شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

این سومین باری است که شهرداری تهران دستخوش تغییر می‌شود و لاجرم شورای شهر باید برای تعیین شهردار آینده پایتخت ورود پیدا کند. شورای شهر پنجم هفته گذشته قصد داشت تا بررسی نهایی انتخاب شهردار را در دستور کار خود قرار دهد اما به دلیل درخواست مجلس برای بررسی استفساریه در کمیسیون اجتماعی، این فرآیند به تعویق افتاد. هرچند فوریت بحث مستثنی شدن شهرداران کلان‌شهرها در آنجا هم‌رأی نیاورد و شورای شهر، یکشنبه این هفته آخرین مراحل تعیین شهردار پایتخت را طی خواهد کرد.

از زمانی که بحث ممنوعیت به‌کارگیری بازنشستگان شروع شد، شورای شهر تمام سعی خود را برای بهترین گزینه به کار گرفت. به‌هرحال مجلس تصمیم گرفت روی قانونی که تصویب کرده بود پافشاری کند، لذا شورای شهر با توجه به فرآیندهای همیشگی‌اش بررسی انتخاب شهردار آینده را از سر گرفت. اگر در هر مرحله‌ای مجلس بر ماندن شهردار فعلی قطعیت می‌بخشید، شورا نیز با احترام به تصمیم قوه مقننه ادامه تعیین شهردار سوم پایتخت را متوقف می‌کرد. درنتیجه هفته گذشته که کمیسیون اجتماعی مجلس به استفساریه رأی نداد، اعضای شورای شهر تهران، 5گزینه را از بین 13 گزینه انتخاب کردند. این افراد موظف‌اند برنامه‌های خود را به شورا تحویل دهند تا طبق زمانبندی 22 آبان ماه شهردار تهران معرفی شود.

شورای شهر تهران تا آنجایی که توان دارد سعی می‌کند از منتخب خود البته در چارچوب قانون حمایت کند. هرچند معتقدم اگر فرآیند چرخش قدرت در کشور نهادینه شده بود، نیازی به این نبود که قوه مقننه مجددا وقت خود را بگیرد و یک بار دیگر موضوع منع به‌کارگیری بازنشسته‌ها را قانون کند و به نوعی باعث شود تا بازنشسته‌ها از سیستم اجرایی کشور خداحافظی کنند. مجلس در گذشته تنها برای قانون خدمات کشوری خصوصا قوه مجریه اعمال نظر می‌کرد. این درحالی است که این قانون به تمام کسانی که در چارچوب قانون خدمات کشوری استخدام شدند و براساس آن حقوق دریافت می‌کنند نیز تسری دارد، لذا همه باید تابع قانون باشند. بنابراین اگر از همان ابتدا با شایسته‌سالاری، انتخاب مدیران و جذب پرسنل کشور از صدر تا ذیل، براساس قانون و تخصصشان انتخاب می‌شدند، در 40 سالگی انقلاب و نهادینه‌شدن جمهوری اسلامی نیازی نبود که مجلس قانونی را وضع کند و عده‌ای هم پس از آن به دنبال تبصره آن مانند سهمیه جانبازی بالای 50 درصد بدوند. از آنجایی که تهران به عنوان پایتخت ایران، شهری بسیار حساس است که مدیریت برنامه‌های مهم کشور را در دست دارد، به برنامه‌ریزی‌های مدون و تخصصی‌تری نیاز دارد. اصلاح‌طلبان با لیست صددرصدی در شورای شهر تهران حضور دارند و با علم به اینکه عوامل مداخله‌گر از بیرون سد راهشان است، بازهم تلاش می‌کنند. متاسفانه اصولگرایان با تثبیت مدیریت 14 ساله خود همچنان برای تخریب وجهه شورای شهر پنجم تلاش می‌کنند. هرچند اصولگرایان حق تذکر و اظهار‌نظر دارند اما ‌ای‌کاش که این نظارت مستمر و همیشگی باشد. اقلیت همیشه اکثریت قدرت را نظارت می‌کند و‌لی باید این نظارت‌ها منصفانه باشد.

شورای پنجم باید تمام جوانب را در نظر بگیرد. دیگر زمانی باقی نمانده است. یکشنبه هفته جاری با رأی شفاف و بدون هیچ چشمداشتی به گزینه‌ای رأی خواهیم داد که در برنامه ارائه شده خود به افکار عمومی نیز پاسخ داده باشد زیرا مهم‌ترین مسئله برای یک شهردار موفق پاسخگویی درست به سوالات شهروندان است. به‌هرحال شورای شهر تجربه دو شهردار را داشته است و برای انتخاب شهردار سوم نباید دیگر ضعفی داشته باشد. از بین 5 گزینه یک نفر شهردار می‌شود بنابراین نقاط مثبت و منفی باید مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد.

کارشناسان، مدیران و مجموعه مدیریت شهری تا امروز تلاش کردند‌ نقصان و مشکلی در اداره شهر تهران به وجود نیاید لذا امیدواریم‌ به‌زودی هم شهردار انتخاب شود و هم برنامه سومی که خانم اشرفی معاونت جدید برای بازآرایی آن از شورا زمان خواستند، به اجرا درآید. درعین حال و فارغ از این مسائل، وظیفه شورا، انتخاب شهردار اصلح، برنامه‌ریزی شهری و بررسی رقابت‌های پیدا و پنهان غیر‌قاعده‌مند است بنابراین شورای شهر تهران باید تمهیدات لازم را برای انتخاب شهرداری درنظر بگیرد که توانایی ماندن تا آخر این دوره را داشته باشد. با تمام تضارب آرایی که در شورای شهر وجود دارد ویژگی مثبت این شورا گفت‌و‌گو درباره تمام مسائل است. مخصوصا در انتخاب شهردار همیشه مذاکره داریم و به یک جمع‌بندی و گزینه‌ای واحد می‌رسیم. اعتقاد دارم که راهی جز موفقیت نداریم و موفقیت ما در گروی انسجام و خدمت بیشتر به تهرانی‌هاست و با گفت‌و‌گوی درون شورایی و نگاه به مطالبات مردم و بدنه اجرایی شهرداری مطمئنا انتخاب خوبی را خواهیم داشت و تلاش داریم تا پایان دوره دیگر تغییر مدیر کلان مانند شهردار شهر نداشته باشیم.

منبع: روزنامه سازندگی