سیدمصطفی هاشمی طبا، عضو هیئت موسس حزب کارگزاران سازندگی ایران
برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ماههای اخیر اعلام کردند که رئیسجمهور و وزرا باید در سال جاری به مجلس گزارش عملکرد خود را ارائه کنند. آنها در واقع به قانون «الحاق موادی از قانون آییننامه داخلی مجلس شورای اسلامی» اشاره میکردند که در ۲۵ تیر ۱۳۹۷ به تصویب مجلس رسیده بود و بر اساس آن رئیسجمهور و وزرا موظفاند که هر سال در مرداد ماه، گزارش عملکرد سال گذشته و برنامه سال آینده خود را به مجلس ارائه دهند. این گزارش در کمیسیونهای مجلس بررسی میشود و پس از قرائت گزارش مجلس در خصوص عملکرد وزیر یا رئیسجمهور، نهایتاً برای عملکرد وزرا رایگیری میشود و چنانچه عملکرد هر یک از وزرا به تأیید مجلس نرسید، طرح استیضاح در دستور کار مجلس قرار میگیرد. به این ترتیب در واقع هر سال برای وزرا رای اعتماد مجدد گرفته میشود.
در تحلیل این موضوع باید گفت که به هرحال اصل دادن گزارش و سخن گفتن با ملت و نمایندگان آنها کار خوبی است. از نظر من وزرا باید به طور مداوم به مجلس و مردم گزارش دهند و از این سخن گفتن خشنود باشند.
البته دولت هم از این نوع مواجهه مجلس و درخواست ارائه عملکرد، گلایههایی دارد. سخنگوی دولت هم در این رابطه گفته که «ارائه گزارش عملکرد سالانه به نمایندگان مجلس جزو وظایف مصرح در قانون اساسی برای دولت نیست و ارائه برنامه و کسب رأی اعتماد صراحتاً محدود به زمان معرفی هیأت وزرا به مجلس است.» درحالحاضر ماجرا باید توسط هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سهگانه حل شود.
با وجود شرایط پیش آمده، نباید فراموش کرد یکی از مشکلات اساسی که دولت با آن مواجه است، سخن نگفتن با مردم و عدم ارتباط مؤثر و دائمی با افکار عمومی است.
رئیسجمهور، هیئت وزیران و اعضای دولت باید مرتباً در مجلس حاضر شوند و در تلویزیون با مردم گفتوگو کنند. به خصوص در شرایطی که درحالحاضر کشور در آن قرار گرفته است، ضرورت این موضوع بیش از هر زمان دیگر احساس میشود.
اگر مواجهه نمایندگان مجلس و دولت در این موضوع مسالمتآمیز باشد، میتوان حتی انتظار داشت وزرا شش ماه یک بار به مجلس بروند و گزارش عملکرد وزارتخانه و مجموعه تحت نظارت خود را ارائه دهند.
بنابراین اگر تعامل مناسبی شکل بگیرد، مجلس هم میتواند در جهت اصلاح قوانین برای پیشبرد بهتر امور گام بردارد، هرچند این موضوع منوط به آن است که وزرا به طور مستمر از مصائب و مشکلات موجود به آنها گزارش دهند.
من شخصا منتقد اصلی دولت نیستم و اعتقاد دارم باید از دولت حمایت و پشتیبانی کرد، اما نمیتوان انکار کرد که دولت پاسخگوی مردم نیست. رئیسجمهور میتواند در خلال گفتوگو با مردم، بسیاری از ابهامات را برطرف کند. بگوید در چه مواردی دست دولت بسته است و نبود امکانات در چه شرایطی موجب شده، مشکلات به حساب دولت نوشته شود. به هرحال نفس ارائه گزارش دولت به مجلس، مفید است و میتوان با تعامل و تسامح این کار را اجرایی کرد.
به نظر میرسد دولت نباید در این رابطه از خود ناتوانی و واکنش نشان دهد و اگر هم اینطور برداشت میشود که قصد و نیت نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این اقدام سیاسی کاری است، باز هم نفس نشستن و با مردم سخن گفتن هیچ ضرری ندارد.
به خصوص در این بارش و هجوم اطلاعاتی که به جامعه وارد میشود، سکوت دولت فقط کار را برای خودش سخت میکند. در همین شرایط فضا برای منتقدان و مخالفان دولت باز میشود که در هر حوزهای به قوه مجریه حمله کنند اما اگر آقای رئیسجمهور و هر کدام از وزرا، فضای موجود کشور را شفاف کنند، قطعا مانع بسیاری از هجمههای وارده خواهند شد.
هرچند عدم پاسخگویی بهموقع و مناسب توسط مسئولین همواره مشکل بزرگی در کشور بوده و هست، اما هر زمان که این تغییر رویه صورت بگیرد، قابل تشویق و قدردانی است. البته همه باید به این مهم توجه کنند.
منبع: روزنامه سازندگی