امیراقتناعی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در دهههای اخیر ما در بین مدیران و مسئولان کشور شاهد افول ارزشهای اخلاقی هستیم. بسیاری از ارزشهایی که ما در انقلاب اسلامی وعده آن را دادیم در نزد برخی از مسئولان رعایت نمیشود. درباره نماینده سراوان و مثالهایی از این دست شاهد آن هستیم که حداقلهای عرف جامعه در آداب معاشرت هم رعایت نمیشود. متاسفانه چندی است که هربار درباره مسئولین بحث میشود، صرفا بحثها حول محور فساد اقتصادی است و جنبههای اجتماعی و فرهنگی آنها مورد توجه قرار نمیگیرد. درواقع تنها مسئلهای که بررسی میشود دیدگاههای سیاسی مسئولان است.
در موضوع نماینده سراوان هم با چنین وضعیتی مواجه هستیم. در به وجود آمدن چنین مسئلهای باید به ریشههای ساختاری آن هم توجه کرد. در سالهای اخیر سختگیریهای سیاسی موجب شده است افراد به دلیل اختلافنظرهای سیاسی از رسیدن به مناصب باز میمانند. در چنین شرایطی کوتاهقامتان سیاسی از فیلترها رد میشوند و نیروهای درجه یک عزلتنشین میشوند. قطعا اگر تدبیری عاجل صورت نگیرد وقایعی اینچنین که باعث آزرده شدن احساسات عمومی جامعه شده است، تکرار خواهند شد.
نکته بعدی به خواستگاه سیاسی این نماینده باز میگردد. این انتقاد به فراکسیون امید و نهادهای بالادستی اصلاحطلبان وارد است که چگونه و با چه معیارهایی از چنین نمایندهای حمایت میکنند. در چنین شرایطی جامعه نسبت به اصلاحطلبان ناامید خواهد شد. جامعهای که در شرایط عادی اقبالی به اصوالگرایان ندارد و امیدش به اصلاحطلبان است، اگر اصلاحطلبان هم نتوانند پاسخ شایستهای به اعتماد جامعه بدهند چه باید کند؟
نکته دیگر برخورد رئیس مجلس با این مسئله است. آقای لاریجانی به عنوان یک چهره اصولگرای میانه رو به جای اینکه در این مورد به نماینده تذکر دهد و با او برخورد کند از حراست مجلس میخواهد که پیگیر شود که چرا این فیلم منتشر شده است. واقعا نمیتوان این مسئله و برخورد را درک کرد. در دورهای که آزادی اطلاعات این امکان را به وجود آورده تا جامعه مسئولان را زیر ذرهبین ببرد، چگونه میتوان انتظار داشت که این مسائل پخش نشود. چگونه است که یک اقدام مثبت نماینده یا مسئولی باید منتشر شود؛ اما اقدامات اشتباه و منفی آنها باید بایکوت شود. پس فضای باز رسانهای به چه کاری میآید؟ آیا این رسانهها فقط در تبلیغ مسوولان کارایی دارند؟ آقای لاریجانی به عنوان رئیس مجلس باید پاسخگوی چنین رفتاری باشند. این رفتار رئیس مجلس است که باعث میشود که این نماینده، وزیر اقتصاد را تهدید به استیضاح کند. این رفتار نشاندهنده سوءاستفاده از جایگاه نمایندگی است. تاسفبرانگیزتر این است که این نماینده میگوید گچ و تخته دانشگاه در انتظار من است. واقعا باید به حال وزارت علوم و آموزش عالی کشور تاسف خورد که چنین شخصی در این سیستم تدریس میکند.
در نهایت اگر روال به این شکل پیش برود و غرضورزیها ادامه پیدا کند، ما در آینده شاهد تکرار چنین مسائلی خواهیم بود و جایگاههای سیاسی کشور صحنه رقابت کوتاهقامتان سیاسی خواهد بود. وعده انقلاب اسلامی با مردم این نبوده است.
منع: روزنامه سازندگی