ناهید تاج الدین، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
این روزها موافقان استیضاح برآنند که دولت گویا هنوز مقتضیات شرایط حاضر را درک نکرده یا روند مدیریت آن مناسب با شرایط امروز نیست و در همین راستا باید به واسطه استیضاح آن را وادار به ترمیم کابینه نمود. مخالفان استیضاح اما معتقدند مسئله امروز ما سرمایه اجتماعی است و از قضا با نگاه اقتصاد مقاومتی نیز، تاب‌آوری اقتصاد نیاز به افزایش سرمایه اجتماعی دارد. بخش مهمی از تاب‌آوری اقتصادی مرهون امنیت روانی در اقتصاد است و امنیت روانی مستلزم افزایش سرمایه اجتماعی‌ست. امنیت روانی در اقتصاد زمانی محقق می‌شود که بازیگران اقتصادی بتوانند به یکدیگر اعتماد داشته باشند؛
الف) مردم به مردم اعتماد داشته باشند نه آنکه در یک بازه زمانی کوتاه شاهد افزایش چک‌های برگشتی به‌عنوان یکی از بارزترین مصادیق سرمایه اجتماعی در عرصه اقتصادی میان مردم باشیم.
ب.) مردم به دولت اعتماد داشته باشند و به دستورالعمل‌های توسعه‌ای برای بهبود معیشت خودشان عمل نمایند و مصالح عمومی‌شان را بر منافع کوتاه‌مدت و خوشایندهایشان ترجیح دهند، نه آنکه به‌عنوان مثال در مرحله دوم هدفمندسازی یارانه‌ها 91.2 درصد از آنها به‌رغم همه درخواست‌های دولت مبنی بر انصراف از یارانه‌ها، دوباره برای دریافت یارانه نقدی ثبت‌نام کنند.
پ) دولت به مردم اعتماد داشته باشد و خوداظهاری آنان را برای دریافت یارانه مبنا قرار دهد نه آنکه بررسی حساب‌های شخصی را در دستور کار قرار دهد. و همه این مشاهدات، مشاهداتی ست در راستای فقدان سرمایه اجتماعی در عرصه اقتصادی که امنیت روانی را در اقتصاد به حداقل می‌رساند و در نهایت «اقتصاد مقاومتی» را زمین‌گیر می‌کند. به هر تقدیر و با هر تفسیر استیضاح وزرا حق طبیعی نمایندگان و در راستای سوگندی‌ست که در پیشگاه ملت خورده‌اند و حقیقت آن است که همانطور که رئیس‌جمهور طبق اصل 121 قانون اساسی در مراسم تحلیف سوگند یاد می‌کند که همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت‌هایی که برعهده گرفته‌است، به کار گیرد، نمایندگان مجلس نیز طبق اصل 67 قانون اساسی سوگند یاد می‌کنند: سوگندی که در آن می‌خوانیم: «من برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعهای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفتهها و نوشتهها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم.» این هر دو سوگند ایجاب می‌کند که هر یک از قوا آنچه درست می‌دانند و در راستای منافع ملت تلقی می‌کنند ضمن حفظ استقلالشان از یکدیگر به انجام رسانند اما برای مدیریت شرایط جاری، ما بیش و پیش از هر چیز نیازمند یک فهم مشترک فراگیر از شرایط هستیم فهمی که متاسفانه هنوز به وجود نیامده است.
منبع روزنامه سازندگی