی: اصولا راهبرد اصلاح‌طلبان بعد از اعتراضات دی ماه ١٣٩٦ چیست؟ به نظر می‌رسد در این مورد خودشان سردرگم هستند. آیا اینگونه نیست؟
راهبرد اصلاح‌طلبان رقم زدن زندگی بهتر و رفاه و آسایش برای مردم است. همچنین اصلاح امور کشور با روشی دور ازخشونت و به تدریج كه مسئولان و سیاسیون اصلاح‌طلب بارها اعلام کرده‌اند. در اعتراضات بخش مهمی از خواسته‌های مردم در زمینه‌های مختلف با صدایی رساتر و گاه هم با شعارهای احساسی بیان شد. مردم خواهان حل و فصل مشکلات زندگی خود به ویژه مشکلات اقتصادی هستند. اصلاح‌طلبان اما برای پاسخ به این خواسته‌های مردم روشی جز روش‌های اصلاح‌طلبانه و به دور از خشونت نمی‌شناسند. اگر کسانی به اسم اصلاح‌طلبی زمانی در این جمع بوده‌اند اما امروز سخنان دیگری می‌گویند آنها باید پاسخ بدهند که با چه استدلال و راهبردی حرف خود را تغییر داده‌اند. به نظر ما روشی که اصلاح‌طلبان در شرایط مختلف اعلام کرده‌اند، تنها روشی است که در شرایط کنونی کشور و با توجه به مجموعه مسائل داخلی و خارجی، تامین وضعیت بهتر برای مردم را می‌تواند، رقم بزند.
میثم وره‌چهر: با توجه به اینکه توسعه باید همه جانبه و چند وجهی باشد، در اجرا و در میدان عمل اهمیت و اولویت توسعه را کدام وجه می‌دانید؟ توسعه سیاسی، اقتصادی یا توسعه فرهنگی؟
من تصور می‌کنم تفکیک صد درصد اصلاحات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از یکدیگر منطقی نیست. البته در شرایط خاصی ممکن است نیاز به اولویت‌بندی باشد. اگر با شرایط اقتصادی خاصی در یک شهر، استان یا در کل کشور مواجه شویم، ناچاریم که به مسئله رسیدگی فوری کنیم. برای مثال، وقتی در جایی زلزله رخ می‌دهد، طبیعی است که اولویت ما زندگی مادی و اقتصادی مردم خواهد بود اما در همان زمان هم برای اینکه به بهترین وجه بتوان این کار را انجام داد باید وضع فرهنگی و سیاسی خود را سامان داده باشیم که مردم در این تامین امکانات و رسیدگی به وضعیت بحران کمک کنند. وضعیت سیاسی باید به گونه‌ای باشد که بتوان مشارکت مردم را در همکاری با دولت جلب کرد. این در گرو احساس یگانگی مردم با دولت و حاکمیت است. من این مثال را مطرح کردم تا بگویم چگونه نمی‌توان مسئله توسعه اقتصادی وسیاسی را از یکدیگر تفکیک کرد. از سویی ما اگر تنها به مسائل سیاسی و فرهنگی بپردازیم ممکن است افرادی با شعارهای پوپولیستی اقتصادی مثل ارائه وام و توزیع پول سربرآورند که راه حل‌های واقعی برای اقتصاد نداشته و مردم را با مشکلات بیشتری حتی در همان زمینه‌ها رو به رو کنند. بنابراین ناچاریم که مسائل را با نگاهی همه جانبه بنگریم.
علی کریمی: برخورد آقای کرباسچی در مصاحبه با بی بی سی فارسی بسیار پرخاشگرانه و به دور از منطق بود، گویی اصلاح‌طلبان با دهه 60 هیچ تفاوتی پیدا نکرده‌اند. پاسخ ایشان به نحوه برخوردی که با بی بی سی فارسی داشتند، چیست؟
ما در دهه 60 نیستیم بلکه در آستانه1400 هستیم. ممکن است فرد گاهی مرتکب اشتباهی شود و شاید من در آن مصاحبه برخورد تندی داشته‌ام. همه ما به عنوان انسان نسبت به برخی مسائل احساسات متفاوتی داریم. در مورد آقای هاشمی با توجه به آشنایی که با شخصیت، دغدغه‌های ایشان و زحمات و رنج‌هایی که طی سال‌های طولانی قبل و بعد از انقلاب برای کشور متحمل شدند، داشتم برای من دشوار بود که در آستانه تشییع پیکرشان مورد توهین قرار بگیرند. من احساس کردم جریانی در داخل وخارج كشور مایل است که تشییع و بزرگداشت آقای هاشمی سرد و با بی‌اعتنایی مردم باشد. تصور کردم تلاش می‌کنند مردمی که آقای هاشمی 40 سال با آنها همراهی کرده بود را از همراهی با ایشان در آخرین دیدار باز دارند. برداشت من این بود که بی بی سی در 48 ساعت اول تمام کسانی را که برای مصاحبه دعوت کرد نه تنها منتقد ایشان بودند بلکه برخی از آنها حتی به آقای هاشمی فحاشی کردند. این جمله که آقای هاشمی در تمام اتفاقات دخیل بوده است برای فردی که به تازگی فوت کرده و امکان دفاع از خود را ندارد در یک رسانه‌ای که ادعای بی‌طرفی دارد، پذیرفته شده نیست. آن هم در آستانه مراسم تشییع ایشان. حتی در یک بازخوانی تاریخی هم باید جانب انصاف رعایت شود. من احساس کردم این افراد در آستانه تشییع آقای هاشمی دنبال برنامه‌ای هستند که مردم را از شرکت در مراسم تشییع و بزرگداشت آقای هاشمی با تبلیغات و سخنان ناروا ناامید کرده و باز بدارند. آقای هاشمی تنها یک فرد نبود بلکه یک روش و منش سیاسی بود که کشور ما به آن نیاز دارد. تجلیل از آقای هاشمی تجلیلی از منطق سیاسی و اعتدال است. من قبل از مصاحبه هم گفتم که به این روش بی بی سی انتقاد دارم و از آنها خواستم که اگر می‌خواهند با من مصاحبه کنند اجازه دهند حرف و انتقاد خود را مطرح کنم و پس از آن پاسخ بدهم. آقایان حرف من را قطع کردند و نگذاشتند حرفم را به طور کامل مطرح کنم و طبیعی است که در چنین شرایطی و به ویژه در شرایط خاص احساسی ممکن است فرد دچار خطا هم بشود. در مصاحبه‌های بعدی من تصور می‌کنم چنین حالتی وجود نداشت. بله ممکن است که نحوه صحبت من مورد قبول همه نباشد. بعد از صحبت افراد زیادی با من تماس گرفتند، برخی تشکر کرده و برخی انتقاد کردند، نظر افراد متفاوت است.
منبع: روزنامه سازندگی