سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
سال 97 را برخیها سال رویگردانی مردم از جریان اصلاحات تعبیر کردهاند اما مشکلاتی که در سال جاری باعث نارضایتی مردم شد که عمدتاً هم مربوط به مشکلات اقتصادی بود، مربوط به همه دستگاهها و نهادهای اجرایی است و تنها اصلاح‌طلبان در این مشکلات مقصر نیستند. از طرف دیگر این صحبتهایی که در مورد کاهش محبوبیت اصلاح‌طلبان در جامعه مطرح میشود موجب رویگردانی اصلاحات از صندوقهای رای نمیشود. اصلاح‌طلبان چه ببرند و چه ببازند باید در انتخاباتهای بعدی پای صندوق رای بروند چرا که برای اصلاح مسائل اجرایی کشور هیچ راهی به جز صندوق رای وجود ندارد و اساساً مفهوم اصلاحات با صندوق رای است که معنا پیدا میکند. جابجایی قدرت در دست جناحهای مختلف در همه نظامهای سیاسی مبتنی بر انتخابات در دنیا، امری طبیعی است و در نظام ما نیز طبیعی است که در انتخاباتهای مختلف جناحهای مختلف قدرت را در دست بگیرند. از طرف دیگر در انتخاباتی مانند مجلس و شورای شهر این‌گونه نیست که همه کرسیها را یک جناح بگیرد. در این انتخابات ممکن است جناحی رای بیشتری بیاورد و از جناح دیگر نمایندگان کمتری به پارلمان راه پیدا کنند و اقلیت را تشکیل دهند. اگر هم جریانی رای کمتری داشته باشد همه قدرت را از دست نمیدهد و باید برای همان میزان کرسی تلاش کند. در برخی از نظامها، بعضاً احزاب برای یکی دو کرسی در انتخابات شرکت میکنند. بنابراین این‌گونه نیست که اصلاح‌طلبان اگر احساس کنند که در انتخابات موفق نخواهند بود در آن شرکت نکنند که البته این‌گونه نیست، اگر مردم نسبت به اصلاح‌طلبان نقدهایی دارند چند برابر آن را هم به اصولگراها دارند و این هجمههای یک سال اخیر به اصلاح‌طلبان به این دلیل است که تکلیف اصولگرایان برایشان روشن است.
از طرف دیگر در درجه اول باید دید که این انتقادها ناشی از عملکرد اصلاح‌طلبان است و یا مربوط به تحریمهای بین‌المللی آمریکا و برخی از سیاستهای داخلی ما. این شرایط چه اصلاح‌طلبان سر کار باشند و چه اصولگرایان با دشمنیهای آمریکا اجتناب‌ناپذیر بود و چه بسا اگر دولتی اصولگرا بر سر کار بود با شرایط بدتری مواجه بودیم. وظیفه اصلاح‌طلبان در مقطع فعلی این است که مردم را نسبت به این موضوع آگاه و برای آنها تبیین کنند که این مشکلات ربطی به صندوق رای ندارد. یکی از موضوعاتی که در راستای تحول اصلاحات در سال جاری مطرح شد بحث «پارلمان اصلاحات» بود که به نظر اگر این موضوع در سال بعد به نتیجه برسد میتواند انگیزه مضاعفی برای اصلاح‌طلبان در انتخابات سال آینده باشد. منتها باید موانع این کار برداشته شود تا این جمع بتواند زودتر برای انتخابات آینده برنامهریزیهای مناسب را انجام دهد و در مجلس آینده اکثریت کرسیها را به دست بیاورد؛ چون در همین مجلس هم اصلاح‌طلبان اکثریت را نداشتند و دو فراکسیون دیگر در مقابل فراکسیون امید وجود داشت و این موضوع باعث شد که اصلاح‌طلبان نتوانند همه ایدههای خود را اجرایی کنند؛ بنابراین همه ضعفها و انتقادها به همان میزانی که اصلاح‌طلبان در مجلس نماینده داشتند به اصلاح‌طلبان برمی‌گردد و اکثریت مجلس سهم بیشتری در پاسخ‌گویی دارند. در بخشهای دیگر هم همین‌طور است هر جناح یا ارگانی که بیشترین تاثیرگذاری را در مسائل دارد باید پاسخ‌گوی مشکلات هم باشد. اصلاحات نیز زمانی میتواند تاثیرگذار باشد که اکثریت مطلق را در اختیار داشته باشد و این موضوع جز با حضور در پای صندوقهای رای و تشویق مردم به رای دادن محقق نخواهد شد. اما با همه این‌ها احزاب اصلاح‌طلب و شخصیتهای اصلاح‌طلبی که در دولت و مجلس مشغول فعالیت هستند باید در سال 98 دست به دست هم دهند تا تحولی بنیادین را رقم بزنند.
منبع: روزنامه سازندگی