سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید

وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

این روزها جوانان اصلاح‌طلب انتقاداتی را نسبت به برادران بزرگتر خود مطرح می‌کنند. از آنچه می‌گذرد و یا گذشته است، عبور می‌کنم و نگاه خود را معطوف به آینده می‌کنم. اگرچه درظاهر طرح بحث انتخابات سال آینده مجلس زودهنگام است اما اصلاح‌طلبان، از هم‌اکنون نباید فراموش کنند که یک انتخابات مهم پیشرو دارند. از همین زاویه‌ی دید نیز می‌توانند برای این انتخابات دو رویکرد داشته باشند؛ اول نیروهای جوان شناخته و ناشناخته را فعال و آنها را کاندیدای انتخابات کنند، و دوم پیشکسوتان که توان سیاست‌ورزی خود را از دست داده‌اند، خود را کنار بگذارند. با این رویکرد هم نیروی جدید و جوان خود را راضی می‌کنند و هم می‌توانند از فیلترهای مختلف عبور کنند.

در حال حاضر اصلاح‌طلبان سه لایه نیروی سیاسی دارند. نیروهای لایه اول که نیروهای کاملاً باتجربه و شناخته‌شده هستند؛ نیروهای لایه دوم که از نظر توانایی و تجربه متوسط‌حال هستند و لایه سوم نیروهای جوان که کم‌تجربه اما باانگیزه هستند. می‌توان از میان این سه لایه، به نیروهای لایه سوم توجه بیشتری کرد و محوریت کار را با آنها پیش برد. بدین طریق از معیارهای شورای نگهبان نیز می‌توان عبور کرد. برای رسیدن به این وضعیت دو راه پیش روی ما است. اول آن که سران اصلاح‌طلب به این جمع‌بندی برسند و یکباره از همان ابتدا جوانان نسبتاً ناشناخته را برای  انتخابات برگزینند و بعد از آن نیز بی‌کم و کاست از آنها حمایت کنند تا موفق شوند.

راه دوم نیز آن است که بزرگان اصلاحات از همین حال وارد مذاکره و گفت‌وگو شوند، تا بتوانند نیروهای باتجربه را در معرض انتخاب مردم قرار دهند و از طریق گفت‌وگو و تعامل از فیلتر شورای نگهبان عبور نمایند، به این صورت حضور در انتخابات آسان خواهد بود و به راحتی بدیل شناخته‌شده‌ای خواهیم داشت. اشخاصی که مردم به آنها رأی خواهند داد و صدالبته بعد از انتخابات نیز موفق‌تر و پخته‌تر عمل خواهند کرد. البته نکته‌ای را که نباید فراموش کنیم در صورت اول اصلاح‌طلبان در گرفتن رای از مردم دچار مشکلاتی خواهند بود، ‌شاید نتوانند این افراد جوان و لایه سومی را به راحتی لایه اول جا بیندازند و از مردم رأی بگیرند، زیرا مردم به دلیل مشکلات پیش آمده و انتصاب ناکامی‌ها به اصلاح‌طلبان، به راحتی گذشته، متقاعد نخواهند شد، زیرا رقیب هم مشکلات را گردن دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان خواهند انداخت و موفقیت‌های نسبی دولت روحانی را ناکافی خواهند شمرد. همان‌طوری‌که در جریان لوایح چهارگانه در مجلس شنیدیم، می‌گویند که رئیس‌جمهوری بیاید و دست‌خطی بدهد که مثلاً با تصویب این یک ماده تمام مشکلات حل می‌شود تا ما رأی دهیم، مفهوم مخالف این حرف یعنی اگر تصویب یک لایحه در مجلس که نصف یا اندکی بیش و کم مشکلات حل شود، آماده همکاری نیستند، چرا؟ برای اینکه بعداً ‌بتوانند مدعی باشند و در مخالفت با اصلاح‌طلبان بگویند دیدید ما گفتیم همه مشکلات حل نمی‌شود، درصورتی‌که این روش کاملاً پوپولیستی است. قرار نیست با تصویب یک لایحه یا یک قانون در مجلس شورای اسلامی هم مشکلات حل‌وفصل شود؛ حضرت علی(ع) خلاف این حرف را می‌زند می‌فرماید: اگر کل یک چیز را نمی‌توانید به دست آورید، از تلاش کردن برای جزئی از آن کل مأیوس نشوید، به عبارت دیگر اگر ما با تصویب یک قانون نمی‌توانیم کل مشکلات را حل کنیم، نباید‌ آن قانون را به طور کل کنار بگذاریم، بلکه اگر 10درصد یا 20 درصد یا 30درصد یا اندکی بیشتر و کمتر مشکل ما را می‌تواند حل کند باید آن قانون را تصویب نماییم. در واقع اصلاح‌طلبان اگر بخواهند رویکرد اول را اتخاذ کنند و چهره‌های جوان را وارد لیست کنند با سد پوپولیست‌ها مواجه خواهند شد که عملکرد کلی آن‌ها را زیر سوال خواهد برد.

به واقع رمز موفقیت اصلاح‌طلبان در این خواهد بود که در درجه اول با مذاکره در سطح بالا بتوانند، افراد باتجربه کارآمدی برای تصدی نمایندگی مجلس شورای اسلامی و ریاست‌جمهوری آینده معرفی کنند و برای موفقیت آنها با هم متحد شوند تا بتوانند در این دو انتخاب پیشرو پیروز میدان باشند؛ به‌هرحال، اصلاح‌طلبان راه حلی جز این ندارند.

و به قول سعدی وقتی:

درم داران عالم را کرم نیست

کرم‌داران عالم را درم نیست

منبع: روزنامه سازندگی