محمد قوچانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

برای ما‌؛ تحریریه سازندگی هر ۱۰۰ شماره فرصتی برای بازآفرینی روزنامه است. متاسفانه بحران کاغذ، نفس مطبوعات را گرفته است و غوغای فضای مجازی ماهیت و موجودیت روزنامه‌نگاری را تهدید می‌‏کند. میان‌مایه‌گی که قبلا بهتان اصلی روشنفکری به روزنامه‌نگاری بود، به شبکه‏‌های اجتماعی نقل مکان کرده است و همین حد از روزنامه‌نگاری هم زیاده از حد فرهیختگی تلقی می‌شود! امروزه با پدیده «روشنفکران مجازی» مواجه هستیم که با جملات کوتاه و احکام قطعی و کلمات قصار برای آدم و عالم تعیین تکلیف می‌کنند. به‌جای خبر و گزارش و یادداشت و مقاله، اطلاعیه و بیانیه می‌دهند و همچون مفتیان فتوا می‌‏دهند. راست و دروغ را بدون هیچ ویرایشی به‌هم می‏‌آمیزند و به هر ویرایش انگ ممیزی می‏‌زنند و رهایی از هر ادب و فضیلت و حقیقت و رسالتی را آزادی می‏‌خوانند. کلک سیاسی و فکری‌شان چند توئیت با اکانت‌های مجهول است و نشستن بر برج عاج نقد. شب گذشته ویدئوی یکی از همین روشنفکران مجازی را دیدم که ما را مافیای رسانه‌‏ای می‌خواند که هفتاد - هشتاد نشریه منتشر می‏‌کنیم و پول پارو می‏‌کنیم و رانت می‏‌خوریم؛ و البته برای التیام دل سوخته خویش افزوده بود که این همه رانت و مافیا به اندازه یک اکانت توییتری ایشان اثر ندارد! بدیهی است که اگر چنین بود ایشان خونش را کثیف نمی‏‌کرد و دروغ‌زنی پیشه نمی‌کرد. ما اینجا از همین روزن کوچک گشوده به دود نفس می‏‌کشیم و با همین بضاعت اندک و صفحات کوچک قصد داریم از سنت روزنامه‌نویسی دفاع کنیم. از امروز تنوع ستون‌های روزنامه بیشتر می‏‌شود و موضع‌گیری‌های ما روشن‌تر. صفحه‌ی «راهبرد» با دقت بیشتری سخن و گفتمان سازندگی را به روایت کارگزارانش بیان می‏‌کند و صفحه «توسعه» با هدف دفاع از گفتمان تکنوکراسی و در جایی میان سیاست و اقتصاد و مدیریت، تثبیت می‏‌شود و آرای روشنفکران آزادی‌خواه را بیشتر در آن خواهید خواند. دفاع از بورژوازی ملی چه در سیاست، چه در اقتصاد، چه در فرهنگ، رسالت ما در این دوران بی‏رسالتی است. به همین علت صفحه آخر در فصل تابستان مخاطبش را طبقه متوسط فرهنگی قرار می‌دهد که در این شرایط سخت زندگی، با فرهنگ، فرصت فراغت خویش را سپری می‌کند و لذت و فضیلت تفکر را در هنر می‏‌جوید. تا ۱۰۰ روز آینده ۱۰۰ کتاب، ۱۰۰ فیلم، ۱۰۰ شعر، ۱۰۰ داستان، ۱۰۰ عکس، ۱۰۰ نقاشی، ۱۰۰ خاطره و ۱۰۰ کافه را به شما پیشنهاد می‌کنیم. ما با تمام قوت از نجیب‌ترین نیروهای اجتماعی که از لمپنیسم چپ و راست، به‌دور هستند دفاع می‏‌کنیم و در این مقطع همتای نقد چپ‌زدگی به نقد راست‌زدگی تازه‌به‌دوران‌رسیده‏‌هایی می‏‌پردازیم که لذت‌جویی و سود‌پرستی و رانت‌خواری و هرزه‌گردی را لیبرالیسم و مدرنیسم فرض می‌کنند و در فضای مجازی جولان می‌‏دهند. میان ابزار و افکار اما نسبتی هست و ما آرمان‌خواهانه و حتی محافظه‌کارانه روزنامه‌نگاری سنتی و سنت روزنامه‌نگاری و فضیلت روزنامه‌خوانی را مناسب‌ترین مرکب برای این تک‌سوار تنها می‌دانیم. ما همچنان روزنامه‌نگاریم. نه در فضای مجازی که در جهان واقعی. نه روی هوا، که روی کاغذ...

منبع: روزنامه سازندگی