سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در روزهای اخیر انتخابات کمیسیونهای مجلس شورای اسلامی برگزار شد. در این رابطه دیدیم که فراکسیون امید در برخی کمیسیونها جایگاه خود را حفظ کرد اما نتوانست کرسیهای بیشتری از صندلیهای هیئت‌رئیسه سایر کمیسیونها کسب کند. حتی فراکسیون امید در کمیسیون فرهنگی که عملکرد آن همواره قابل توجه افکار عمومی است، تمام انتخابات را واگذار کرد. درحالی که هیئت‌رئیسه این کمیسیون در یک سال اخیر در اختیار اعضای فراکسیون امید بود اما در سال پایانی مجلس دهم، این کرسیها را از دست داد.
واقعیت این است که همه گروهها و جناحهای سیاسی برای کسب قدرت بیشتر در کشور باید افراد بیشتری در رأس نهادها و مرکزهای تصمیم گیری داشته باشند. هرچند که در مجلس دهم سه گروه اقلیتی وجود دارد اما بیشترین اقلیت مربوط به فراکسیون امید است. با این حال با بررسی عملکرد سه‌ساله اعضای این فراکسیون میبینیم آنها همیشه خواستند برای همه پستهای موجود در مجلس کاندیدا داشته باشند درحالی که بهتر بود از ابتدا توجه تشکیلاتی خود را روی کسب چند کرسی مهم متمرکز میکردند و برای آنها اقدام موثری انجام میدادند.
از ابتدای تشکیل مجلس دهم مشخص بود که فراکسیون امید ریاست مجلس را واگذار میکند اما با این وجود باید برای کسب قدرت در کمیسیونها و سایر صندلیهای هیئت‌رئیسه با سایر فراکسیونها وارد رایزنی میشدند و مذاکره و معامله میکردند. آنها باید چنین راه و روشی را در پیش میگرفتند اما متاسفانه این همت و تدبیر در میان اعضای فراکسیون امید و رئیس آن وجود نداشت. در چنین شرایطی ممکن است اصلاح‌طلبان نتوانند در سایر کمیسیونها هم جایگاههای مورد نظر خود را به دست آورند و مسئولیت این شکستها قطعا بر عهده فراکسیون امید است. بر همین اساس تا وقتی این گونه تصمیم گرفته شود و گوش شنوایی به انتقادات وجود نداشته باشد، شاهد نارضایتی عمومی مردم از عملکرد نمایندگان امید در مجلس خواهیم بود.البته با وجود همه این تفاسیر و با توجه به برگزاری انتخابات مجلس در سال جاری، میتوان گفت باز هم اگر احزاب و سران اصلاحات دور هم جمع شوند و تصمیم درستی بگیرند میتوانند صاحب اکثر کرسیهای مجلس شوند.
البته برای این موضوع نیازمند تغییر رویکرد هستیم. قبل از هر چیز باید اتحاد و همدلی میان همه احزاب اصلاح‌طلب شکل بگیرد. اگر از هم جدا شوند و با هم کنار نیایند همان چیزی را که دارند هم از دست میدهند. اما مردم با دیدن اصلاح‌طلبان همچنان به آنها اقبال خواهند داشت چرا که مردم جز صندوق رأی چاره دیگری برای اصلاح امور خود ندارند و تجربه سالهای گذشته ثابت کرده باید برای تعیین سرنوشت خود حتما در انتخابات حضور پیدا کنند و این بهترین مسیر است.
واقعیت این است که اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند باز هم اصولگرایان روی کار میآیند اما مردم به این آگاهی رسیدهاند و اگر بنای انتخاب داشته باشند قطعا اصلاحات همچنان میتواند برگ برندهای داشته باشد.
منبع: روزنامه سازندگی