علی محمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

برای برون رفت از شرایطی که در پی خروج آمریکا از برجام حادث شده تا کنون سخنان،اعلام مواضع و عملکردها در جهت حل مشکل نبوده است.مهمترین آفت در تصمیم گیریها و اجرای برنامه ها،مطلق انگاری و نگاه سیاه و سفید به امور و دچار افراط و تفریط شدن می باشد.در حالیکه امور این جهان نسبی است و رعایت اعتدال سفارش دین اسلام است:و جعلناکم امهً وسطا لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا.این حالت ناشی از جوّ سیاسی حاکم بر کشور است که به چند مورد اشاره می شود:۱-موضوع مذاکره با آمریکا در باره مسائل موجود فی مابین که به تابو تبدیل شده است و مذاکره را کاملا مضر می دانند در صورتی که در مذاکرات ایران با کشورهای ۵+۱ خلاف آن اثبات گردید ۲-ابراز مخالفتها راه های گوناگونی دارد.آتش زدن پرچم آمریکا و یا نقش کردن آن در محل عبور و مرور مردم،افراطی ترین روش ابراز مخالفت و دشمنی است ۳-ایجاد شرایط سخت و پا فشاری غیر انعطاف پذیر در موضوعهای گروگانگیری،خاتمه جنگ تحمیلی و پرونده هسته ای از این نمونه هست که خسارتهای سنگینی به کشور وارد نمود.

اصولا در داخل هر کشور و در عرصه بین الملل یک سری خطوط قرمزهای واقعی و قابل احترام وجود دارد که رعایت آنها به نفع مردم و کشورهاست،از جمله رعایت خطوط مرزی،عدم دخالت در امور داخلی سایر کشورها،رعایت قرادادهای فی ما بین کشورها و بین المللی،عدم اشغال و یا آسیب  رساندن به سفارتخانه ها و.....

متاسفانه رییس جمهور آمریکا با عبور از خط قرمز و خروج از توافقنامه ای که خود یک طرف آن محسوب می گردد. دچار اشتباه بزرگی گردید.همانگونه که انتظار می رفت، این تخلف مورد مخالفت و مزمت اکثریت قاطع کشورها قرار گرفت.

سوال اساسی این است که در  داخل کشور باید بود شاهد چه عکس العملی از ناحیه مقامات و مسئولین باشیم؟به نظر نگارنده:۱-مظلوم نمایی ۲-رعایت خطوط قرمز در ابراز مخالفت.آتش زدن پرچم آمریکا و نماد برجام آنهم در پشت تریبون مجلس شورای اسلامی به هیچوجه قابل توجیه نیست.موضعگیری رییس‌جمهور  پس از اقدام غیر قانونی ترامپ کافی و حتی بالاتر از حد لازم بود.

معلوم نیست که چرا افراطیون از حوادث روزگار پند نمی گیرند و می خواهند اشتباه گذشته خود در مخالفت با برجام و تضعیف این موفقیت بزرگ را با اشتباهات دیگر جبران نمایند؟!!!! واقعا جای تعجب است که ترامپ با طرح این موضوع که برجام شکست سخت دیپلماسی آمریکا بوده و این امر خسارت سنگینی را متوجه کشور آمریکا نموده و ایران برنده این کارزار بوده و غرور ملت آمریکا جریحه دار گردیده و با همین ابزار آرای رای دهندگان آمریکایی را کسب نموده،چرا بعضیها با محوریت برادر شریعتمداری از سال ۹۴ تا کنون سعی نمودن پیروزی بزرگ تیم دیپلماسی ایران تحت هدایت و حمایت مقام رهبری را شکست معرفی و اکنون نیز جشن خروج آمریکا از برجام را بر پا نمایند؟!!!!اینها مطمئن باشند که آمریکا بار دیگر به برجام ملحق خواهد شد.آنچه که باید در داخل کشور و تیم دیپلماسی مان در تعامل با دیگر کشورها انجام  گیرد عبارتنداز:شناسایی دقیق مسئله و انتخاب راهکارهای صحیح به منظور جلب اعتماد سایر کشورها و اعضای آژانس انرژی هسته ای،شورای امنیت و ۵کشور طرف برجام،رعایت محوریت تنش زدایی در سیاست خارجی کشور،رعایت وحدت جامعه توسط تریبون داران و ارباب جراید-رسانه و مطبوعات،شناخت اهمیت همبستگی ملی وافزایش اعتماد همگانی و رعایت آن بویژه توسط حاکمیت،میدان ندادن احزاب،جناحها و جمعیتها به افراطیون،دانستن قدر دو جناح اصلی کشور یعنی اصلاح طلبان و اصولگرایان توسط حاکمیت و نهادهای حاکمیتی.متاسفانه درسالهای گذشته به دلیل ایجاد مضایق و تنگناهای گسترده اصلاحات در کشور زمین گیر شده است و نوعی مقابله با طرح های اصلاح طلبانه سازماندهی گردید تا مردم به این نتیجه برسند که از مسیر اصلاحات به جایی نخواهند رسید و این تلاش ها هنوز هم ادامه دارد.دولت روحانی نیز با فاصله گرفتن از اندیشه اصلاحی،گاه گاهی به شعارها بسنده کرده است،پرهیز از تفرقه و اقدام عملی بر حفظ و افزایش وحدت در جامعه،بسیج اراده ملی برای استفاده از فرصتهای خارجی-بین المللی و همه پتانسیلهای موجود داخلی به منظور کاهش هزینه ها و افزایش کارایی و تولید داخلی،تلاش برای حفظ قراردادهای پس از برجام،گرد آمدن اندیشمندان و صاحب نظران و کارشناسان با نگرش و سلایق مختلف و با پرهیز از حناح و باند بازی برای یافتن راه حل و تدوین نقشه راه به منظور تدوین برنامه های مورد نیاز کشور.حاکمیت نیز متعهد به استفاده از آنها و تلاش برای اجرایی شدن آن باشد.در این راه استفاده کارآمد از ظرفیت بخش غیر دولتی حائز اهمیت است،فراهم نمودن فضای سالم وایمن برای بهره گیری از دیدگاه ها و نظرات شهروندان بویژه از طریق رسانه ملی-تریبونهای موجود و مطبوعات تا امکان طرح دیدگاه ها ونظرات موافق و مخالف-نقد وپاسخگویی فراهم گردد،تدوین برنامه ها و راه کارهای  مناسب برای ارتباط مفید ومؤثر همه ارکان قدرت با بخش های مختلف اجتماعی وسیاسی  وفرهنگی تا موجب افزیش سرمایه ملی یعنی اعتماد متقابل بین همه افراد جامعه با حاکمیت فراهم آید،پرهیز از سفر تشریفاتی مقامات به استان ها و اجرای برنامه های نمایشی و به جای آن روی آوردن به روش های ساده با رعایت سادگی و استفاده از تکنولوژی برای ایجاد ارتباط بهتر و کم هزینه تر با شهروندان،کاستن از فشارهای اجتماعی وآسان گیری در استفاده از موسیقی،کنسرت و سایر برنامه های شاد برای بازگردانیدن امید به جامعه،راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی وتضمین امنیت  صاحب نظران واساتید ودانشجویان برای بیان دیدگاه های گوناگون و در مواردی مخالف با سیاست های حاکم وبرنامه ها،سرو سامان دادن به برنامه های اقتصادی با بهره گیری از همه کارشناسان دلسوز و گروهای کار آمد داخلی و حتی خارجی به منظور استفاده از تجربه ودانش  روز و انتخاب راه های اطمینان بخش برای گذر ازشرایط سخت،تقویت صنعت گردشگری به ویژه در مناطق آزاد و برداشتن محدودیتهای بی مورد تا همه ایرانیان داخل وخارج کشور بدون دغدغه واحساس امنیت؛امکان سفر داشته و به دنبال برنامه های موسیقی وکنسرت هایی که در دوبی؛ترکیه؛ارمنستان وگرجستان برگزاری می شود نباشند و از خروج سرمایه ملی با روشهای عقلانی وسازگار با خواست مردم؛ پیشگیری شود.

منبع: روزنامه سازندگی